Tarieven van justitie-kosten en salarissen in burgerlijke zaken, vastgesteld bij de Wetten van 28 augustus en 29 december 1843, 38, 39, 40, 66 en 67, in een doorlopende reeks van artikelen vervat ingevolge artikel 2 der Wet van 28 augustus 1843, Stb. 41

1

Voor een geding wordt van elke eisende partij, na de eerste uitroeping van de zaak ter terechtzitting, en van elke verschenen gedaagde voor iedere instantie een vast recht geheven. Voor de indiening van een verzoekschrift anders dan bedoeld in artikel 14, derde lid, of een verweerschrift wordt eveneens voor iedere instantie een vast recht geheven. Gedaagden en verweerders zijn geen vast recht verschuldigd in zaken, te behandelen door de kantonrechter of de pachtkamer

2

Het vast recht bij de rechtbanken bedraagt:

• 1°.

  In zaken te behandelen en te beslissen door de kantonrechter of de pachtkamer:

  • a.

    € 26 wanneer de eis uitsluitend strekt tot betaling van loon als bedoeld in artikel 629 van Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek.

  • b.

    € 46 wanneer de eis of het verzoekschrift enkel strekt tot betaling van een bepaalde geldsom van niet meer dan € 90 in hoofdsom.

  • c.

    € 82 wanneer de eis of het verzoekschrift strekt tot betaling van een bepaalde geldsom van meer dan € 90 en niet meer dan € 453 in hoofdsom.

  • d.

    € 116 wanneer de eis of het verzoekschrift strekt tot betaling van een bepaalde geldsom van meer dan € 453 en niet meer dan € 1361 in hoofdsom.

  • e.

    € 152 wanneer de eis of het verzoekschrift strekt tot betaling van een bepaalde geldsom van meer dan € 1361 in hoofdsom.

  • f.

    In alle andere gevallen € 82 indien eiser een natuurlijk persoon is of € 218 indien eiser een rechtspersoon is.

• 2°.

  In andere zaken:

  • a.

    € 152 wanneer de eis of het verzoekschrift enkel betrekking heeft op het bij of krachtens Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek bepaalde.

  • b.

    € 82 wanneer de eis uitsluitend strekt tot betaling van loon als bedoeld in artikel 629 van Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek.

  • c.

    € 230 wanneer de eis of het verzoekschrift strekt tot betaling van een bepaalde geldsom van meer dan € 4538 en niet meer dan € 11 345 in hoofdsom.

  • d.

    Wanneer de eis of het verzoekschrift strekt tot betaling van een bepaalde geldsom van meer dan € 11 345, 1,9 procent van die geldsom, tot een maximum van € 3 632 en tot een maximum van € 870 voor de gedaagde of verweerder indien deze een natuurlijke persoon is. Het verschuldigde vast recht wordt afgerond op het meest nabijgelegen veelvoud van € 5.

  • e.

    in zaken waarin een dagvaarding in vrijwaring wordt gedaan, 1,9 procent van de achterliggende vordering indien deze op een financieel belang waardeerbaar is, met een minimum van € 193 en een maximum van € 3 632 en tot een maximum van € 870 voor de gedaagde of verweerder indien deze een natuurlijke persoon is. Het verschuldigde vast recht wordt afgerond op het meest nabijgelegen veelvoud van € 5.

  • f.

    In zaken waarin een vordering tot onteigening wordt gedaan 1,9 procent van de som die in de uitspraak als schadeloosstelling wordt toegekend, met een minimum van € 193 en een maximum van € 3 632 en tot een maximum van € 870 voor de gedaagde of verweerder indien deze een natuurlijke persoon is. Voorshands is verschuldigd 1,9 procent van de som die als schadeloosstelling wordt aangeboden, met een minimum van € 193 en een maximum van € 3397 en tot een maximum van € 815 voor de gedaagde of verweerder indien deze een natuurlijke persoon is. Het verschuldigde vast recht wordt afgerond op het meest nabijgelegen veelvoud van € 5.

  • g.

    € 193 in alle andere gevallen.

3

Het vast recht bij de gerechtshoven en de Hoge Raad bedraagt:

• a.

  € 193 wanneer de eis of het verzoekschrift enkel betrekking heeft op het bij of krachtens Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek bepaalde.

• b.

  € 82 wanneer de eis uitsluitend strekt tot betaling van loon als bedoeld in artikel 629 van Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek.

• c.

  € 308 wanneer de eis of het verzoekschrift strekt tot betaling van een bepaalde geldsom van meer dan € 4538 en niet meer dan € 11 345 in hoofdsom.

• d.

  Wanneer de eis of het verzoekschrift strekt tot betaling van een bepaalde geldsom van meer dan € 11 345, 2,6 procent van die geldsom tot een maximum van € 4 536 en tot een maximum van € 870 voor de gedaagde of verweerder in hoger beroep indien deze een natuurlijke persoon is. Het verschuldigde vast recht wordt afgerond op het meest nabijgelegen veelvoud van € 5.

• e.

  € 193 in zaken in hoger beroep van een vonnis of beschikking van de kantonrechter of de pachtkamer.

