Mijnbesluit BES

1

de aanspraken in het eerste lid van art.2 der Mijnwet BES bedoeld worden geldend gemaakt door een schriftelijk verzoek om concessie.

2

In de concessie-aanvrage moet de aanvrager domicilie kiezen in de hoofdplaats van het eiland waarbinnen het concessie-terrein is gelegen voor den duur der concessie.

3

Het schriftelijk verzoek om concessie moet in twee eensluidende exemplaren worden ingediend aan Onze Minister. De exemplaren van het verzoekschrift moeten beide gezegeld zijn en gelijktijdig worden ingediend.

4

Op beide exemplaren van het verzoekschrift worden datum en uur der indiening aangeteekend en een exemplaar weder aan den verzoeker ter hand gesteld.

5

Concessie-aanvragen per telegram gedaan worden niet in behandeling genomen.

6

De concessie-aanvraag wordt zoo spoedig mogelijk na de indiening volledig in de Staatscourant openbaar gemaakt met vermelding van het tijdstip der indiening.

1

Concessie-aanvragen kunnen ook worden gedaan door een door den aanvrager bij authentieke of onderhandsche akte aangestelden bijzonderen gemachtigde; de volmacht moet bij de aanvrage worden overgelegd en ook uitdrukkelijk de macht inhouden om voor den lastgever in de concessie-aanvraag op de in het tweede lid van art. 69 voorgeschreven wijze domicilie te kiezen.

2

Zoolang een volmacht welke is overgelegd bij een concessie-aanvraag nog niet door den gemachtigde is terugontvangen, kan door dezen bij de indiening van andere verzoeken voor dezelfden aanvrager worden volstaan met de overlegging van een afschrift der volmacht onder mededeeling bij welke verzoek de origineele akte is overgelegd.

3

Machtiging tot het aanvragen van concessiën kan door een niet in Bonaire, Sint Eustatius en Saba gevestigden aanvrager ook worden verleend bij de in de artt. 8 en 22 bedoelde authentieke akte waarbij door hem een vertegenwoordiger is aangesteld.

1

Verschillende met dezelfde postbestelling of op andere wijze gelijktijdig bij Onze Minister ingediende concessie-aanvragen voor één en hetzelfde terrein worden geacht alle op hetzelfde tijdstip te zijn ingediend.

2

Onder concessie-aanvragen voor één en hetzelfde terrein worden ook verstaan aanvragen voor terreinen die gedeeltelijk samenvallen.

3

Omtrent de in het eerste lid van art.2 der Mijnwet BES bedoelde voorkeur wordt ten aanzien van gelijktijdig voor één en hetzelfde terrein ingediende concessie-aanvragen beslist door Onze Minister op de door dezen te bepalen wijze.

4

Wanneer eene concessie-aanvraag, welke ingevolge het eerste lid van art. 2 der Mijnwet BES en dit artikel de voorkeur heeft, om de een of andere reden wordt afgewezen, geniet de voorkeur de daarop volgende aanvrage met inachtneming van de door Onze Minister bepaalde volgorde.

5

Bij gunstige beschikking op een aanvrage welke de voorkeur heeft, worden alle andere aanvragen, welke volgens dit artikel moeten worden geacht voor één en hetzelfde terrein te zijn gedaan, afgewezen ook al is door die beschikking een gedeelte van het terrein waarvoor de andere aanvragen zijn gedaan, beschikbaar gebleven. Voor dat beschikbaar gebleven gedeelte wordt slechts concessie verleend nadat daarvoor een nieuwe geldige aanvrage is ingediend.

1

Elke concessie-aanvraag moet behalve van de in het eerste lid van art. 73 genoemde en nog overigens gevorderde stukken, vergezeld gaan van:

• 1°.

  eene aantooning als bedoeld in art. 86;

• 2°.

  eene plattegrondteekening in drievoud van het aangevraagde terrein, op geen kleiner schaal dan van 1:20000, na plaatselijke opmeting opgemaakt door den rooimeester of een ander persoon als bedoeld in het tweede lid van dit artikel, op welke plattegrondteekening nauwkeurig moeten zijn aangegeven:

  • a.

    de grenzen van het aangevraagd terrein;

  • b.

    de punten, geschikt voor de afbakening van merkteekens, waarvan twee opeenvolgende op niet meer dan 500 meter afstand mogen gelegen zijn;

  • c.

    de ligging der ontdekte vindplaats of vindplaatsen;

  • d.

    de natuurlijke of kunstmatig aangebrachte , ter oriënteering dienende, kenbare vaste punten aan de oppervlakte;

  • e.

    de astronomische en magnetische meridiaan.

2

Bij uitzondering kan, indien ten genoege van Onze Minister door den aanvrager overtuigend wordt aangetoond, dat het hem onmogelijk is geweest om over den rooimeester te beschikken, worden volstaan met eene door een ander daartoe naar het oordeel van Onze Minister geschikt persoon verrichte plaatselijke opmeting en daarvan opgemaakte plattegrondteekening.

3

Wanneer ten genoege van Onze Minister wordt aangetoond, dat de begrenzing van het aangevraagde terrein door vaste merkteekens of anderszins onmiskenbaar is vastgelegd, behoeft de in het tweede lid sub 2°. genoemde kaart niet alle gegevens sub a–e te vermelden.

4

Wanneer ten genoege van Onze Minister wordt aangetoond, dat de in het eerste lid van dit artikel bedoelde stukken niet dadelijk bij de concessie-aanvraag kunnen worden overgelegd, wordt een termijn van ten langste zes maanden gesteld waarbinnen de aanvrager die stukken moet indienen. De gestelde termijn kan in bijzondere gevallen éénmaal met ten langste drie maanden worden verlengd.

1

Concessieterreinen moeten zooveel mogelijk door rechte lijnen begrensd zijn.

2

Lijnen zonder bekend azimuth getrokken mogen niet als grenzen worden aangenomen.

3

De hoekpunten der aangevraagde concessieterreinen moeten zóó worden gekozen dat ten minste één daarvan óf zelf een gemakkelijk op het terrein te vinden, uit zijn aard niet aan verandering of verplaatsing onderhevig vast punt is òf ten opzichte van een dergelijk zich in de nabijheid bevindend vast punt is bepaald.

1

Eene concessie tot ontginning wordt slechts verleend aan één persoon of ééne vennootschap.

2

Concessiën tot ontginning worden niet verleend aan:

• a.

  minderjarigen;

• b.

  onder curateele gestelden;

• c.

  personen of vennootschappen, die ingevolge wettelijk voorschrift van het verkrijgen van concessiën tot ontginning zijn uitgesloten;

• d.

  naamloze vennootschappen en besloten vennootschappen tot wier werkkring volgens hare statuten het drijven van mijnbouw niet behoort;

• e.

  hem, die krachtens art. 7 der Mijnwet BES van zijn rechten als concessionaris vervallen is verklaard maar alleen voor zooveel betreft het terrein zijner vroegere concessie.

