Regeling van de Minister van Verkeer en Waterstaat van april 1998, nr. DGP/WJZ/V-821175 houdende permanente eisen voor voertuigen

1

In deze afdeling wordt verstaan onder roestschade:

door corrosie over de gehele dikte verdwenen materiaal.

2

1

De in bijlage 1 genoemde onderdelen en bevestigingen van onderdelen van motorrijtuigen met een zelfdragende carrosserie mogen per onderdeel, per bevestiging van een onderdeel, of per sectie van een bodemplaat niet meer roestschade hebben dan 2E.

2

Veerschotels mogen niet zijn doorgeroest.

1

De bepaling van de roestschade-omvang van langs- en dwarsliggers geschiedt aan de hand van de volgende beoordelingsprincipes, waarbij het hoogste percentage maatgevend is: a. de verhouding uitgedrukt in procenten tussen het beschadigde deel van de omtrek en de gehele omtrek van de dwarsdoorsnede, een eventuele versterking in de langs- of dwarsligger daarbij inbegrepen. Bij de berekening van de omtrek van de dwarsdoorsnede worden de bevestigingsflenzen niet meegerekend, en b. de verhouding uitgedrukt in procenten tussen de lengte van de schade en de werkelijke lengte van de langs- of dwarsligger tussen de draagpunten, zoals weergegeven in figuur 1, of zoals bij het betreffende onderdeel in bijlage 1 is omschreven. Bij de bepaling van de roestschade worden de bevestigingsflenzen meegerekend.

2

Indien een plaatdeel samen met een voorgevormd profiel een koker vormt, wordt het geheel beoordeeld als een langs- of dwarsligger.

1

Voor de bepaling van de roestschade-omvang van de bodemplaat van de personenruimte wordt de bodemplaat in secties verdeeld, zoals weergegeven in figuur 2, waarna elke sectie afzonderlijk wordt beoordeeld.

2

De secties worden gevormd door de volgende sectielijnen:

• Sectielijn 1: de middenkoker of de lengtehartlijn.

• Sectielijn 2: de dwarsligger ter plaatse van de voorzijde van de voorste zitplaatsen of indien ter plaatse geen dwarsligger aanwezig is de voorzijde van de voorste zitplaatsen in de achterste gebruiksstand.

• Sectielijn 3: elke voorzijde van de achter de voorste zitplaatsen (achter elkaar) gelegen zitplaatsen in de achterste gebruiksstand.

• Sectielijn 4: het einde van de bodemplaat onder de personenruimte.

1

De bepaling van de roestschade-omvang van de bodemplaat van de personenruimte geschiedt aan de hand van de volgende beoordelingsprincipes, waarbij het hoogste percentage maatgevend is:

• de verhouding uitgedrukt in procenten tussen het beschadigde oppervlak van de sectie en het gehele oppervlak van de sectie, en

• de verhouding tussen de lengte van de schade aan de randen van de sectie en de totale randlengte van de sectie.

2

Roestschade die doorloopt in verschillende secties moet worden beoordeeld als schade die aanwezig is in de grootste van de betrokken secties.

3

Bij dubbele bodemplaten wordt de bovenste plaat beoordeeld zoals is aangegeven in het eerste lid; de onderste plaat wordt beoordeeld als één grote sectie.

4

Indien een gedeelte van de bodemplaat tevens deel uitmaakt van een langs- of dwarsligger (koker), moet dit gedeelte worden meegerekend voor de bepaling van het oppervlak dan wel de randlengte.

1

De bepaling van de roestschade-omvang van plaatdelen, met uitzondering van de bodemplaat en de wielkasten, geschiedt aan de hand van de volgende beoordelingsprincipes waarbij het hoogste percentage maatgevend is:

• de verhouding uitgedrukt in procenten tussen het beschadigde oppervlak en het gehele oppervlak, en

• de verhouding tussen de lengte van de schade aan de randen en de totale randlengte.

2

Indien een gedeelte van een plaatdeel tevens deel uitmaakt van een langs- of dwarsligger (koker), moet dit gedeelte worden meegerekend voor de bepaling van het oppervlak dan wel de randlengte.

1

De roestschade-omvang van de bevestiging van onderdelen, met uitzondering van de bevestiging van plaatdelen en wielkasten, wordt bepaald door een schatting te maken omtrent de afname in procenten van de sterkte van de bevestiging van het ene onderdeel aan het andere, in het gebied dat wordt omsloten door een denkbeeldige lijn gelegen op een afstand van 100 mm rondom de bevestiging.

2

De roestschade in het gebied buiten de denkbeeldige lijn wordt buiten beschouwing gelaten.

1

In deze paragraaf wordt onder roestschade verstaan: gedeeltelijk door corrosie verdwenen materiaal.

2

Roestschade in het chassisraam wordt per langs- of dwarsligger dan wel per profiel uitgedrukt in procenten.

1

De langs- en dwarsliggers van het chassisraam en alle profielen die deel uitmaken van de ondersteuning van de draaikrans of opleggerkoppeling dan wel koppelingsplaat mogen, per langs- of dwarsligger dan wel per profiel, niet meer roestschade hebben dan het percentage vermeld in bijlage 2.

2

De beoordeling van de roestschadeomvang van de langs- en dwarsliggers van het chassisraam geschiedt aan de hand van de lengte van de langs- en dwarsliggers tussen de draagpunten.

3

In afwijking van het bepaalde in het eerste lid moeten langs- en dwarsliggers van het chassisraam die uitsluitend voor de ondersteuning van de laadvloer zijn aangebracht, als hulplangs- of hulpdwarsbalk worden aangemerkt waarop paragraaf 2 van deze afdeling van toepassing is.

4

In afwijking van het bepaalde in het eerste lid is op langs- en dwarsliggers van het chassisraam, die zijn vervaardigd uit plaatmateriaal, waarvan de dikte maximaal 2 mm bedraagt, paragraaf 2 van deze afdeling van toepassing.