• f.

  € 230 in alle andere gevallen.

4

Het recht wordt bepaald aan de hand van de eis in de dagvaarding, met uitzondering van het recht bedoeld in het tweede lid, onder 2°, onder f, eerste volzin. Met de eis in de dagvaarding wordt gelijkgesteld de som die in de dagvaarding als schadeloosstelling wordt aangeboden. In geval van vermindering van eis wordt het recht niet verminderd; in geval van vermeerdering van eis tot een bepaalde geldsom als bedoeld in het tweede lid, onder 1°, onder b, c, d of e, en onder 2°, onder c of d wordt het recht overeenkomstig verhoogd. De verhoging is verschuldigd na de uitroeping van de zaak ter terechtzitting waarop de eiser zijn eis bij conclusie of akte ter rolle heeft vermeerderd.

5

Indien de eiser veroordeling tot schadevergoeding op te maken bij staat heeft gevorderd, maar de rechter in het vonnis of arrest de schade heeft begroot, wordt alsnog van elke eisende partij en van elke verschenen gedaagde het vast recht geheven dat dezen verschuldigd zouden zijn indien de eis had gestrekt tot betaling van een bepaalde geldsom ten belope van de begrote schade.

6

Op het ingevolge de vorige leden verschuldigde vast recht wordt het in de zaak waarop het geding of verzoekschrift betrekking heeft reeds betaalde recht in mindering gebracht.

7

Indien in de loop van een aanhangig geding een op dit geding betrekking hebbend verzoekschrift wordt ingediend, is daarvoor geen vast recht verschuldigd. Evenmin is vast recht verschuldigd ter zake van een verzoekschrift strekkende tot begroting van kosten als bedoeld in artikel 237, vierde lid, van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering.

1

Eisers of gedaagden, die bij eenzelfde procureur of gemachtigde verschijnen en gelijkluidende conclusies nemen, zijn gezamenlijk slechts eenmaal vast recht verschuldigd.

2

Het geding in reconventie, het incidenteel beroep als bedoeld in de artikelen 339, derde lid, en 410 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering en het doen van rekening en verantwoording worden niet als afzonderlijke gedingen beschouwd.

3

De vordering tot voeging of tussenkomst, als bedoeld in artikel 217 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering, geldt voor de partij, die de vordering doet, als het aanvangen van een nieuw geding. Voor een zodanige vordering is een gelijk bedrag aan vast recht verschuldigd als voor de vordering in het oorspronkelijke geding.

4

In een geding tot vrijwaring is de eiser tot vrijwaring geen vast recht verschuldigd.

5

In geval van verzet is de geopposeerde geen vast recht verschuldigd.

6

Voor de indiening van een gemeenschappelijk verzoek tot echtscheiding, scheiding van tafel en bed, ontbinding van het huwelijk na scheiding van tafel en bed of beëindiging van een geregistreerd partnerschap, wordt van elk van de verzoekers de helft van het verschuldigde vast recht geheven.

7

Indien de eiser in een zaak, te behandelen door de kantonrechter, onmiddellijk na de eerste oproeping ter terechtzitting en voordat is geantwoord afstand van instantie doet, is geen vast recht verschuldigd.

8

In geval van verwijzing door of naar de kantonrechter op de voet van artikel 71 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering wordt het vast recht verhoogd voor zover uit artikel 2 een hoger bedrag aan vast recht voortvloeit.

9

Bij verwijzing van een zaak naar een ander gerecht is opnieuw vast recht verschuldigd, met dien verstande dat het eerder verschuldigde vast recht in mindering wordt gebracht.

1

Aan elke partij worden, ongeacht of door haar het vaste recht verschuldigd is, kosteloos verstrekt:

• a.

  een grosse of afschrift van alle uitspraken en beschikkingen;

• b.

  verdere afschriften van de einduitspraak of eindbeschikking voor zover deze nodig mochten zijn voor de tenuitvoerlegging, voor het aanwenden van rechtsmiddelen of krachtens wettelijk voorschrift;

• c.

  één afschrift van alle akten en processen-verbaal die met betrekking tot de behandeling ter terechtzitting zijn opgemaakt.

2

Evenmin worden kosten in rekening gebracht voor beslissingen, akten en processen-verbaal, die een rechtstreeks uitvloeisel van de uitspraak of beschikking zijn, met inbegrip van grossen of afschriften op de voet van het vorige lid.

3

Onze Minister van Justitie kan nadere regelen stellen omtrent de toepassing van dit artikel.

1

In elk faillissement betaalt de curator uit de baten van de boedel bij het deponeren van de eerste uitdelingslijst of zodra de uitspraak tot homologatie van een akkoord in kracht van gewijsde is gegaan, een vast recht van € 380.

2

Onder dit vaste recht is niet begrepen het recht, volgens artikel 2 voor verificatiegeschillen verschuldigd.

