Wet van 7 oktober 1993, houdende regels met betrekking tot de verlening van voorzieningen aan gehandicapten

1

In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:

• a.

  een gehandicapte: een persoon die ten gevolge van ziekte of gebrek aantoonbare beperkingen ondervindt op het gebied van het wonen of van het zich binnen of buiten de woning verplaatsen;

• b.

  woonruimte:

  • 1.

    een woning met uitzondering van kamers die zelfstandig verhuurd worden;

  • 2.

    een woonwagen als bedoeld in de Woningwet;

  • 3.

    een woonschip op een ligplaats, zijnde een woonschip en een ligplaats als bedoeld in de Huisvestingswet;

  • 4.

    een verblijf van een binnenschip;

• c.

  woonvoorziening: elke voorziening die verband houdt met een maatregel die gericht is op het opheffen of verminderen van beperkingen die een gehandicapte bij het normale gebruik van zijn woonruimte ondervindt, met dien verstande dat bij ingrepen van bouwkundige of woontechnische aard in of aan de woonruimte slechts dan een voorziening als woonvoorziening wordt aangemerkt indien de voorziening:

  • 1.

    gericht is op het opheffen of verminderen van ergonomische beperkingen; of

  • 2.

    een uitraasruimte betreft.

• d.

  vervoersvoorziening: een voorziening die gericht is op het opheffen of verminderen van beperkingen die een gehandicapte bij het vervoer buitenshuis ondervindt;

• e.

  uitraasruimte: een verblijfsruimte waarin een gehandicapte die vanwege een gedragsstoornis ernstig ontremd gedrag vertoont zich kan afzonderen of tot rust kan komen.

2

Voor de toepassing van deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt gelijkgesteld met:

• a.

  echtgenoot: geregistreerde partner;

• b.

  gehuwd: als partner geregistreerd.

3

Voor de toepassing van deze wet en van de tot haar uitvoering genomen besluiten wordt:

• a.

  als gehuwd of als echtgenoot mede aangemerkt de ongehuwde meerderjarige die met een andere ongehuwde meerderjarige een gezamenlijke huishouding voert, tenzij het betreft een bloedverwant in de eerste graad;

• b.

  als ongehuwd mede aangemerkt degene die duurzaam gescheiden leeft van de persoon met wie hij gehuwd is.

4

Van een gezamenlijke huishouding is sprake indien twee personen hun hoofdverblijf in dezelfde woning hebben en zij blijk geven zorg te dragen voor elkaar door middel van het leveren van een bijdrage in de kosten van de huishouding dan wel anderszins.

5

Een gezamenlijke huishouding wordt in ieder geval aanwezig geacht indien de betrokkenen hun hoofdverblijf hebben in dezelfde woning en:

• a.

  zij met elkaar gehuwd zijn geweest of eerder voor de toepassing van deze wet daarmee gelijk zijn gesteld;

• b.

  uit hun relatie een kind is geboren of erkenning heeft plaatsgevonden van een kind van de een door de ander;

• c.

  zij zich wederzijds verplicht hebben tot een bijdrage aan de huishouding krachtens een geldend samenlevingscontract; of

• d.

  zij op grond van een registratie worden aangemerkt als een gezamenlijke huishouding die naar aard en strekking overeenkomt met de gezamenlijke huishouding, bedoeld in het vierde lid.

6

Bij algemene maatregel van bestuur wordt vastgesteld welke registraties, en gedurende welk tijdvak, in aanmerking worden genomen voor de toepassing van het vijfde lid, onderdeel d.

7

Bij algemene maatregel van bestuur kunnen regels worden gesteld ten aanzien van hetgeen wordt verstaan onder het blijk geven zorg te dragen voor een ander, zoals bedoeld in het vierde lid.

1

De gemeenteraad stelt bij verordening regels vast, die zijn gericht op de realisatie en de vormgeving van cliëntenparticipatie bij de uitvoering van de wet met inachtneming van artikel 150 van de Gemeentewet.

2

In deze verordening worden ten minste geregeld:

• a.

  dat de reikwijdte van de cliëntenparticipatie betrekking heeft op het integrale gemeentelijke gehandicaptenbeleid;

• b.

  dat het college van burgemeester en wethouders tijdig advies vraagt aan de lokale platforms over wijziging in de verordening en uitvoeringsregelingen;

• c.

  welke faciliteiten het college van burgemeester en wethouders beschikbaar stelt aan de lokale platforms.