5

Op een gedeeltelijk zelfdragende carrosserie in combinatie met een chassisraam zijn voor het zelfdragende deel de eisen van afdeling 1 van toepassing.

1

Een remschijf mag niet zodanig door corrosie zijn aangetast dat per kant de breedte van het effectieve gedeelte minder bedraagt dan 50% van de maximum breedte van het remblok.

2

Onder het in het eerste lid bedoelde effectief gedeelte wordt verstaan: een nagenoeg glad oppervlak, zonder blijvende corrosievorming ("glimmend" gedeelte).

1

De in deze afdeling gestelde eisen worden beoordeeld door middel van visuele controle, terwijl het voertuig zich boven een inspectieput of op een hefinrichting bevindt.

2

Bij de controle van artikel 2.8.4, onderdeel b, moet het rempedaal worden ingetrapt totdat een kracht van 700 N op het pedaal wordt uitgeoefend. Deze kracht moet gedurende ongeveer 30 seconden worden uitgeoefend waarbij het pedaal niet op de aanslag mag komen. Indien een rembekrachtiger aanwezig is, moet de controle worden uitgevoerd met draaiende motor. Indien een remhandel aanwezig is, moet de controle worden uitgevoerd met de maximale handkracht.

1

De gewichtsverhouding tussen het trekkende motorrijtuig en de aanhangwagen mag niet extreem groot zijn.

2

De ingestuurde druk en de druk in de remcilinders van de aanhangwagen moeten in de cabine van het trekkende motorrijtuig kunnen worden afgelezen.

1

De extrapolatiedruk wordt gesteld op:

• 6,5 bar indien het een aanhangwagen, betreft in gebruik genomen na 31 december 1997,

• 6 bar indien het een aanhangwagen betreft in gebruik genomen vóór 1 januari 1998, of

• 4,5 bar indien het een aanhangwagen betreft met een éénleiding remsysteem dan wel een gecombineerd één- en tweeleidingremsysteem.

2

Indien de druk in de remcilinders wordt begrensd, doordat een ventiel of een remkrachtregelaar bij de toegestane maximum massa onder een as de ingestuurde druk reduceert, is de extrapolatiedruk gelijk aan de begrensde druk.

1

Voor de toepassing van dit artikel wordt verstaan onder:

• a_vol = geëxtrapoleerde remvertraging;

• a = gemiddelde remvertraging van de combinatie;

• M_tot.geremd = totale massa van de combinatie die met de aanhangwagen is afgeremd;

• M_max = maximale massa onder de assen van de aanhangwagen;

• P_ex = extrapolatiedruk;

• P = ingestuurde remcilinderdruk;

• 0,4 = aanspreekdruk, tenzij door meting anders bepaald;

• 0,15 = aangenomen rolweerstand trekkend motorrijtuig;

• a_leeg = remvertraging "lege" aanhangwagen;

• M_ahw = massa onder de assen van de "lege" aanhangwagen

2

Van een aanhangwagen met een toegestane maximum massa van meer dan 3500 kg moet de vaststelling van de remvertraging van de bedrijfsrem en de extrapolatie plaatsvinden:

• indien het voertuig is voorzien van een remsysteem zonder automatische lastafhankelijke regelaar dan wel met een automatische lastafhankelijke regelaar voor alle assen, volgens de volgende formule:

  avol = (a -0,15) x	Mgeremd	x	Pex - 0,4	+ 0,15
  	Mmax		P - 0,4

• • 1°.

    met ingang van 1 januari 1996 door een nieuwe remproef en een nieuwe berekening met een lichter trekkend motorrijtuig dan wel een geheel of gedeeltelijk belaste aanhangwagen, volgens de in onderdeel a genoemde formule, indien de drukfactor

    Pex - 0,4
    P - 0,4

    groter is dan 3 of de gemiddelde remvertraging van het samenstel van trekkend motorrijtuig en aanhangwagen minder bedraagt dan 1,5 m/sec²; indien de aanhangwagen geheel of gedeeltelijk wordt belast, moet de totale massa van het samenstel (M_tot.geremd) en van de aanhangwagen (M_ahw) door middel van weging worden vastgesteld. Indien de massa van de extra aangebrachte belasting exact bekend is, mag weging van de aanhangwagen achterwege blijven;

  • Indien de drukfactor, bedoeld in 1°, wordt gesteld op 3, hoeft de aanhangwagen niet te worden belast als daarbij blijkt dat de berekende remvertraging groter dan of gelijk is aan de minimaal vereiste remvertraging.

• indien het voertuig is voorzien van een remsysteem met automatische lastafhankelijke regelaar voor een deel van de assen dan wel van een remsysteem met meerdere automatische lastafhankelijke regelaars, volgens de volgende formule:

  aleeg = (a -0,15) x	Mtot.geremd	+ 0,15
  	Mmax

1

Bij de vaststelling van de maximale remkrachten zoals bedoeld in artikel 2.8.46, onderdeel a, moet het volgende in acht worden genomen:

• bij de remtest moet de remwerking langzaam worden opgevoerd en op het moment van aflezen worden vastgehouden;

• de maximale remkracht wordt bereikt wanneer:

  • 1°.

    de maximale remcilinderdruk wordt ingestuurd,

  • 2°.

    één of meer wielen van het voertuig blokkeren, of

  • 3°.

    de rollenremtestbank afslaat.

2

Indien de remkracht op één wiel tussen twee waarden schommelt of de remkrachten op beide wielen van een as tussen twee waarden schommelen, moeten per wiel de minimale en maximale remkracht worden gemiddeld en wordt dit gemiddelde gebruikt als remkracht voor dat wiel.

1

Bij de vaststelling van de maximale remkrachten zoals bedoeld in artikel 2.8.48, onderdeel a, moet het volgende in acht worden genomen:

• de remdruk hoeft niet bij alle assen gelijk te zijn;

• bij de remtest moet de remwerking langzaam worden opgevoerd en op het moment van aflezen worden vastgehouden;

• de maximale remkracht wordt bereikt wanneer:

  • 1(.

    de maximale remcilinderdruk wordt ingestuurd,

  • 2(.