3

In geval van indiening van een verzoekschrift in hoger beroep of cassatie van de beslissing betreffende de homologatie van een akkoord, evenals in geval van indiening van een verzoekschrift tot ontbinding van een akkoord en van een verzoekschrift in hoger beroep of cassatie van die beslissing, wordt een vast recht geheven van € 193.

4

Hij die, als niet geverifieerd schuldeiser, verzet doet tegen de uitdelingslijst teneinde als schuldeiser geverifieerd te worden, voldoet een vast recht van € 193. Artikel 3, lid 1, is van overeenkomstige toepassing. Het recht wordt niet geheven, indien tevens door wel geverifieerde schuldeisers verzet tegen de uitdelingslijst wordt gedaan.

5

Het derde en vierde lid zijn van toepassing in de schuldsaneringsregeling natuurlijke personen.

1

Voor de opening van een gerechtelijke rangregeling buiten faillissement wordt een bedrag van € 75 geheven van degene die benoeming van een rechter-commissaris heeft verzocht en, zodra deze is benoemd, € 152. Artikel 3, eerste lid, is van overeenkomstige toepassing.

2

Voor de indiening van verzoekschriften tot rangschikking wordt geen recht geheven. In geval van verwijzing ingevolge tegenspraak is het recht overeenkomstig artikel 2 verschuldigd.

1

Onverminderd het bepaalde in de overige artikelen worden aan partijen en aan belanghebbenden afschriften van of uittreksels uit beslissingen, akten, processen-verbaal, registers of andere stukken zonder betaling afgegeven ten behoeve van hun procureurs of hun gemachtigden.

2

Voorts is de griffier bevoegd aan partijen en belanghebbenden afschriften of uittreksels, als in het eerste lid bedoeld, zonder betaling af te geven, indien en voor zover zij daarbij belang hebben en niet in staat zijn op andere wijze in de behoefte te voorzien. Bij weigering van de griffier kunnen partijen de beslissing van de voorzieningenrechter of van de kantonrechter inroepen. Hiervoor is geen vast recht, als bedoeld in paragraaf 1 van deze titel, verschuldigd. Tegen deze beslissing is geen hogere voorziening toegelaten.

3

Voor het overige worden bij en krachtens algemene maatregel van bestuur regelen gesteld met betrekking tot de vergoedingen, verschuldigd voor afschriften van en uittreksels uit vonnissen en beschikkingen.

4

Onze Minister van Justitie kan een bedrag vaststellen, te heffen van advocaten, procureurs of gemachtigden voor het verstrekken van niet-getekende afschriften van of uittreksels uit de rol. Dit bedrag zal niet hoger zijn dan € 152 per kalenderjaar.

5

Voor de uitgifte van afschriften en uittreksels uit de registers van de burgerlijke stand met bijlagen worden de bedragen berekend, bedoeld bij de Wet rechten burgerlijke stand.

6

Voor de overschrijving van huwelijkse voorwaarden of van de voorwaarden van een geregistreerd partnerschap in de registers wordt een recht geheven van € 113 van degene die overschrijving verzoekt.

7

Voor de legalisaties van handtekeningen wordt een recht geheven van € 12 voor iedere handtekening, met dien verstande dat meerdere handtekeningen, van dezelfde persoon op hetzelfde stuk als één handtekening worden beschouwd.

8

Voor de afgifte van apostilles, als bedoeld in artikel 3, eerste lid, van het op 5 oktober 1961 te 's-Gravenhage tot stand gekomen Verdrag tot afschaffing van het vereiste van legalisatie van buitenlandse openbare akten, wordt een recht geheven van € 12 voor iedere apostille.

1

Voor elke akte, proces-verbaal, beschikking of andere beslissing, gedaan, gegeven of opgemaakt door een rechter of een griffier anders dan in een geding, anders dan bij de behandeling van een verzoekschrift of van andere zaken waaromtrent in paragraaf 1 het vast recht geregeld is, wordt een recht geheven van € 75.

2

Voor de noodzakelijke afschriften dezer beschikkingen, akten en processen-verbaal wordt geen recht geheven. Onze Minister van Justitie kan nadere regelen geven ter uitvoering van het in dit lid bepaalde.

3

Voor verzoekschriften aan de voorzieningenrechter van de rechtbank of de voorzieningenrechter van het gerechtshof wordt een recht geheven van € 75.

1

Geen recht wordt geheven ter zake van beëdigingen welke ingevolge wettelijk voorschrift plaats vinden, voor de akte van bewaargeving der registers van de burgerlijke stand en voor de behandeling der aangifte voor eigen faillissement of van een verzoekschrift tot het van toepassing verklaren van de schuldsaneringsregeling natuurlijke personen. Voor de afschriften der in die gevallen op te maken akten is geen recht verschuldigd.

2

Ook wordt geen recht geheven van openbare colleges en van ambtenaren van openbare lichamen, die afschriften of uittreksels van stukken of legalisaties van handtekeningen dan wel afgifte van apostilles, als bedoeld in artikel 13, achtste lid, behoeven voor de waarneming van de dienst.

3

Voorts wordt geen recht geheven in de gevallen, waarin bij bijzondere wetten vrijstellingen zijn toegestaan of vastgesteld.