1

Het schriftelijk verzoek om goedkeuring van een overdracht van het recht op concessie in zijn geheel, ingevolge het tweede lid van art. 2 en het derde lid van art. 5 der Mijnwet BES wordt gericht aan Onze Minister.

2

Het verzoek moet door de beide bij de overdracht betrokken partijen worden gedaan; het kan bij één verzoekschrift worden gedaan.

3

Het verzoek kan ook worden gedaan door een gemachtigde; de volmacht of volmachten moeten bij het verzoekschrift worden overgelegd.

4

Elk verzoek om goedkeuring mag slechts betrekking hebben op ééne concessie-aanvraag.

5

Bij het verzoek om goedkeuring tot overdracht moet, behalve de ingevolge het tweede lid van art. 18 of art. 20 en overigens gevorderde stukken worden overgelegd het door den houder van het recht op concessie ingevolge het derde lid van art. 69 terugontvangen exemplaar van zijn concessie-aanvraag. Ook moet door overlegging van kwitantiën of op andere wijze blijken, dat de aan vast recht verschuldigde bedragen zijn betaald.

6

In het verzoekschrift moeten de naam, voornamen, leeftijd en woonplaats en het beroep van den verkrijger worden vermeld.

7

Bij overlijden van den verkrijger vervalt, indien de goedkeuring nog niet is verleend, het verzoek daartoe.

8

[vervallen]

9

Het recht op concessie kan slechts op één persoon of ééne vennootschap worden overgedragen.

10

Het recht op concessie kan niet worden overgedragen op een persoon of vennootschap aan wie ingevolge art. 77 geen concessie zou kunnen worden verleend.

11

De goedkeuring op de overdracht wordt ook geweigerd indien niet door aanbieding der kwitantiën is aangetoond of indien niet op andere wijze blijkt, dat de aan vast recht verschuldigde bedragen zijn betaald.

1

Onze Minister beschikt op het verzoek met inachtneming van het bepaalde bij de artt. 26 en 27.

2

Elke overdracht van het recht op concessie wordt door Onze Minister bij afzonderlijke beschikking goedgekeurd.

3

De beschikking, waarbij de goedkeuring is verleend, wordt in de Staatscourant bekend gemaakt.

4

De overdracht gaat in met den datum van de beschikking, waarbij de goedkeuring wordt verleend.

5

De beschikking waarbij een verzoek om goedkeuring van een overdracht van het recht op concessie wordt afgewezen, wordt met redenen omkleed en, onverminderd het bepaalde bij art. 27 in de Staatscourant bekend gemaakt.

1

Is Onze Minister van oordeel dat een concessie-aanvraag niet voldoet aan de in het eerste lid van art. 2 der Mijnwet BES gestelde vereischten, maar dat daaraan kan worden tegemoetgekomen door de noodige verbeteringen in de aanvrage aan te brengen, dan wordt, tenzij om andere redenen in elk geval afwijzend op de aanvrage moet worden beschikt, de aanvrager in de gelegenheid gesteld de noodige verbeteringen in zijn aanvrage aan te brengen.

2

Daartoe wordt den aanvrager onder terugzending van de concessie-aanvrage medegedeeld, dat en waarom zijne aanvrage niet aan de in het eerste lid van art. 2 der Mijnwet BES gestelde vereischten voldoet, met uitnoodiging om binnen ééne maand nadat hem die mededeeling zal zijn uitgereikt, de noodige verbeteringen in de aanvrage aan te brengen en haar daarna wederom aan Onze Minister te doen toekomen. Voor de uitgereikte mededeeling wordt door den aanvrager een gedagteekend ontvangbewijs afgegeven, terwijl voor de door hem wederom ingediende concessie-aanvrage aan hem een gedagteekend ontvangbewijs wordt uitgereikt.

3

Het bepaalde bij de vorige leden geldt ook ten aanzien van de in art. 74 genoemde, bij de aanvrage behoorende stukken

4

Voldoet de aanvrager niet aan de uitnoodiging om binnen de gestelden termijn de noodige verbeteringen in zijn aanvrage aan te brengen, dan wordt zij onvoorwaardelijk afgewezen.

1

Elke concessie-beschikking wordt in de Staatscourant volledig openbaar gemaakt.

2

Een authentieke afschrift van de beschikking wordt aan den concessionaris uitgereikt. Voor dat afschrift worden geen andere kosten in rekening gebracht dan die van het zegel.

3

Aan den concessionaris of zijn vertegenwoordiger moeten op verzoek en tegen betaling van de kosten meerdere afschriften van de concessie-beschikking, c.q. met kaart, worden uitgereikt.

1

De beschikking van Onze Minister, waarbij een aanvrage om concessie wordt afgewezen, moet de gronden vermelden waarop de afwijzing berust.

2

Onverminderd het bepaalde bij art. 26 wordt de beschikking volledig in de Staatscourant openbaar gemaakt en aan den aanvrager kosteloos volledig afschrift van de beschikking uitgereikt.

1

Indien eene concessie-aanvraag, welke was ingediend op grond van eene ontdekking van den wettigen houder eener vergunning, wordt afgewezen, mag die houder eene nieuwe concessie-aanvrage voor hetzelfde terrein of een gedeelte daarvan indienen zoolang hij nog wettig houder der vergunning is.

2

Is na de indiening der eerste afgewezen concessie-aanvrage inmiddels de vergunning vervallen of ingetrokken, dan moeten na de afwijzing van de concessie-aanvrage de werkzaamheden op het aangevraagde terrein onmiddellijk worden gestaakt.

1

Onze Minister is bevoegd om, zooveel mogelijk met inachtneming van de belangen van den concessionaris, hetzij in verband met het bepaalde bij het vorige artikel, hetzij in verband met wijzigingen van officieel vastgestelde grenzen van districten enz., hetzij in verband met ontdekte vergissingen of onjuistheden, hetzij naar aanleiding van door van rijksoverheidswege verrichte topographische opnemingen, nader verkregen gegevens nopens de grenzen en de oppervlakte van een concessieterrein, na het verleenen van de concessie bij eene nadere beschikking de aanvankelijk in de concessie-beschikking opgenomen grensomschrijving en oppervlakte van het concessieterrein te wijzigen. In die nadere beschikking wordt aanteekening gehouden van het nieuw bedrag van het verschuldigd vast recht en van het tijdstip waarop dat bedrag voor de eerste maal en telkens voor volgende jaren uiterlijk moeten worden voldaan.

2

In de beschikking wordt de concessionaris verwezen naar het derde lid van art. 240.

3

Op de beschikkingen van Onze Minister, houdende wijziging van de grenzen en oppervlakten van concessieterreinen, is van toepassing het bepaalde bij art. 92.