    één of meer wielen van het voertuig blokkeren, of

  • 3(.

    de rollenremtestbank afslaat.

2

Indien de remkracht op één wiel tussen twee waarden schommelt of de remkrachten op beide wielen tussen twee waarden schommelen, moeten per wiel de minimale en maximale remkracht worden gemiddeld en wordt dit gemiddelde gebruikt als remkracht voor dat wiel.

1

De extrapolatiedruk wordt gesteld op:

• 6,5 bar indien het een aanhangwagen, betreft in gebruik genomen na 31 december 1997,

• 6 bar indien het een aanhangwagen betreft in gebruik genomen voor 1 januari 1998, of

• 4,5 bar indien het een aanhangwagen betreft met een éénleidingremsysteem dan wel een gecombineerd één- en tweeleidingremsysteem.

2

Indien blijkt dat de druk in de remcilinders wordt begrensd, doordat een ventiel of een remkrachtregelaar bij de toegestane maximummassa onder een as de ingestuurde druk reduceert, is de extrapolatiedruk gelijk aan de begrensde druk.

3

Bij de extrapolatie wordt de rolweerstand meegerekend.

1

Voor de toepassing van dit artikel wordt verstaan onder:

• a_vol = geëxtrapoleerde remvertraging;

• F_b(n) = som van de remkrachten aan de wielen per as "n";

• M_max = maximale massa onder de assen;

• P_ex = extrapolatiedruk;

• P_(n) = ingestuurde remcilinderdruk van as "n";

• 0,4 = aanspreekdruk, tenzij door meting anders bepaald.

2

Van een aanhangwagen met een toegestane maximum massa van meer dan 3500 kg moet de vaststelling van de remvertraging van de bedrijfsrem en de extrapolatie plaatsvinden:

• volgens de volgende formule:

• met ingang van 1 januari 1996 door een nieuwe remproef en een nieuwe berekening volgens de in onderdeel a genoemde

  formule, indien de drukfactor

  Pex - 0,4
  P - 0,4

  van een as groter is dan 3, waarbij de betreffende as moet worden belast door op het voertuig een last te plaatsen of door middel van spanbanden of spankettingen de belasting op die as te vergroten, tenzij de berekende remvertraging groter dan of gelijk is aan de minimaal vereiste remvertraging, bij herberekening met een drukfactor 3.

1

De voorruit wordt verdeeld in de volgende drie denkbeeldige vlakken, zoals weergegeven in figuur 13:

• het vlak voor het directe gezichtsveld van de bestuurder: dit is het gedeelte van de voorruit dat zich voor de bestuurderszitplaats bevindt, ter grootte van een op de voorruit te projecteren vlak met een horizontale zijde van 0,30 m en een verticale zijde van 0,20 m;

• het vlak voor het indirecte gezichtsveld van de bestuurder, hetgeen als volgt wordt gevormd: het directe gezichtsveld wordt ten opzichte van het midden van de voorruit gespiegeld naar het rechter voorruitgedeelte. Het hierdoor gevonden vlak en de tussenruimte naar het directe gezichtsveld vormt het indirecte gezichtsveld;

• het randvlak: dit is het nog resterende deel van de voorruit.

2

Het middelpunt van het in het eerste lid, onder a, geprojecteerde vlak moet samenvallen met het snijpunt van:

• de verticale lijn, denkbeeldig getrokken op de voorruit, vanuit de zitpositie van de bestuurder, door het hart van het stuur, en

• de door het middelpunt van het ruitewisserblad beschreven baan op de voorruit of bij een centrale ruitewisser de horizontale raaklijn aan de genoemde beschreven baan, zoals weergegeven in figuur 14.

1

In het vlak voor het directe gezichtsveld mogen, in afwijking van artikel 2.9.5, de volgende beschadigingen of verkleuringen aanwezig zijn:

• enkelvoudige scheuren, ongeacht de lengte;

• oppervlakkige krassen waarvan de breedte niet meer dan 5 mm bedraagt;

• beschadigingen of verkleuringen waarvan de afmetingen zodanig zijn, dat een denkbeeldig getrokken cirkel om de gehele beschadiging of verkleuring heen een diameter heeft van niet meer dan 20 mm.

2

In het vlak voor het indirecte gezichtsveld mogen, in afwijking van artikel 2.9.5, de volgende beschadigingen of verkleuringen aanwezig zijn:

• enkelvoudige scheuren, ongeacht de lengte;

• oppervlakkige krassen waarvan de breedte niet meer dan 5 mm bedraagt;

• beschadigingen of verkleuringen waarvan de afmetingen zodanig zijn, dat een denkbeeldig getrokken cirkel om de gehele beschadiging of verkleuring heen een diameter heeft van niet meer dan 50 mm.

3

Onder de in het eerste en tweede lid genoemde enkelvoudige scheuren worden scheuren verstaan die in de gezichtsvelden geen vertakkingen vertonen tussen begin- en eindpunt, zoals weergegeven in figuur 15.

4

In het randvlak mogen beschadigingen of verkleuringen aanwezig zijn.

5

Indien een beschadiging of verkleuring doorloopt in de verschillende te beoordelen vlakken van de ruit, dan moet alleen dat deel van de beschadiging of verkleuring in ogenschouw worden genomen dat in het te beoordelen vlak aanwezig is.

1

De voorruit wordt verdeeld in de volgende drie denkbeeldige vlakken:

• het vlak voor het directe gezichtsveld van de bestuurder: dit is het gedeelte van de voorruit dat zich voor de bestuurderszitplaats bevindt, ter grootte van een op de voorruit te projecteren vlak met een horizontale zijde van 0,40 m en een verticale zijde van 0,40 m, zoals weergegeven in figuur 16;

• het vlak voor het indirecte gezichtsveld van de bestuurder, hetgeen als volgt wordt gevormd: het directe gezichtsveld wordt ten opzichte van het midden van de voorruit gespiegeld naar het rechter voorruitgedeelte: het hierdoor gevonden vlak en de tussenruimte naar het directe gezichtsveld vormt het indirecte gezichtsveld;

• het randvlak: dit is het nog resterende deel van de voorruit.