1

Het college van burgemeester en wethouders draagt zorg voor de verlening van woonvoorzieningen, vervoersvoorzieningen en rolstoelen ten behoeve van de deelneming aan het maatschappelijk verkeer van in de gemeente woonachtige gehandicapten. De gemeenteraad stelt met inachtneming van het bepaalde bij of krachtens deze wet daartoe regels vast bij verordening.

2

Het eerste lid is niet van toepassing op gehandicapten die verblijven in een instelling die ingevolge artikel 8 van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (Stb. 1992, 392) is toegelaten.

3

Onze Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid kan, in overeenstemming met Onze Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, met betrekking tot het tweede lid afwijkende regels stellen.

1

Een vreemdeling kan voor de in artikel 2, eerste lid, bedoelde voorzieningen slechts in aanmerking komen indien hij rechtmatig verblijf houdt in de zin van artikel 8, onder a tot en met e en l, van de Vreemdelingenwet 2000.

2

Bij algemene maatregel van bestuur kan worden bepaald dat hier te lande verblijvende vreemdelingen, anders dan die bedoeld in artikel 8, onder a tot en met e en l, van de Vreemdelingenwet 2000, in aanmerking kunnen komen voor voorzieningen als bedoeld in artikel 2, eerste lid, onverminderd de overige vereisten voor de toekenning van een voorziening:

• a.

  ter uitvoering van een verdrag dan wel een besluit van een volkenrechtelijke organisatie, of

• b.

  vreemdelingen die, na rechtmatig verblijf te hebben gehouden in de zin van artikel 8, onder a tot en met e en l, van de Vreemdelingenwet 2000, rechtmatig in Nederland verblijf hebben als bedoeld in artikel 8, onder g of h, van de Vreemdelingenwet 2000.

1

De verordening, bedoeld in artikel 2, eerste lid, bevat in ieder geval regels met betrekking tot:

• a.

  de gevallen en de vorm waarin voorzieningen kunnen worden verleend, waarbij wordt bepaald dat woonvoorzieningen waarvan de kosten gelijk zijn aan of meer bedragen dan € 45 378 niet worden verleend, tenzij weigering van die voorziening gelet op het belang dat deze regeling beoogt te beschermen zou leiden tot onbillijkheden van overwegende aard;

• b.

  de hoogte van de financiële tegemoetkomingen;

• c.

  de procedure met betrekking tot de toekenning, de herziening, de beëindiging en de terugvordering van voorzieningen, daaronder begrepen het inwinnen van deskundigenadvies;

• d.

  de gronden waarop voorzieningen kunnen worden beëindigd, dan wel teruggevorderd.

2

De hoogte van de financiële tegemoetkomingen kan worden afgestemd op het inkomen van de gehandicapte en zijn echtgenoot. Ten aanzien van de vaststelling van het inkomen van de gehandicapte die de leeftijd van 18 jaar nog niet heeft bereikt, kan in aanmerking worden genomen het gezamenlijk inkomen van de ouders van de gehandicapte, dan wel indien de gehandicapte een pleegkind is, het gezamenlijk inkomen van de pleegouders indien laatstgenoemden het pleegkind als een eigen kind opvoeden en onderhouden.

3

Een financiële tegemoetkoming voor een bouwkundige of woontechnische ingreep in of aan een woonruimte wordt verleend aan de eigenaar van de woonruimte.

4

Onze Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid kan, na overleg met Onze Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer, regels stellen met betrekking tot de financiële tegemoetkomingen.

5

Op de financiële tegemoetkomingen is titel 4.2 van de Algemene wet bestuursrecht niet van toepassing.

6

Het bedrag, genoemd in het eerste lid, onder a, kan door Onze Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, na overleg met Onze Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer, met ingang van een kalenderjaar worden gewijzigd, indien daartoe aanleiding bestaat als gevolg van de ontwikkeling van de prijzen van bouwkundige of woontechnische ingrepen in of aan de woning.

