Wet van 26 maart 1920, houdende bepalingen tot regeling van het Veeartsenijkundig Staatstoezicht

1

Het veeartsenijkundig Staatstoezicht wordt uitgeoefend door de ambtenaren van den veeartsenijkundigen dienst.

2

De ambtenaren van dezen dienst zijn werkzaam onder de bevelen van Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij.

3

De wijze, waarop zij worden benoemd, geschorst en ontslagen, benevens hun werkkring en hunne bevoegdheid worden bij algemeenen maatregel van bestuur geregeld.

4

Daarbij wordt het Rijk verdeeld in districten en wordt bepaald, dat voor ieder district een ambtenaar als hoofd van den dienst wordt aangewezen.

5

De instructie van de ambtenaren van den veeartsenijkundigen dienst wordt door Ons vastgesteld.

6

Onze voornoemde Minister wijst ambtenaren van deze dienst aan, ten aanzien van wie artikel 77 van overeenkomstige toepassing is.

1

Ter uitvoering van bij algemeenen maatregel van bestuur te geven voorschriften betreffende het veeartsenijkundig toezicht op veemarkten, worden in gemeenten, waar veemarkten worden gehouden, onder Onze goedkeuring door den gemeenteraad verordeningen vastgesteld.

2

Bij gebreke van eene verordening, als bedoeld in het vorige lid, is het verboden veemarkten te houden.

1

Degene, die voornemens is een keuring of tentoonstelling te houden dan wel op soortgelijke wijze vee, honden of katten bijeen te brengen, is verplicht:

• a.

  van dit voornemen tenminste acht dagen van te voren kennis te geven aan het districtshoofd van den Veeartsenijkundigen Dienst;

• b.

  de dieren, alvorens deze toe te laten, bij de plaats van aanvoer op zijn kosten veeartsenijkundig te laten onderzoeken door één of meer, door het districtshoofd van den Veeartsenijkundigen Dienst, daartoe aangewezen veeartsen.

2

Van het bepaalde in het vorig lid onder b kan door het districtshoofd van den Veeartsenijkundigen Dienst ontheffing worden verleend.

1

Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen voor het gehele Land of voor bepaalde gedeelten daarvan:

• a.

  regelen worden gesteld tot wering en bestrijding van hondsdolheid bij andere dieren dan vee, honden en katten, waarbij tevens artikel 77 van overeenkomstige toepassing kan worden verklaard ten aanzien van de door Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij aan te wijzen personen of groepen van personen;

• b.

  nadere regelen worden gesteld tot bestrijding van hondsdolheid bij honden en katten, waarbij zo nodig kan worden afgeweken van het bepaalde bij of krachtens de artikelen 60-62;

2

Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij is bevoegd regelen onderscheidenlijk nadere regelen, als bedoeld in het vorige lid, te stellen voor een termijn van ten hoogste vier maanden.

1

Het is verboden vers vlees uit te voeren, te pogen uit te voeren of aan een middel van vervoer ten uitvoer aan te bieden, tenzij de zending overeenkomstig door Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij gestelde regelen voorzien is van een of meer merken of bewijsstukken, aangebracht of afgegeven op grond van een van Rijkswege ingesteld onderzoek ten bewijze, dat voldaan is aan de met het oog op de uitvoer door hem gestelde eisen met betrekking tot:

• a.

  de toestand van de dieren, waarvan het vlees afkomstig is, vóór het slachten;

• b.

  de toestand van het vlees na het slachten;

• c.

  de inrichting en uitrusting der slachthuizen en uitsnijderijen;

• d.

  de hygiëne bij het slachten en bij de be- en verwerking van het vlees;

• e.

  de inrichting van de koelhuizen en de opslag hierin;

• f.

  de inlading, het vervoer en de vervoermiddelen;

• g.

  andere onderwerpen, voor zover de nakoming van internationale overeenkomsten of van besluiten van volkenrechtelijke organisaties zulks meebrengt.