1

De splitsing van een concessieterrein in op zich zelf staande gedeelten, het verwisselen van een gedeelte van een concessieterrein met dat van een aangrenzend terrein, en het vereenigen van twee of meer aan elkander grenzende concessieterreinen tot een geheel kan slechts geschieden bij door Onze Minister te verleenen nieuwe akten van concessie. Verzoekschriften om splitsing van een concessieterrein in op zich zelf staande gedeelten, het verwisselen van een gedeelte van een concessieterrein met dat van een aangrenzend terrein, en het vereenigen van twee of meer aan elkander grenzende concessieterreinen tot een geheel moeten worden ingediend bij Onze Minister.

2

Betreffen de te verwisselen gedeelten van concessieterreinen of de te vereenigen concessieterreinen concessiën van verschillende houders, dan moeten de verzoeken daartoe worden gedaan door alle betrokken houders. Het verzoek moet in die gevallen bij één verzoekschrift worden gedaan.

1

Het verzoekschrift waarbij splitsing van een concessieterrein in op zich zelf staande gedeelten wordt gevraagd, moet behelzen:

• 1°.

  den naam, de voornamen, het beroep en de woonplaats van den concessionaris:

• 2°.

  den naam der bestaande concessie:

• 3°.

  de data en nummers van de concessiebeschikking en de gerechtelijke akte van concessie:

• 4°.

  de grenzen van elk der gedeelten waarin de concessionaris het bestaande concessieterrein wenscht gesplitst te zien:

• 5°.

  de namen der nieuwe concessiën:

• 6°.

  de namen van de hypothecaire of andere ingevolge art. 184 bevoorrechte schuldeischers.

2

Het verzoekschrift betreffende de splitsing moet vergezeld gaan van:

• 1°.

  eene plattegrondteekening van elk gedeelte waarin de concessionaris het bestaande concessieterrein wenscht gesplitst te zien, op geen kleiner schaal dan van 1:20000, na plaatselijke opmeting gemaakt door den rooimeester of een ander daartoe naar het oordeel van Onze Minister geschikt persoon, op welke plattegrondteekeningen nauwkeurig moeten zijn aangegeven:

  • a.

    de grenzen van de nieuwe concessieterreinen;

  • b.

    de punten geschikt voor de afbakening van nieuwe merkteekens, waarvan twee opeenvolgende op niet meer dan 500 meter afstand mogen gelegen zijn;

  • c.

    de natuurlijke of kunstmatig aangebrachte, ter oriënteering dienende, kenbare vaste punten aan de oppervlakte, voor zooveel betreft elk nieuw concessieterrein;

  • d.

    den astronomischen en den magnetischen meridiaan van elk nieuw concessieterrein.

• 2°.

  ééne of meer notarieele akten waaruit blijkt, dat de hypothecaire schuldeischer of schuldeischers tegen de gewenschte splitsing geen bezwaar hebben en waarin tevens de tusschen den concessionaris en genoemde schuldeischers nopens de vestiging van hypotheken op te verleenen nieuwe concessiën gesloten overeenkomsten zijn opgenomen;

• 3°.

  ééne of meer verklaringen van den betrokken bewaarder of bewaarders der hypotheken in Bonaire, Sint Eustatius en Saba, houdende opgave van de namen van hen, die blijkens de openbare registers bekend staan als houder der betrokken concessie en als hypothecaire schuldeischer of schuldeischers.

Deze verklaringen zijn vrij van zegel.

3

Ten aanzien van de in het tweede lid sub 1° van dit artikel bedoelde plattegrondteekeningen is van toepassing het bepaalde bij het tweede lid van art. 74 en bij art. 75; ten aanzien van de begrenzing van de nieuwe concessieterreinen, welke na de splitsing zullen ontstaan, het bepaalde bij art. 76.

1

De krachtens art. 184 bevoorrechte schuldeischers zijn bevoegd binnen een termijn van drie maanden na de eerste van de in art. 104 bedoelde bekendmakingen bij tot Onze Minister gericht verzoekschrift hunne bezwaren tegen de gevraagde splitsing van een concessieterrein in te brengen.

2

Indien door een of meer van de in het eerste lid van dit artikel genoemde schuldeischers tegen de gevraagde splitsing bezwaren zijn ingebracht, wordt op het verzoek om splitsing niet beschikt dan nadat ten genoegen van Onze Minister is aangetoond, dat de concessionaris zich met dien schuldeischer of die schuldeischers heeft verstaan dan wel diens vordering of hunne vorderingen heeft gekweten.

1

Op een verzoek om splitsing van een concessieterrein in op zich zelf staande gedeelten, dat aan de in de artt. 100 tot en met 103 gestelde vereischten voldoet, wordt slechts afwijzend beschikt om overwegende redenen van algemeen belang.

2

Op de afwijzende beschikking is van toepassing het bepaalde bij art. 93.

1

Indien op een verzoek om splitsing van een concessieterrein in op zich zelf staande gedeelten gunstig wordt beschikt,verleent Onze Minister voor elk gedeelte, waarin het terrein wordt gesplitst, eene nieuwe concessie.

2

In elk der beschikkingen waarbij in geval van splitsing nieuwe concessiën worden verleend, wordt uitdrukkelijk vermeld, dat de nieuwe concessie wordt verleend met splitsing van de oorspronkelijke concessie in zoovele op zich zelf staande, in de beschikking bepaaldelijk te omschrijven gedeelten als de concessionaris heeft verzocht; overigens moeten die beschikkingen behelzen hetgeen in art. 90 sub 1°. tot en met 12°. is vermeld

3

In de nieuwe concessie-beschikkingen mogen geen andere voorwaarden worden gesteld dan aan de oorspronkelijke concessie waren verbonden, tenzij op verzoek of met toestemming van den concessionaris en overigens met inachtneming van het bepaalde bij art. 143.

4

De in geval van splitsing te verleenen nieuwe concessiën worden verleend voor den duur, dien de bestaande concessie nog te loopen had, en worden derhalve geacht te zijn ingegaan op den dag waarop die oorspronkelijke concessie inging.

5

In de nieuwe concessie-beschikkingen wordt de concessionaris verwezen naar art. 240.

1

Op verzoeken betreffende het verwisselen van een gedeelte van een concessieterrein met dat van een aangrenzend concessieterrein en het vereenigen van twee of meer aan elkaar grenzende concessieterreinen tot een geheel is het bepaalde bij de art. 103 tot en met 111 van toepassing, met dien verstande dat in die artikelen voor «concessie», «concessieterrein», «concessie-beschikking» en «gerechtelijke akte» wordt gelezen «concessiën», «concessieterreinen», «concessiebeschikkingen» en «gerechtelijke akten» en, indien zoodanig verzoek betrekking heeft op concessiën van verschillende houders, voor «concessionaris» wordt gelezen «concessionarissen», zoomede dat wat daar ten aanzien van splitsing is voorgeschreven, hier geldt voor verwisseling van gedeelten van concessieterreinen en voor vereeniging van concessieterreinen.