2

Het middelpunt van het in het eerste lid, onder a, geprojecteerde vlak moet samenvallen met het snijpunt van:

• de verticale lijn, denkbeeldig getrokken op de voorruit, vanuit de zitpositie van de bestuurder, door het hart van het stuur, en

• de horizontale lijn op 0,65 m boven het laagste punt van de zitting van de onbelaste bestuurdersstoel in de achterste en onderste gebruiksstand, waarbij moet worden uitgegaan van de meest gebruikelijke zitpositie voor een bestuurder van gemiddelde lengte, indien de onderste gebruiksstand lager uitkomt dan voor het besturen noodzakelijk is.

1

In het vlak voor het directe gezichtsveld mogen, in afwijking van artikel 2.9.10, de volgende beschadigingen of verkleuringen aanwezig zijn:

• enkelvoudige scheuren, ongeacht de lengte;

• oppervlakkige krassen waarvan de breedte niet meer dan 8 mm bedraagt;

• beschadigingen of verkleuringen waarvan de afmetingen zodanig zijn, dat een denkbeeldig getrokken cirkel om de gehele beschadiging of verkleuring heen een diameter heeft van niet meer dan 30 mm.

2

In het vlak voor het indirecte gezichtsveld mogen, in afwijking van artikel 2.9.10, de volgende beschadigingen of verkleuringen aanwezig zijn:

• enkelvoudige scheuren, ongeacht de lengte;

• oppervlakkige krassen waarvan de breedte niet meer dan 8 mm bedraagt;

• beschadigingen of verkleuringen waarvan de afmetingen zodanig zijn, dat een denkbeeldig getrokken cirkel om de gehele beschadiging of verkleuring heen een diameter heeft van niet meer dan 100 mm.

3

Onder de in het eerste en tweede lid genoemde enkelvoudige scheuren worden scheuren verstaan die in de gezichtsvelden geen vertakkingen vertonen tussen begin- en eindpunt, zoals weergegeven in figuur 17.

4

In het randvlak mogen beschadigingen of verkleuringen aanwezig zijn.

5

Indien een beschadiging of verkleuring doorloopt in de verschillende te beoordelen vlakken van de ruit, dan moet alleen dat deel van de beschadiging of verkleuring in ogenschouw worden genomen dat in het te beoordelen vlak aanwezig is.

1

De rechterbuitenspiegel van de bedrijfsauto, bestemd voor het vervoer van goederen, in gebruik genomen na 30 september 1988, met een toegestane maximum massa van niet meer dan 2000 kg, moet zodanig zijn geplaatst dat de bestuurder hiermee het gezichtsveld op grondniveau kan overzien, zoals weergegeven in figuur 19, waarbij de bestuurder:

• een punt op het wegdek, gelegen op 20,00 m achter de oogpunten van de bestuurder en 4,00 m naast het verlengde van de rechterzijde van het voertuig, en

• een deel van de rechterzijde van het voertuig, en c. de horizon kan zien, en hij tevens recht naar achteren kan kijken.

2

De rechterbuitenspiegel van de bedrijfsauto bestemd voor het vervoer van goederen, in gebruik genomen vóór 1 oktober 1988, met een toegestane maximum massa van niet meer dan 2000 kg, moet zodanig zijn geplaatst dat de bestuurder hiermee het gezichtsveld op grondniveau kan overzien, zoals weergegeven in figuur 20, waarbij de bestuurder:

• een punt op het wegdek, gelegen op 30,00 m achter de oogpunten van de bestuurder en 3,50 m naast het verlengde van de rechterzijde van het voertuig, en

• een deel van de rechterzijde van het voertuig, en

• de horizon kan zien, en hij tevens recht naar achteren kan kijken.

3

De rechterbuitenspiegel van de bedrijfsauto bestemd voor het vervoer van meer dan acht personen, de bestuurder daaronder niet begrepen, en van de bedrijfsauto bestemd voor het vervoer van goederen, met een toegestane maximum massa van meer dan 2000 kg, moet zodanig zijn geplaatst dat de bestuurder hiermee het gezichtsveld op grondniveau kan overzien, zoals weergegeven in figuur 21, waarbij de bestuurder:

• een punt op het wegdek, gelegen op 4,00 m achter de oogpunten van de bestuurder en 0,75 m naast het verlengde van de rechterzijkant van het voertuig, en

• een punt op het wegdek, gelegen op 30,00 m achter de oogpunten van de bestuurder en 3,50 m naast het verlengde van de rechterzijkant van het voertuig, en

• een deel van de rechterzijde van het voertuig, en

• de horizon kan zien, en hij tevens recht naar achteren kan kijken.

1

De gezichtsveldverbeterende voorziening, bedoeld in artikel 5.3.45a van het voertuigreglement, voldoet aan de in de artikelen 2.9.16b tot en met 2.9.16d gestelde eisen.

2

De Minister van Verkeer en Waterstaat maakt door publicatie in de Staatscourant de gezichtsveldverbeterende voorzieningen bekend die in ieder geval voldoen aan het bepaalde in de artikelen 2.9.16.b tot en met 2.9.16.d.

1

De gezichtsveldverbeterende voorziening is zodanig geplaatst dat de bestuurder hiermee, eventueel in combinatie met andere spiegels, het gezichtsveld kan overzien zoals weergegeven in figuur 23a, waarbij de bestuurder zicht heeft op:

• een punt op het wegdek, gelegen op 1,50 m achter de oogpunten van de bestuurder en op de projectie van de rechterzijkant of het verlengde daarvan van het voertuig,

• een punt op het wegdek, gelegen op 1,50 m achter de oogpunten van de bestuurder en op 4,50 m naast de rechterzijkant of het verlengde daarvan van het voertuig,

• een punt op het wegdek, gelegen op 10,00 m achter de oogpunten van de bestuurder en op 15,00 m naast de rechterzijkant of het verlengde daarvan van het voertuig,

• een punt op het wegdek, gelegen op 25,00 m achter de oogpunten van de bestuurder en op de projectie van de rechterzijkant van het voertuig, en

• een punt op het wegdek, gelegen op 25,00 m achter de oogpunten van de bestuurder en op 15,00 m naast het verlengde van de rechterzijkant van het voertuig.