2

Ter uitvoering van het bepaalde in het eerste lid kan Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij voorts regelen stellen met betrekking tot:

• a.

  de plaatsen waar, alsmede de tijdruimten waarbinnen, de keuring kan plaatsvinden;

• b.

  de wijze van keuring vóór en na het slachten;

• c.

  de wijze van slachten.

1

Voor zover Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij niet anders bepaalt is het verboden vleesprodukten uit te voeren, te pogen uit te voeren of aan een middel van vervoer ten uitvoer aan te bieden, tenzij de zending overeenkomstig door hem gestelde regelen voorzien is van een of meer bewijsstukken, aangebracht of afgegeven op grond van een van Rijkswege ingesteld onderzoek, ten bewijze dat voldaan is aan de met het oog op de uitvoer door hem gestelde eisen met betrekking tot:

• a.

  de inrichting, waarin de bereiding geschiedt;

• b.

  het vlees, waarvan de vleesprodukten zijn bereid;

• c.

  de wijze van bereiding en behandeling;

• d.

  de hygiëne bij de be- en verwerking;

• e.

  de verpakking;

• f.

  de inrichting van de koelhuizen en de opslag hierin;

• g.

  de inlading, het vervoer en de vervoermiddelen;

• h.

  andere onderwerpen, voor zover de nakoming van internationale overeenkomsten of van besluiten van volkenrechtelijke organisaties zulks meebrengt.

2

Ter uitvoering van het bepaalde in het eerste lid kan Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij voorts regelen stellen met betrekking tot:

• a.

  de plaatsen waar, alsmede de tijdruimten waarbinnen, de keuring kan plaatsvinden;

• b.

  de wijze van keuring.

1

De eisen en regelen, bedoeld in de artikelen 68 en 69, kunnen verschillend zijn naar gelang van de soort van het vee, van het vlees en van de vleesprodukten en naar gelang van het land van bestemming.

2

Indien ter uitvoering van het bepaalde in artikel 68, eerste lid onder c en e, en artikel 69, eerste lid onder a en f, wordt voorzien in een officiële erkenning van de aldaar bedoelde instellingen, wordt een zodanige erkenning verleend voor iedere instelling, die aan de daarvoor door Onze Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij gestelde eisen voldoet en wordt de erkenning ingetrokken, indien de instelling niet langer aan deze eisen blijkt te voldoen, doch niet dan nadat gedurende een redelijke termijn gelegenheid is gegeven de noodzakelijke voorzieningen te treffen.

1

Overtreding van het bepaalde in de artikelen 2bis, 5bis, eerste lid, 9, tweede lid, 10, tweede lid, 13, 17, 21bis, 24, eerste lid, 24bis, eerste lid, 25, 35, 37, 52, 53, 67, eerste lid, 68, eerste lid, of 69, eerste lid, of krachtens de artikelen 6, 6bis, 8, 9, derde lid, 10, eerste lid, 10a11, 12, 29, 33, 36, 38, 45, 46, 48, 50a, 57, 60, 61, 63, 64bis, 64ter of 71 dezer wet, wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste één jaar of geldboete van de tweede categorie.

2

Op overtreding van eene verordening, als bedoeld in artikel 5, lid 1, kan hechtenis worden gesteld van ten hoogste zes maanden of geldboete van de eerste categorie.

1

Hij, die last geeft tot het plegen van een feit, waarop bij deze wet straf is gesteld, wordt, indien dat feit is gepleegd, geacht de dader te zijn.

2

Niet strafbaar wegens een der in deze wet strafbaar gestelde feiten, welke als overtredingen worden beschouwd, is een werknemer, indien het strafbaar feit een gevolg is van een last van zijn werkgever.

1

Deze wet is niet van toepassing op de door Ons aan te wijzen inrichtingen van onderwijs en van wetenschappelijk onderzoek.

2

Bij algemeenen maatregel van bestuur worden voorschriften vastgesteld, ten einde het verspreiden van smetstof door inrichtingen, als bedoeld in het vorige lid, te voorkomen.