2

Het verzoekschrift betreffende het vereenigen van twee of meer aan elkander grenzende concessieterreinen tot een geheel moet de grenzen van het nieuwe concessieterrein en den naam der nieuwe concessie behelzen en vergezeld gaan van eene plattegrondteekening van het nieuwe concessieterrein waarop de grenzen van dat terrein nauwkeurig zijn aangegeven. Overigens moeten het verzoek schrift en de daarbij over te leggen plattegrondteekening voldoen aan de voorschriften van art. 103.

3

Indien de vereeniging van twee of meer aan elkander grenzende concessieterreinen betrekking heeft op concessiën van twee of meer verschillende houders, dan moet het verzoek om vereeniging worden gedaan door alle betrokken concessionarissen en daarin worden vermeld aan wie van hen zij wenschen dat de nieuwe concessie zal worden verleend.

4

Indien op een verzoek om vereeniging van twee of meer aan elkander grenzende concessieterreinen tot een geheel gunstig wordt beschikt, verleent Onze Minister aan den houder der oorspronkelijke concessiën welker terreinen worden vereenigd, ééne nieuwe concessie voor het vereenigde terrein. Heeft de vereeniging van twee of meer aan elkander grenzende concessieterreinen betrekking op concessiën van twee of meer verschillende houders, dan wordt de nieuwe concessie verleend aan hem, die in het verzoek om vereeniging door de betrokken concessionarissen als houder der te verleenen nieuwe concessie is aangewezen.

5

De in geval van verwisseling van gedeelten van aangrenzende concessieterreinen te verleenen nieuwe concessiën worden verleend voor den duur, dien de bestaande Concessiën nog te loopen hadden en worden derhalve geacht te zijn ingegaan op den dag waarop de betrokken oorspronkelijke concessiën ingingen.

6

De in geval van vereeniging van aan elkander grenzende concessieterreinen te verleenen nieuwe concessie wordt verleend voor den kortsten duur dien eene van de bestaande concessiën nog te loopen had en wordt derhalve geacht te zijn ingegaan op den dag waarop laatstbedoelde concessie inging.

1

Gedeeltelijke intrekking eener concessie kan niet plaats hebben alvorens de concessie overeenkomstig het bepaalde bij art. 237 is ingeschreven.

2

Zij wordt slechts toegestaan indien het gedeelte van het concessieterrein, dat de concessionaris wenscht te behouden, bestaat uit één aaneengesloten terrein dat een samenhangend geheel vormt.

1

Het verzoekschrift waarbij gedeeltelijke intrekking eener concessie wordt gevraagd, moet behelzen:

• 1°.

  den naam, de voornamen, het beroep en de woonplaats van den concessionaris;

• 2°.

  den naam der bestaande concessie;

• 3°.

  de data en nummers van de concessie-beschikking en de gerechtelijke akte van concessie;

• 4°.

  de grenzen van het gedeelte van het concessieterrein waarvoor de concessionaris intrekking verzoekt en van het gedeelte dat hij wenscht te behouden;

• 5°.

  den naam der nieuwe concessie;

• 6°.

  de namen van de hypothecaire of andere ingevolge art. 184 bevoorrechte schuldeischers.

2

Het verzoekschrift moet vergezeld gaan van:

• 1°.

  eene plattegrondteekening van het gedeelte van het concessieterrein dat de concessionaris wenscht te behouden, op geen kleiner schaal dan van 1:20000, na plaatselijke opmeting opgemaakt door den rooimeester of een ander daartoe naar het oordeel van Onze Minister geschikt persoon, op welke plattegrondteekening nauwkeurig moeten zijn aangegeven:

  • a.

    de grenzen van het terrein, dat de concessionaris wenscht te behouden;

  • b.

    de punten, geschikt voor de afbakening van nieuwe merkteekens, waarvan twee opeenvolgende op niet meer dan 500 meter afstand mogen gelegen zijn;

  • c.

    de natuurlijke of kunstmatig aangebrachte, ter oriënteering dienende, kenbare vaste punten aan de oppervlakte;

  • d.

    den astronomischen en den magnetischen meridiaan van het nieuwe concessieterrein;

• 2°.

  ééne of meer notarieele akten waaruit blijkt, dat de hypothecaire schuldeischer of schuldeischers tegen de gevraagde gedeeltelijke intrekking geen bezwaar hebben en waarin tevens de tusschen den concessionaris en genoemde schuldeischers nopens de vesting van hypotheken op de te verleenen nieuwe concessie gesloten overeenkomsten zijn opgenomen;

• 3°.

  ééne of meer verklaringen van den betrokken bewaarder of bewaarders der hypotheken in Bonaire, Sint Eustatius en Saba, houdende opgave van de namen van hen, die blijkens de openbare registers bekend staan als houder der betrokken concessie en als hypothecaire schuldeischer of schuldeischers. Deze verklaringen zijn vrij van zegel.

3

Wanneer ten genoegen van Onze Minister wordt aangetoond, dat de begrenzing van het aangevraagde terrein door vaste merkteekens of anderszins onmiskenbaar is vastgelegd, behoeft de in het tweede lid sub 1°. genoemde kaart niet alle gegevens sub a–d te vermelden.

4

Ten aanzien van de in het tweede lid sub 1°. van dit artikel bedoelde plattegrondteekening is van toepassing het bepaalde bij het tweede lid van art. 74 en bij art. 75, ten aanzien van de begrenzing van het nieuwe concessieterrein, dat na de gedeeltelijke intrekking zal ontstaan, het bepaalde bij art. 76.

1

De krachtens art. 184 bevoorrechte schuldeischers zijn bevoegd binnen een termijn van drie maanden na de eerste van de in art. 116 bedoelde bekendmakingen bij tot Onze Minister gericht verzoekschrift hunne bezwaren tegen de gevraagde gedeeltelijke intrekking van een concessie in te brengen.

2

Indien door een of meer van de in het eerste lid van dit artikel genoemde schuldeischers tegen de gevraagde gedeeltelijke intrekking bezwaren zijn ingebracht, wordt op het verzoek om gedeeltelijke intrekking niet beschikt dan nadat ten genoegen van Onze Minister is aangetoond, dat de concessionaris zich met dien schuldeischer of die schuldeischers heeft verstaan dan wel diens vordering of hunne vorderingen heeft gekweten.

1

Op een verzoek om gedeeltelijke intrekking van eene concessie, dat aan de in de artt. 113 tot en met 115 gestelde vereischten voldoet, wordt slechts afwijzend beschikt om overwegende redenen van algemeen belang.

2

Op de afwijzende beschikking is van toepassing het bepaalde bij art. 93.

1

Indien op een verzoek om gedeeltelijke intrekking van een concessie gunstig wordt beschikt, verleent Onze Minister voor het terrein, dat de concessionaris wenscht te behouden eene nieuwe concessie.