1

De gezichtsveldverbeterende voorziening is:

• deugdelijk bevestigd,

• steekt niet verder buiten het voertuig uit dan noodzakelijk is om de in artikel 2.9.16.b. voorgeschreven gezichtsvelden te verkrijgen,

• belemmert het rechtstreekse zicht van de bestuurder zo min mogelijk en

• steekt niet verder dan 250 mm uit, gemeten vanaf het breedste punt van het voertuig zonder de spiegels of gezichtsveldverbeterende voorzieningen, indien de onderrand van de gezichtsveldverbeterende voorziening zich op een hoogte van minder dan 2 m boven het wegdek bevindt.

1

De gezichtsveldverbeterende voorziening bestaat uit een spiegel of een camera/beeldscherm-systeem.

2

Een spiegel voldoet aan de volgende aanvullende eisen:

• hij is verstelbaar,

• het spiegeloppervlak is vlak of bolrond, en

• het proces van scannen en weergeven duurt niet langer dan 2 seconden, in het geval dat de spiegel uitsluitend het voorgeschreven gezichtsveld kan weergeven via het scannen ervan.

3

Een camera/beeldscherm-systeem voldoet aan de volgende aanvullende eisen:

• het is zonder gereedschap te verstellen in het geval dat het systeem verstelbaar is, en

• het beeldscherm biedt bij normale gebruiksomstandigheden voldoende contrast en de helderheid kan handmatig aan de omgevingsomstandigheden worden aangepast of wordt automatisch hieraan aangepast.

1

De wielen van de achterste as moeten aan de achterzijde zijn voorzien van een wielafscherming die niet mag eindigen boven een denkbeeldig horizontaal vlak gelegen op 0,15 m boven het middelpunt van de wielen en op niet meer dan 0,30 m achter het wiel. Bovendien moet het achterste gedeelte minimaal reiken tot de denkbeeldige lijn die een hoek van 45° vormt met het wegdek, zoals weergegeven in figuur 25.

2

Indien de achterste wielen zijn bestuurd of gestuurd is de maat van 0,30 m niet van toepassing, zoals weergegeven in figuur 25.

1

De wielafscherming moet:

• vormvast zijn, en

• deugdelijk zijn bevestigd.

2

In afwijking van het bepaalde in het eerste lid, onderdeel a, is, indien het een voertuig betreft in gebruik genomen vóór 1 januari 1995, een permanent aangebracht roldoek toegestaan.

3

Aan het bepaalde in het eerste lid wordt voldaan indien de wielafscherming bestaat uit een constructie van scharnierende of verschuifbare delen dan wel gevormd wordt door een demontabele afscherming waarvoor een opbergruimte op het voertuig aanwezig is.

4

Een eventuele spatlap aan de achterzijde van het wiel is als wielafscherming toegestaan, mits deze vormvast is of voldoende ondersteund.

1

• Aan weerszijden van het voertuig moeten de volgende gebieden zijn beveiligd:

  • 1°.

    het verticale dwarsvlak dat bij een bedrijfsauto op 0,30 m achter de cabine begint, zoals weergegeven in figuur 26, of in het geval van een bestuurd of gestuurd wiel op niet meer dan 0,50 m achter dit wiel, en het verticale dwarsvlak dat op 0,30 m vóór het voorste achterwiel, of in het geval van een bestuurd of gestuurd wiel, op 0,50 m vóór dit wiel eindigt;

  • 2°.

    het verticale dwarsvlak dat bij een middenasaanhangwagen op 2,50 m achter de hart-koppeling begint: indien binnen deze maat de bovenbouw nog niet is bereikt, begint het dwarsvlak aan de voorzijde van de bovenbouw, zoals weergegeven in figuur 27, en het verticale dwarsvlak dat op 0,30 m vóór het voorste achterwiel, of in het geval van een bestuurd of gestuurd wiel, op 0,50 m vóór dit wiel eindigt;

  • 3°.

    het verticale dwarsvlak dat bij een aanhangwagen, niet zijnde een een oplegger of middenasaanhangwagen, op 0,30 m achter het achterste voorwiel begint, of in het geval van een bestuurd of gestuurd wiel op niet meer dan 0,50 m achter dit wiel, en het verticale dwarsvlak dat op 0,30 m vóór het voorste achterwiel, of in het geval van een bestuurd of gestuurd wiel, op 0,50 m vóór dit wiel eindigt;

  • 4°.

    het verticale dwarsvlak dat bij een oplegger op ten hoogste 0,25 m achter het hart van de opleggersteunen begint met een maximum van 2,75 m achter het hart van de koppelingspen, zoals weergegeven in figuur 28, en het verticale dwarsvlak dat op 0,30 m voor het voorste achterwiel eindigt of in het geval van een bestuurd of gestuurd wiel op 0,50 m vóór dit wiel;

• indien het voertuig is voorzien van een samenstel van assen, het gebied gelegen tussen het verticale dwarsvlak dat raakt aan de achterzijde van het wiel en het vertikale dwarsvlak dat raakt aan de voorzijde van het daarop volgende wiel en indien de afstand tussen beide verticale dwarsvlakken meer bedraagt dan 0,50 m, zoals weergegeven in figuur 29;

• het gebied gelegen tussen het verticale dwarsvlak dat begint op 0,30 m achter het achterste achterwiel van het voertuig, of in het geval van een bestuurd of gestuurd wiel op 0,50 m achter dit wiel en in het verticale dwarsvlak dat eindigt aan de achterzijde van het voertuig, zoals weergegeven in figuur 30.