1

De gemeenteraad kan bij verordening bepalen dat de gehandicapte, voor zover de voorziening niet bestaat uit een aan hem verleende financiële tegemoetkoming, een eigen bijdrage is verschuldigd.

2

De hoogte van de eigen bijdrage kan worden afgestemd op het inkomen van de gehandicapte en zijn echtgenoot. Ten aanzien van de vaststelling van het inkomen van de gehandicapte die de leeftijd van 18 jaar nog niet heeft bereikt, kan in aanmerking worden genomen het gezamenlijk inkomen van de ouders van de gehandicapte, dan wel indien de gehandicapte een pleegkind is, het gezamenlijk inkomen van de pleegouders indien laatstgenoemden het pleegkind als een eigen kind opvoeden en onderhouden.

3

Onze Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid kan, na overleg met Onze Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer, regels stellen met betrekking tot de eigen bijdragen.

1

Alvorens op een aanvraag van een woonvoorziening waarvan de kosten gelijk zijn aan of meer bedragen dan € 20 420 te besluiten, wint het college van burgemeester en wethouders omtrent de noodzaak van deze voorziening advies in van het orgaan, bedoeld in artikel 9a van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten.

2

Bij algemene maatregel van bestuur kan worden bepaald dat het eerste lid van overeenkomstige toepassing is op in die maatregel aan te wijzen voorzieningen.

3

Een krachtens het tweede lid vastgestelde algemene maatregel van bestuur treedt niet eerder in werking dan acht weken na de datum van uitgifte van het Staatsblad waarin het is geplaatst. Van de plaatsing wordt onverwijld mededeling gedaan aan de beide kamers der Staten-Generaal.

1

Onze Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid kan ten laste van 's Rijks kas aan de gemeente een uitkering verstrekken in de kosten van:

• a.

  voorzieningen aan gehandicapten die verblijven in een instelling die ingevolge artikel 8 van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten is toegelaten;

• b.

  woonvoorzieningen waarvan de kosten gelijk zijn aan of meer bedragen dan € 20 420.

2

Met betrekking tot het eerste lid worden bij of krachtens algemene maatregel van bestuur nadere regels gesteld. Daarbij kan onderscheid worden gemaakt tussen categorieën gemeenten.

1

Het college van burgemeester en wethouders verstrekt desgevraagd kosteloos aan Onze Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid de gegevens die hij met betrekking tot deze wet nodig heeft.

2

Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen nadere regels worden gesteld met betrekking tot het verstrekken van de in het eerste lid bedoelde gegevens.

1

Tegen uitspraken van de Centrale Raad van Beroep kan ieder der partijen beroep in cassatie instellen ter zake van schending of verkeerde toepassing van artikel 1, derde tot en met zevende lid, en de daarop berustende bepalingen.

2

Op dit beroep zijn de voorschriften betreffende het beroep in cassatie tegen de uitspraken van de gerechtshoven inzake beroepen in belastingzaken van overeenkomstige toepassing, waarbij de Centrale Raad van Beroep de plaats inneemt van een gerechtshof.

1

Indien in het kader van de uitvoering van artikel 57, tweede lid, van de Algemene Arbeidsongeschiktheidswet, of artikel P 9, tweede lid, van de Algemene burgerlijke pensioenwet, dan wel artikel P 8, tweede lid, van de Spoorwegpensioenwet terzake van de verstrekking van een hulpmiddel een overeenkomst van bruikleen is gesloten, wordt de verstrekking van dat hulpmiddel, gedurende de nog resterende looptijd van de overeenkomst, dan wel, indien de gebruiksduur van het hulpmiddel korter is dan de resterende looptijd van de overeenkomst, tot het einde van die gebruiksduur, beheerst door de regels zoals die luidden onmiddellijk voorafgaande aan de datum van inwerkingtreding van artikel 12 van deze wet.

2

Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing op de periodieke vergoeding die op grond van artikel P 9, tweede lid, van de Algemene burgerlijke pensioenwet aan de gehandicapte wordt verleend voor de kosten van aanschaf en onderhoud van een vervoermiddel.

2

Het eerste lid is niet van toepassing op gehandicapten die verblijven in een instelling, die een of meer vormen van zorg omschreven krachtens artikel 6a en in de artikelen 6k tot en met 6n van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (Stb. 1992, 392), verlenen.