2

In de beschikking waarbij in geval van gedeeltelijke intrekking eene nieuwe concessie wordt verleend, wordt uitdrukkelijk vermeld dat de nieuwe concessie wordt verleend met intrekking van de oorspronkelijke concessie; overigens moet de beschikking behelzen hetgeen in art. 90 sub 1° tot en met 12° is vermeld.

3

In de nieuwe concessie-beschikking mogen geen andere voorwaarden worden gesteld dan aan de oorspronkelijke concessie waren verbonden, tenzij op verzoek of met toestemming van den concessionaris en overigens met inachtneming van het bepaalde bij art. 143.

4

De in geval van gedeeltelijke intrekking te verleenen nieuwe concessie wordt verleend voor den duur, dien de bestaande concessie nog te loopen had, en wordt derhalve geacht te zijn ingegaan op den dag waarop die oorspronkelijke concessie inging.

5

In de nieuwe concessie-beschikking wordt de concessionaris verwezen naar art. 240.

1

De voorwaarden welke aan de vergunning worden verbonden, moeten tot het strikt noodzakelijke worden beperkt en mogen in geen geval bepalingen inhouden welke strijdig zijn met of uitbreiding geven aan de voorschriften van de Mijnwet BES en dit besluit.

2

In elke vergunningsbeschikking wordt als voorwaarde gesteld dat de houder bij het gebruik maken van het hem verleend recht de bepalingen der Mijnwet BES, de wettelijke voorschriften tot uitvoering dier wet en de bij de vergunning gestelde voorwaarden moet in acht nemen, in het bijzonder dat hij het door hem verschuldigd vast recht op de daarvoor bepaalde tijdstippen moet voldoen.

3

De in dit artikel bedoelde voorwaarden mogen, zoolang de vergunning van kracht is, niet worden gewijzigd of met nieuwe uitgebreid dan op verzoek of met toestemming van den houder der vergunning.

4

Op de beschikkingen, houdende wijziging of uitbreiding van de voorwaarden eener vergunning, of afwijzing van een daartoe strekkend verzoek, is van toepassing het bepaalde bij art. 40.

1

De voorwaarden, welke in de concessie-beschikking zijn gesteld, mogen nadat de concessie is verleend, niet worden gewijzigd of met nieuwe uitgebreid dan op verzoek of met toestemming van den concessionaris.

2

Op de beschikkingen van Onze Minister houdende wijziging of uitbreiding van de voorwaarden van concessiën is van toepassing het bepaalde bij art. 92.

3

In die beschikkingen wordt de concessionaris verwezen naar het derde lid van art. 240.

1

Het vast recht van vergunningen tot opsporing en van ontdekkers die na het verstrijken van den vergunningstermijn hunne werkzaamheden op den voet van opsporingswerken voortzetten, wordt geheven over vergunningsjaren en voor iedere vergunning afzonderlijk berekend naar de oppervlakte van het opsporingsterrein zooals deze door Onze Minister in de vergunningsbeschikking (art. 38 eerste lid sub b) is vastgesteld of ingevolge het bepaalde bij het eerste lid van art. 44 is gewijzigd.

2

Het wegens vast recht verschuldigd bedrag moe steeds in zijn geheel worden voldaan.

1

Het vast recht over het eerste vergunningsjaar moet uiterlijk binnen drie maanden, gerekend van den datum van beschikking waarbij de vergunning is verleend, worden voldaan.

2

Over volgende vergunningsjaren moet het vast recht uiterlijk op den laatsten dag vóór den aanvang van elk vergunningsjaar worden voldaan.

1

Ten aanzien van vergunningen, welke, hetzij op verzoek, hetzij ingevolge het bepaalde in het eerste lid sub a en b en het tweede lid sub a van art. 60 voor het geheele opsporingsterrein worden ingetrokken, is het vast recht verschuldigd over alle vergunningsjaren welke vóór den datum van de beschikking der intrekking zijn ingegaan.

2

Mocht over eenig jaar dat is ingegaan na den datum van de beschikking, waarbij eene vergunning is ingetrokken, het vast recht reeds zijn betaald, dan wordt het te veel betaalde, als onverschuldigd, aan den rechthebbende zoodra mogelijk terugbetaald.

1

Wanneer eene vergunning voor een gedeelte van het opsporingsterrein op verzoek van den houder wordt ingetrokken, is het vast recht berekend over de geheele oppervlakte van het oorspronkelijke opsporingsterrein verschuldigd over alle vergunningsjaren, welke vóór den datum van de beschikking der gedeeltelijke intrekking zijn ingegaan.

2

Het vast recht berekend over het gedeelte of de gedeelten, die de vergunninghouder, wiens vergunning op verzoek voor een gedeelte van het opsporingsterrein is ingetrokken, behoudt, is voor de eerste maal verschuldigd over het vergunningsjaar dat ingaat op of na den datum van de beschikking der gedeeltelijke intrekking en moet voor het eerst uiterlijk binnen drie maanden na den datum van de nieuwe vergunningsbeschikking of de nieuwe vergunningsbeschikkingen, bedoeld in het tweede lid van art. 65 worden voldaan.

3

Mocht over eenig jaar dat is ingegaan na den datum van de beschikking, waarbij eene vergunning voor een gedeelte van het opsporingsterrein is ingetrokken, het vast recht reeds over de gehele oppervlakte zijn voldaan, dan wordt het te veel betaalde, als onverschuldigd, aan den rechthebbende zoodra mogelijk terugbetaald.

1

Wordt de oppervlakte van een opsporingsterrein krachtens het bepaalde bij het eerste lid van art. 44 gewijzigd, zoo geschiedt de berekening van het wegens vast recht verschuldigd bedrag naar het gewijzigd aantal hectaren van de oppervlakte van het opsporingsterrein, voor de eerste maal over het vergunningsjaar, volgende op dat waarin de wijziging heeft plaats gehad.

2

Heeft de in het eerste lid van dit artikel bedoelde wijziging van het aantal hectaren der oppervlakte plaats op een tijdstip, waarop het over het daarop volgend vergunningsjaar verschuldigd vast recht reeds mocht zijn voldaan, zoo moet, indien het gewijzigd cijfer eene grootere oppervlakte van het opsporingsterrein aangeeft dan aanvankelijk was aangenomen, hetgeen meer aan vast recht verschuldigd is uiterlijk op den laatsten dag der derde maand, volgende op die waarin de wijziging heeft plaats gehad, worden bijbetaald, terwijl indien het gewijzigd cijfer eene kleinere oppervlakte aangeeft, het te veel betaalde aan den rechthebbende zoodra mogelijk wordt terugbetaald. Van den datum waarop de bijbetaling uiterlijk moet geschieden, wordt aanteekening gehouden in de beschikking waarbij de wijziging plaats heeft.

3

In de in het tweede lid van dit artikel bedoelde beschikking wordt mede aanteekening gehouden van het gewijzigd bedrag van het vast recht en van het tijdstip waarop dat uiterlijk voor de eerste maal moet worden voldaan.