2

Het bepaalde in het eerste lid, onderdeel c, geldt niet voor bedrijfsauto's en aanhangwagens met een toegestane maximum massa van niet meer dan 3500 kg.

1

• Bedrijfsauto's voorzien van niet meer dan drie assen en aanhangwagens, in gebruik genomen na 31 december 1997, met uitzondering van middenasaanhangwagens, zijn binnen de in artikel 2.9.24 eerste lid, onderdeel a, onder 1, 3 en 4, genoemde gebieden aan beide zijden voorzien van een zijdelingse afscherming, overeenkomstig artikel 2.9.25a.

• Bedrijfsauto's voorzien van niet meer dan drie assen en aanhangwagens, in gebruik genomen na 31 december 1997, zijn binnen de in artikel 2.9.24, eerste lid, onderdeel a, onder 2 en de onderdelen b en c genoemde gebieden aan beide zijden voorzien van een zijdelingse afscherming, overeenkomstig artikel 2.9.25b.

2

Bedrijfsauto's voorzien van meer dan drie assen, in gebruik genomen na 31 mei 1997, zijn binnen de in artikel 2.9.24, eerste lid,

• onderdeel a, onder 1, en onderdeel b genoemde gebieden, aan beide zijden voorzien van een zijdelingse afscherming, overeenkomstig:

  • 1°.

    artikel 2.9.25a, indien de afstand tussen het verticale dwarsvlak dat raakt aan de achterzijde van een wiel en het verticale dwarsvlak dat raakt aan de voorzijde van het daarop volgende wiel meer bedraagt dan:

    • A.

      0,75 m tussen starre assen;

    • B.

      0,85 m tussen een starre as en een gestuurde of bestuurde as;

    • C.

      1 m tussen twee gestuurde of bestuurde assen;

  • 2°.

    artikel 2.9.25b, indien de afstand tussen het verticale dwarsvlak dat raakt aan de achterzijde van een wiel en het verticale dwarsvlak dat raakt aan de voorzijde van het daarop volgende wiel meer bedraagt dan 0,50 m doch niet meer dan:

    • 0,75 m tussen starre assen;

    • 0,85 m tussen een starre as en een gestuurde of bestuurde as;

    • 1,00 m. tussen twee gestuurde of bestuurde assen.

• onderdeel c genoemde gebieden, aan beide zijden voorzien van een zijdelingse afscherming, overeenkomstig artikel 2.9.25b.

1

• De onderrand van de zijdelingse afscherming bevindt zich op niet meer dan 0,55 m boven het wegdek, en

• de bovenrand reikt ten minste tot 0,35 m onder de bovenbouw of tot de hoogte van de laadvloer, dan wel reikt tot 0,95 m boven het wegdek. Indien het een voertuig betreft met een verwisselbare opbouw mag de bovenzijde lager zijn gelegen dan 0,95 m.

2

De zijdelingse afscherming kan onder meer worden gevormd door permanent aanwezige carrosseriedelen, randprofielen, wielafschermingen, accubakken, lucht- of brandstofreservoirs en gereedschapskisten, dan wel door afzonderlijk aangebrachte vormvaste delen.

3

De vormvaste delen als bedoeld in het tweede lid moeten een doorlopend vlak oppervlak hebben of zijn opgebouwd uit één of meerdere horizontaal gemonteerde profielen die onderling niet meer dan 0,30 m uit elkaar liggen en die een hoogte hebben van tenminste:

• 50 mm, indien het een bedrijfsauto betreft met een toegestane maximum massa van niet meer dan 12.000 kg of indien het een aanhangwagen, met uitzondering van een middenasaanhangwagen, betreft met een toegestane maximum massa van niet meer dan 10.000 kg;

• 0,1 m, indien het een bedrijfsauto betreft met een toegestane maximum massa van meer dan 12.000 kg of indien het een aanhangwagen, met uitzondering van een middenasaanhangwagen, betreft met een toegestane maximum massa van meer dan 10.000 kg.

4

In afwijking van het bepaalde in het derde lid mogen voertuigen met een wisselbare opbouw zijn voorzien van een zijdelingse afscherming die bestaat uit één profiel met een hoogte van ten minste:

• 50 mm, indien het een bedrijfsauto betreft met een toegestane maximum massa van niet meer dan 12.000 kg of indien het een aanhangwagen, met uitzondering van een middenasaanhangwagen, betreft met een toegestane maximum massa van niet meer dan 10.000 kg;

• 0,1 m, indien het een bedrijfsauto betreft met een toegestane maximum massa van meer dan 12.000 kg of indien het een aanhangwagen, met uitzondering van een middenasaanhangwagen, betreft met een toegestane maximum massa van meer dan 10.000 kg.

1

De zijdelingse afscherming, als bedoeld in artikel 2.9.25, eerste lid, onderdeel b, kan onder meer worden gevormd door permanent aanwezige carrosseriedelen, randprofielen, wielafschermingen, accubakken, lucht- of brandstofreservoirs en gereedschapskisten, dan wel door afzonderlijk aangebrachte vormvaste profielen met een hoogte van ten minste 30 mm.

2

De onderrand bevindt zich niet meer dan 1,30 m boven het wegdek.

1

Voertuigen in gebruik genomen vóór 1 januari 1998 moeten binnen de in artikel 2.9.24 genoemde vlakken aan elke zijkant zijn voorzien van een zijdelingse afscherming, overeenkomstig het tweede lid, waarvan de onderrand zich niet meer dan 1,30 m boven het wegdek mag bevinden.

2

De zijdelingse afscherming kan ondermeer worden gevormd door permanent aanwezige carrosseriedelen, randprofielen, wielafschermingen, accubakken, lucht- of brandstofreservoirs en gereedschapskisten, dan wel door afzonderlijk aangebrachte vormvaste profielen met een hoogte van ten minste van 30 mm.