1

De rijksoverheid heft van iedere vergunning tot opsporing en van elken ontdekker, die opsporingswerken voortzet overeenkomstig art. 88 een jaarlijksch, ieder jaar bij vooruitbetaling te voldoen, vast recht, evenredig aan de oppervlakte van het opsporingsterrein en ten bedrage van USD 0.03 per hectare.

2

De rijksoverheid heft van iedere concessie een jaarlijksch, ieder jaar bij vooruitbetaling te voldoen, vast recht, evenredig aan de oppervlakte van het concessie-terrein en ten bedrage van USD 0.14 per hectare.

3

Restitutie van gedane betalingen wegens verschuldigd vast recht heeft niet plaats.

1

Van elken ontdekker, die reeds houder is van eene concessie tot ontginning op het betrokken terrein van eene andere dan de door hem ontdekte delfstof, wordt een jaarlijksch vast recht geheven, evenredig aan de oppervlakte van het door hem aangevraagde concessie-terrein, ten bedrage van USD 0.03 per hectare, en wel van het tijdstip waarop hij eene aanvraag om concessie tot winning van de door hem ontdekte delfstof heeft ingediend tot het tijdstip waarop eene beschikking op die aanvraag wordt genomen.

2

Wanneer de concessie-aanvraag van den ontdekkerconcessionaris voldoet aan de gestelde vereischten dan wordt eene beschikking opgemaakt, waarin aanteekening wordt gehouden:

• a.

  van de oppervlakte van het aangevraagde concessieterrein;

• b.

  van het bedrag van het verschuldigd vast recht;

• c.

  van de tijdstippen waarop het vast recht voor de eerste maal, en wel uiterlijk binnen drie maanden gerekend van den datum der beschikking, en verder telken jare bij vooruitbetaling moet worden voldaan;

• d.

  van de Rijks kas waar het vast recht moet worden gestort,

3

Van de beschikking wordt behalve aan den ontdekkerconcessionaris een afschrift gezonden aan de betrokken Ontvanger.

1

Onze Minister verstrekt aan de betrokken ontvangers binnen acht dagen na ommekomst van elke maand, opgaven betreffende de gedurende de afgeloopen maand verleende, verlengde, overgedragen en, hetzij voor het geheele opsporingsterrein, hetzij voor een gedeelte daarvan, ingetrokken vergunningen zoomede betreffende alle vergunningen waarvan de oppervlakte overeenkomstig het bepaalde bij art. 44 gedurende die maand is gewijzigd en welke ingevolge de art. 41 en 42 moeten geacht worden niet te zijn verleend.

2

In de opgaven moeten worden vermeld:

• a.

  de data en nummers der betrekkelijke beschikkingen;

• b.

  de namen der houders van de vergunningen waarvan vast recht verschuldigd is;

• c.

  de bedragen van het verschuldigd vast recht zoomede de vergunningsjaren waarover die bedragen verschuldigd zijn;

• d.

  de tijdstippen waarop het vast recht over elk vergunningsjaar uiterlijk moet worden voldaan.

1

Het vast recht van concessiën wordt geheven over concessiejaren en voor iedere concessie afzonderlijk berekend naar de oppervlakte van het concessie-terrein zooals deze door Onze Minister is vastgesteld of ingevolge art. 98 is gewijzigd.

2

Het wegens vast recht verschuldigd bedrag, moet steeds in zijn geheel worden voldaan.

3

Over het eerste concessie-jaar moet het vast recht uiterlijk op den laatsten dag der derde maand volgende op die waarin de concessie is aangevangen worden voldaan.

4

Over de volgende concessie-jaren moet het vast recht uiterlijk op den laatsten dag vóór den aanvang van elke concessie-jaar worden voldaan.

5

In de beschikking waarbij eene concessie wordt verleend, wordt ingevolge art. 90 aanteekening gehouden:

• a.

  van de oppervlakte van het concessie-terrein uitgedrukt in hectaren, met verwaarloozing van onderdeelen;

• b.

  van het bedrag van het vast recht en van de tijdstippen waarop dat bedrag overeenkomstig dit artikel uiterlijk over het eerste concessie-jaar en verder telken jare over volgende concessie-jaren moet worden voldaan;

• c.

  van de Rijks kas waar het vast recht moet worden gestort.

1

Ingeval:

• a.

  een concessie-terrein in op zich zelf staande gedeelten wordt gesplitst, een gedeelte van een concessie-terrein met dat van een aangrenzend concessie-terrein wordt verwisseld, twee of meer aan elkander grenzende concessie-terreinen tot een geheel worden vereenigd;

• b.

  eene concessie op verzoek van den concessionaris gedeeltelijk wordt ingetrokken;

• c.

  de oppervlakte van een concessie-terrein bij beschikking van Onze Minister krachtens art. 98 wordt gewijzigd;

is het vast recht, berekend naar de oppervlakte van de concessie-terreinen, zooals die is vastgesteld in de beschikkingen van Onze Minister welke op de splitsing, verwisseling, vereeniging, gedeeltelijke intrekking of wijziging der oppervlakte betrekking hebben, voor de eerste maal verschuldigd over het jaar (concessie-jaar), dat na den datum dier beschikkingen ingaat.

2

Het vast recht van de concessiën, waarop de in het eerste lid van dit artikel bedoelde beschikkingen betrekking hebben, moet voor de eerste maal uiterlijk worden voldaan op den laatsten dag der derde maand volgende op die waarin de splitsing, verwisseling, vereeniging, gedeeltelijke intrekking of wijziging der oppervlakte heeft plaats gehad.

3

Heeft de splitsing, verwisseling, vereeniging, gedeeltelijke intrekking of wijziging der oppervlakte van concessiën plaats op een tijdstip, waarop het over het daarop volgend jaar (concessie-jaar) verschuldigd vast recht van de oorspronkelijke oppervlakte reeds mocht zijn voldaan, zoo moet hetgeen meer aan vast recht verschuldigd is, uiterlijk worden bijbetaald op den laatsten dag der derde maand volgende op die waarin de splitsing, verwisseling, vereeniging, gedeeltelijke intrekking of wijziging der oppervlakte heeft plaats gehad, terwijl het teveel betaalde aan den rechthebbende zoodra mogelijk wordt terugbetaald. Van den datum waarop de bijbetaling uiterlijk moet geschieden, wordt in de betrekkelijke beschikkingen van Onze Minister, bedoeld in de artt. 98, 108, 112 en 120, aanteekening gehouden. Ingevolge de evengenoemde artikelen wordt in die beschikkingen mede aanteekening gehouden van de bedragen van het verschuldigd vast recht en van tijdstippen waarop die bedragen voor de eerste maal en telkens over volgende jaren uiterlijk moeten worden voldaan.

1

Bij niet-voldoening van het vast recht vóór of op de in dit besluit voorgeschreven tijdstippen, verbeurt de concessionaris een boete van één percent van het door hem verschuldigde bedrag voor elke maand achterstand, zullende een gedeelte van een maand voor een volle maand worden gerekend.

2

In de quitantiën voor betaald vast recht, moet behalve van de namen der belastingschuldigen en der concessiën , ook melding worden gemaakt van het concessie-jaar, waarop de betaling betrekking heeft.

1

De houder van een concessie is over de door hem gewonnen delfstoffen cijns verschuldigd.

2

De cijns bedraagt ten minste één kwart ten honderd en ten hoogste tien ten honderd van de waarde der gewone delfstoffen.

3

Onze Minister stelt, bij het verlenen van de concessie, het percentage van de cijns vast, rekening houdende met de aard van de delfstoffen, zomede met de gesteldheid van het terrein waarbinnen, de omstandigheden waaronder en de wijze waarop de ontginning zal moeten plaats vinden.

4

De cijns kan op naar tijdvakken wisselende percentages worden vastgesteld.

5

Indien de houder van de concessie ten genoegen van Onze Minister aantoont, dat de ontginning over het afgelopen jaar, als gevolg van bij de aanvang der concessie niet te voorziene omstandigheden, verlies heeft opgeleverd, kan Onze Minister de over dat jaar verschuldigde of betaalde cijns gedeeltelijk kwijtschelden of teruggeven.

1

Onder de waarde der gewonnen delfstoffen wordt voor de berekening van de cijns verstaan de handelswaarde dier delfstoffen ter plaatse van winning.

2

Behoudens het bepaalde in het derde lid van dit artikel strekt de werkelijke verkoopprijs van de delfstoffen, al dan niet nadat deze een bewerking hebben ondergaan, tot grondslag voor de berekening van de handelswaarde.

3

Indien de werkelijke verkoopprijs niet geacht kan worden op normale wijze tot stand te zijn gekomen, strekt de wereldmarktprijs, zo deze bestaat, en anders de geschatte verkoopwaarde tot grondslag voor de berekening van de handelswaarde.

1

Indien cijns verschuldigd is, wordt vóór het einde van elk kalenderjaar, voor het daarop volgende kalenderjaar, de handelswaarde per eenheid produkt en per concessiehouder voorlopig vastgesteld.

2

Als voorlopige handelswaarde per eenheid produkt wordt aangemerkt de verkoopprijs als bedoeld in het tweede lid van het vorige artikel:

• a.

  welke definitief voor het voorlaatste kalenderjaar werd vastgesteld volgens onderstaande regelen, of

• b.

  welke gedurende het lopende kalenderjaar werd behaald, of

• c.

  welke voor het komende kalenderjaar vermoedelijk zal gelden.

3

Op basis van de voorlopig vastgestelde handelswaarde vindt de heffing van de cijns in het komende kalenderjaar plaats.

4

Binnen tien maanden na afloop van dat kalenderjaar wordt aan de hand van de uitkomsten van het ontginningsbedrijf van de concessiehouder gedurende dat jaar de handelswaarde per eenheid produkt over dat kalenderjaar definitief vastgesteld

5

Voor het eerste kalenderjaar of het nog overblijvende gedeelte daarvan, zal van een ontginning als voorlopige handelswaarde per eenheid produkt worden aangemerkt de vermoedelijke verkoopprijs als bedoeld in het tweede lid van het vorige artikel, welke voor het mijnprodukt in dit tijdvak zal gelden.

6

De vaststelling van de voorlopige en de definitieve handelswaarde geschiedt bij beschikking van de Inspecteur, bedoeld in artikel 1.1, onderdeel h, van de Douane- en Accijnswet BES. Een afschrift van de beschikking wordt per aangetekende brief toegezonden of tegen schriftelijk ontvangstbewijs uitgereikt aan de concessiehouder of zijn vertegenwoordiger.

7

De concessiehouder is tegenover ’s Rijks kas aansprakelijk voor de cijns.

1

De concessiehouder is verplicht zijn boekhouding in te richten volgens door de Inspecteur, bedoeld in artikel 1.1, onderdeel h, van de Douane- en Accijnswet BES te stellen regelen en hij is gehouden desgevraagd aan de door de Inspecteur, bedoeld in artikel 1.1, onderdeel h, van de Douane- en Accijnswet BES.aan te wijzen ambtenaren of deskundigen inzage te verlenen van boeken of andere bescheiden welke tot staving van zijn aangifte kunnen dienen.

2

Binnen acht dagen na afloop van elke maand doet de concessiehouder aangifte bij de Inspecteur, bedoeld in artikel 1.1, onderdeel h, van de Douane- en Accijnswet BES van de gedurende die maand geleverde produkten en betaalt hij de cijns berekend naar de voorlopig vastgestelde handelswaarde, bij de ontvanger, onder overlegging van een afschrift van de aangifte.

3

Binnen acht dagen na de dagtekening van de beschikking waarbij de handelswaarde over enig jaar definitief werd vastgesteld betaalt de concessiehouder de te weinig betaalde cijns bij de ontvanger.

4

De bepalingen van hoofdstuk VIII van de Belastingwet BES zijn van overeenkomstige toepassing op de invordering of de navordering van de cijns.

5

’s Rijks kas heeft voor de cijns recht van voorrang, gaande boven alle andere bestaande voorrechten, daaronder begrepen pand en hypotheek, behalve de voorrechten bij de artikelen 1165 ten eerste en 1175 ten eerste van het Burgerlijk Wetboek BES bepaald, op alle roerende en onroerende goederen van de belastingschuldige.

1

Tegen de vaststelling van de voorlopige of de definitieve handelswaarde kan binnen drie maanden na dagtekening van de beschikking een met reden omkleed beroepschrift worden ingediend bij de Raad van Beroep voor Belastingzaken, die in hoogste instantie beslist.

2

De Inspecteur, bedoeld in artikel 1.1, onderdeel h, van de Douane- en Accijnswet BES is belast met de uitvoering van de beslissingen van de Raad van Beroep.

1

Indien de concessiehouder opzettelijk geen of te weinig verschuldigde cijns betaalt is artikel 154 van overeenkomstige toepassing.

2

Bij niet tijdige voldoening van de cijns is artikel 160 van overeenkomstige toepassing.

1

Opsporingen, die zich binnen het onderzoekingsveld uitstrekken tot een mijnveld waarvoor aan een ander concessie is verleend, mogen binnen dat mijnveld slechts worden verricht ten aanzien van delfstoffen voor welker winning nog geen concessie is verleend.

2

De concessionaris is verplicht, desgewenscht tegen vooraf genoten of vooraf verzekerde schadeloosstelling, het doen van opsporingen in zijn mijnveld door een ander te gedoogen, mits de beheerder der onderneming tweemaal vier en twintig uren vóór den aanvang dier opsporingen op den voet van art. 173 sub a door den houder der vergunning met diens voornemen daartoe wordt in kennis gesteld.