1

De in artikel 2.9.25 en artikel 2.9.26 bedoelde zijdelingse afscherming moet deugdelijk zijn bevestigd.

2

De zijdelingse afscherming moet aanwezig zijn op een afstand van niet meer dan 0,12 m binnenwaarts ten opzichte van het breedste punt van het voertuig. Indien het voertuig na het breedste punt in breedte afneemt, moet de afstand van 0,12 m worden gemeten vanaf het verticale raakvlak door het breedste punt en enig raakpunt met een daarachter gelegen voertuigdeel, zoals weergegeven in figuur 31.

1

De in deze afdeling gestelde eisen worden getoetst:

• door middel van visuele controle, en

• door in geval van twijfel te meten met een meetmiddel van voldoende bereik, waarbij het volgende in acht moet worden genomen:

  • 1°.

    het voertuig is op een horizontaal of nagenoeg horizontaal en vlak wegdek geplaatst;

  • 2°.

    alle wielen zijn in de stand van rechtuitrijden geplaatst;

  • 3°.

    de banden zijn op de juiste spanning;

  • 4°.

    indien het een oplegger of middenasaanhangwagen betreft is deze op zodanige wijze op steunen geplaatst dat de laadvloer horizontaal is dan wel overeenkomt met de normale rijstand.

2

Bij de bepaling van de maximale onderbreking, als bedoeld in artikel 2.9.28, wordt een extra onderbreking ten gevolge van het uitschuiven van het voertuig buiten beschouwing gelaten.

1

Het goedkeuringsmerk is samengesteld uit de aanduiding NL, omlijnd door een cirkel, en een volgnummer voorafgegaan door een letter.

2

De in het eerste lid genoemde letter is:

• voor bromfietsen op twee wielen die zijn geconstrueerd voor een maximum snelheid van meer dan 25 km per uur: één van de letters A, B, K, L, P of T;

• voor bromfietsen op drie wielen die zijn geconstrueerd voor een maximum snelheid van meer dan 25 km per uur: één van de letters D, M of N;

• voor bromfietsmotoren die zijn geconstrueerd voor een maximumsnelheid van meer dan 25 km per uur: één van de letters B of D;

• voor bromfietsen op twee wielen die zijn geconstrueerd voor een maximum snelheid van niet meer dan 20 km per uur: de letter R;

• voor bromfietsen op twee wielen die zijn geconstrueerd voor een maximum snelheid van niet meer dan 25 km per uur: één van de letters S, U, V of W;

• voor bromfietsen op drie wielen die zijn geconstrueerd voor een maximum snelheid van niet meer dan 25 km per uur: één van de letters X, Y, of Z.

• voor bromfietsen met vier wielen die zijn geconstrueeerd voor een maximum snelheid van niet meer dan 45 km per uur: één van de letters H of J.

3

De letter en het volgnummer zijn naast of onder de NL aanduiding geplaatst.

4

De afmetingen van het goedkeuringsmerk moeten overeenstemmen met figuur 3.

1

Het goedkeuringsmerk moet zijn ingeslagen.

2

In afwijking van het eerste lid, mag het goedkeuringsmerk genoemd in artikel 3.4.2, bij bromfietsen die behoren tot een type dat vóór 1 januari 1972 is goedgekeurd, zijn aangebracht door middel van een sticker op het frame of op de beplating van het frame.

1

De gele plaat en de gele vlakken moeten van een heldere gele kleur zijn.

2

De oranje plaat en de oranje vlakken moeten van een duidelijk van helder geel te onderscheiden oranje kleur zijn.

3

De gele en oranje plaat moeten van een rechthoekige of nagenoeg rechthoekige vorm zijn en afgeronde hoeken hebben. De gele en oranje vlakken moeten van een rechthoekige vorm zijn.

4

De plaat moet een lengte van ongeveer 0,16 m en een hoogte van ongeveer 0,06 m hebben. De vlakken moeten een lengte van 0,16 m en een breedte van 0,06 m hebben en moeten zijn voorzien van een zwart kader met een breedte van 0,5 cm.

1

De gele of oranje plaat moet op of dicht boven het voorspatbord van de bromfiets zijn aangebracht. De gele of oranje vlakken moeten aan weerszijden op het voorspatbord van de bromfiets zijn aangebracht.

2

Indien de bromfiets moet zijn voorzien van twee gele of twee oranje platen, moeten deze platen symmetrisch ten opzichte van het midden van het voertuig, zo dicht mogelijk bij de voorzijde van het voertuig zijn aangebracht.

3

De platen moeten met de lange zijde in de lengterichting van de bromfiets zijn aangebracht en moeten aan weerszijden van het voertuig goed zichtbaar zijn. De vlakken moeten met de lange zijde in de lengterichting van de bromfiets symmetrisch zijn aangebracht zodat aan weerszijden van het voorspatbord een vlak goed zichtbaar is.

1

Het vermogen wordt gemeten met behulp van een rollenbank die voldoet aan artikel 3.4.8.

2

De voorste zitplaats of de enkele zitplaats van de bromfiets, bedoeld in artikel 5.6.8, eerste lid, van het Voertuigreglement wordt belast met ten minste 75 kg; de zitplaats van de bromfiets, bedoeld in artikel 5.6.8 , tweede lid, van het Voertuigreglement wordt niet belast.

3

Bij in werking zijnde motor wordt bij die versnelling waarbij het grootste vermogen wordt afgegeven, de gastoevoer zover geopend, dat de rollenbank een maximale waarde aangeeft.

4

Bij de meting moet de bromfietsmotor voldoende worden gekoeld.

5

Indien de weerstand van de rollenbank wordt opgewekt door middel van een ventilator, mag de inlaatopening van deze ventilator niet naar de wind zijn gericht.

6

De band die op de rollen van de rollenbank wordt geplaatst om het vermogen te meten, moet op de juiste spanning zijn.

1

De rollenbank moet een meetbereik hebben van 0,1 kW tot en met 2,0 kW.

2

De twee rollen van de rollenbank, waarop het aangedreven wiel van de bromfiets wordt geplaatst, moeten voldoen aan de volgende eisen:

• diameter: 100,00 mm ± 0,05 mm;

• slingering: maximaal 0,1 mm ten opzichte van de draaiingsas;

• hartafstand van de rollen: 200,00 mm ± 0,5 mm;

• oppervlakte staal: mat verchroomd, oppervlakteruwheid: 0,8 mm.

3

De rollen moeten onderling gekoppeld zijn.

4

Het vermogen moet worden aangegeven door een aanwijsinrichting die door de rollen wordt aangedreven.

5

De rollenbank moet aan het aangedreven wiel van de bromfiets een weerstand bieden die ongeveer overeenkomt met de weerstand die tijdens het rijden met de bromfiets wordt ondervonden. Hieraan wordt voldaan indien voor elke waarde van de omtreksnelheid (v), uitgedrukt in m/s, van de rollen het door de rollenbank opgenomen vermogen (P), uitgedrukt in kW, gelegen is tussen de navolgende waarden:

P_min = (0,17 v³ + 4v).10^-3

P_max = (0,17 v³ + 12v).10^-3

6

Het door de rollenbank aangegeven vermogen mag ten opzichte van het door de rollenbank opgenomen vermogen niet meer afwijken dan in onderstaande tabel is aangegeven.

7

De rollenbank moet zijn voorzien van een inrichting waarmee kan worden voorkomen dat de bromfiets tijdens de meting van de rollenbank raakt. De daartoe aangebrachte inrichting mag niet weerstandsverhogend werken op het wiel waaraan het vermogen van de bromfiets wordt vastgesteld.

8

Het vermogen kan analoog of digitaal worden aangegeven. Bij analoge aanwijzing moet de aanwijsinrichting zijn uitgevoerd zoals weergegeven in figuur 4.

9

De rollenbank moet deugdelijk zijn uitgevoerd en in goede staat van onderhoud verkeren.

1

Voor iedere rollenbank moet een verklaring zijn afgegeven door NMI IJkwezen B.V, uit welke verklaring blijkt dat de rollenbank voldoet aan artikel 3.4.8.

2

De verklaring is, onverminderd het derde lid, geldig voor een tijdvak van een jaar.

3

De verklaring verliest haar geldigheid bij herstelling of verandering van de rollenbank, indien deze herstelling of verandering op het meetresultaat van invloed kan zijn.

1

De geluidsniveaumeter moet ten minste voldoen aan het bepaalde in Publicatie nr. 651, eerste editie 1979, Geluidsniveaumeters, van de Internationale Electrotechnische Commissie (IEC) voor geluidsniveaumeters met de nauwkeurigheidsklasse Type 1.

2

De calibratiegeluidsbron moet ten minste voldoen aan het bepaalde in Publicatie nr. 942, eerste editie 1988, van de IEC voor calibratiegeluidsbronnen met de nauwkeurigheidsklasse 1.

3

De geluidsniveaumeter en de calibratiegeluidsbron moeten jaarlijks gecalibreerd en getoetst worden aan de eisen bedoeld in het eerste respectievelijk het tweede lid. Hiervan moeten verklaringen aanwezig zijn, afgegeven door NMI IJkwezen BV of door een door de minister gemachtigde instelling.

1

1. Voor de meting van het geluidsniveau van bromfietsen als bedoeld in artikel 5.6.11, zesde lid, van het Voertuigreglement, moet de toerenteller een nauwkeurigheid hebben van ten minste 3%.

2

Bij de toerenteller moet een verklaring aanwezig zijn ten aanzien van de nauwkeurigheid, welke niet ouder mag zijn dan twee jaar, en is afgegeven door NMI IJkwezen BV of door een door de Minister van Verkeer en Waterstaat gemachtigde instelling.

1

De meting vindt plaats in de open lucht.

2

Het proefterrein mag niet blootstaan aan sterke akoestische storingen. Hieraan wordt voldaan indien het oppervlak van het terrein bestaat uit beton, asfalt, tegels of een vergelijkbaar hard materiaal.

3

Voor de meting van het geluidsniveau van bromfietsen:

• als bedoeld in artikel 5.6.11, vijfde lid, van het Voertuigreglement, mogen zich binnen een straal van 2,00 m van de microfoon van de geluidsniveaumeter, zoals weergegeven in figuur 5, geen personen of voorwerpen bevinden die niet noodzakelijk zijn voor de meting, waarbij de bromfiets op zodanige wijze wordt geplaatst dat de microfoon zich op ten minste 1,00 m afstand van eventueel aanwezige trottoirbanden bevindt;

• als bedoeld in artikel 5.6.11, zesde lid, van het Voertuigreglement, moet het proefterrein minimaal de afmetingen van een rechthoek hebben, waarvan de zijden zich op ten minste 3,00 m afstand van de bromfiets bevinden, met uitzondering van het stuur van de bromfiets, zoals weergegeven in figuur 5a, waarbij geldt dat zich binnen deze rechthoek geen personen of voorwerpen mogen bevinden die niet noodzakelijk zijn voor de meting en de bromfiets op zodanige wijze binnen de rechthoek wordt geplaatst dat de microfoon zich op ten minste 1,00 m afstand van eventueel aanwezige trottoirbanden bevindt.

4

De waarden die door de geluidsniveaumeter voor het omgevingsgeluid en de wind worden aangegeven moeten ten minste 10 dB(A) beneden het gestelde maximum geluidsniveau zijn gelegen. Dit wordt gecontroleerd door vaststelling van het achtergrondgeluidsniveau voor en na de meting. De microfoon van de geluidsniveaumeter mag van een passende windkap worden voorzien, mits rekening wordt gehouden met de invloed daarvan op de gevoeligheid van de microfoon.

5

Voor aanvang van de meting moet de motor van de bromfiets op bedrijfstemperatuur worden gebracht.

6

De meting vindt plaats bij een stilstaande bromfiets.