3

De schadeloosstelling dan wel de te stellen zekerheid worden, wanneer partijen in dat opzicht niet tot eenstemmigheid kunnen geraken, op de vordering van den houder der vergunning overeenkomstig de artt. 188 tot en met 209 bepaald door den rechter, bevoegd om kennis te nemen van geschillen van denzelfden aard met betrekking tot de concessie.

4

Doen die opsporingswerken gevaar ontstaan voor de stevigheid der mijnwerken dan wel voor den ongestoorden gang van het bedrijf van den concessionaris, of wel is het te voorzien dat dit het gevolg zal zijn van den aanleg van de opsporingswerken, dan worden die door Onze Minister verboden.

1

Opsporingen strekken zich binnen het terrein van onderzoek niet uit tot gronden:

• A.

  gelegen binnen een afstand van 25 meter:

  • 1°.

    van kerkhoven of graven;

  • 2°.

    van openbare of gewijde gronden;

  • 3°.

    van publieke wegen;

• B.

  waarop zich beplantingen bevinden die, naar het oordeel van Onze Minister, in strijd met het algemeen belang geheel of gedeeltelijk door de opsporingen zouden kunnen worden verstoord of vernield.

2

Opsporingen strekken zich, zonder de vooraf verkregen bewilliging van Onze Minister, binnen het terrein van onderzoek niet uit tot gronden gelegen binnen den afstand van 50 meter van overheidsgebouwen, noch tot die gelegen binnen den verboden kring van versterkingen.

3

Opsporingen strekken zich binnen het terrein van onderzoek niet uit tot gronden, waarop die door Onze Minister, om redenen van algemeen belang, zijn verboden. Het bepaalde in art. 176 is hierop van toepassing.

4

Opsporingen strekken zich, zonder de vooraf verkregen toestemming van de rechthebbenden op den grond en van derde belanghebbenden, elk voor zooveel hem aangaat, niet uit tot gronden, gelegen binnen den afstand van 50 meter van woonhuizen, fabrieken en andere gebouwen.

1

Indien voor eene ontginning de beschikking over den bovengrond noodig is voor geen langer tijdperk dan drie jaren, is daarop van toepassing hetgeen in art. 173 omtrent opsporingen is bepaald, met dien verstande, dat wat daar ten aanzien van den houder der vergunning is voorgeschreven, hier op den concessionaris toepasselijk is en dat in dit geval zal moeten worden vertoond een authentiek afschrift der akte waarbij de concessie-beschikking is openbaar gemaakt.

2

Indien de beschikking over den grond voor een langer tijdperk noodig is, of indien na verloop van den aanvankelijk voldoende geachten termijn van drie jaren nog verdere beschikking noodig blijkt en partijen zich over den afstand van den grond niet kunnen verstaan, wordt op verzoek der meest gereede partij overgegaan tot toepassing der bepalingen, regelende de onteigening ten algemeenen nutte. De onteigening van alle voor eene ontginning noodige eigendommen behoeft niet tegelijkertijd te worden gevraagd.

1

Op gronden behoorende tot Bonaire, Sint Eustatius en Saba verleent Onze Minister, onder de door hem noodig geoordeelde voorwaarden en behoudens de rechten van derden, verlof tot het maken van wegen ten behoeve der ontginning en recht van opstal tot plaatsing der noodige gebouwen, inrichtingen en werkplaatsen.

2

Is voor de aanleg van wegen of van hulpwerken, overeenkomstig het eerste lid van art. 170 ten behoeve der ontginning de beschikking over niet tot Bonaire, Sint Eustatius en Saba behoorenden grond buiten het concessie-terrein noodig en blijkt het dat partijen zich over den afstand van dien grond niet kunnen verstaan, dan geldt te dien aanzien het tweede lid van het voorgaand artikel.

1

De krachtens de Mijnwet BES en dit besluit aan opspoorders en concessionarissen toegekende rechten en opgelegde verplichtingen voor zooveel betreft de tijdelijke beschikking over den afstand in eigendom van vreemden grond tegen behoorlijke schadeloosstelling, zoomede de vergoeding van veroorzaakte schade, zijn in geval van rijksoverheidswege ondernomen opsporingen en ontginningen van toepassing op de rijksoverheid, voor zoover van dit voorschrift in dit besluit niet bepaaldelijk wordt afgeweken.

2

Wanneer opsporingen of ontginningen door de rijksoverheid worden bewerkstelligd, worden in de betrekkelijke artikelen van dit besluit met onderzoekings-en concessieterreinen gelijkgesteld de door de rijksoverheid respectievelijk voor zijn opsporingen of ontginningen gereserveerde terreinen.

1

De schulden, voortspruiende uit de verplichting tot schadevergoeding en uit het in gebruik nemen van gronden, volgens art. 179 en het tweede lid van art. 181, zijn bevoorrecht op de concessie, op het product der ontginning en op den inventaris.

2

Het hierbedoelde voorrecht gaat boven pand en hypotheek.

1

Het in art. 173 sub a bedoelde vertoonen van de vergunningsbeschikking of een authentiek afschrift daarvan aan de rechthebbenden op den grond en derde belanghebbenden door den houder der vergunning, onder mededeeling tevens van de plaats of plaatsen waar hij zijne opsporingen wenscht in te stellen, zal telkens moeten geschieden ten minste tweemaal vier en twintig uren vóórdat met die opsporingen een aanvang wordt gemaakt. Indien de opsporingen moeten worden verricht in grond behoorende tot Bonaire, Sint Eustatius en Saba, behooren de vertooningen van de vergunningsbeschikking of van een authentiek afschrift daarvan en de mededeeling van de plaats of plaatsen, waar de houder der vergunning de opsporingen wenscht in te stellen, ook te geschieden aan de Rijksvertegenwoordiger voor de openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba.

2

Indien opsporingen van rijksoverheidswege worden ondernomen, treedt in de plaats van het in het eerste lid van dit artikel genoemde stuk, een afschrift van de beschikking:

• a.

  waaruit blijkt dat de rijksoverheid zelf mijnbouwkundige opsporingen binnen zeker gebied wenscht te doen instellen;

• b.

  houdende aanwijzing van den persoon of de autoriteit die door de rijksoverheid is gemachtigd om in zijn naam ter zake van de sub a bedoelde opsporingen het noodige, ook in rechten, te verrichten.

3

Wordt beschikking over den bovengrond verlangd door personen die krachtens art. 88 hunne werkzaamheden voortzetten op den voet van opsporingswerken nadat de tijd, waarvoor hunne vergunning tot het doen van mijnbouwkundige opsporingen was verleend of verlengd, reeds is verstreken,dan zijn zij niettemin verplicht tot de vertooning, overeenkomstig het eerste lid van dit artikel, van de hun uitgereikte vergunningsbeschikking of een authentiek afschrift daarvan en wordt daaraan, ook in rechten, gelijke kracht toegekend als vóór het verstrijken van den vergunningstermijn.

1

Kunnen de houder der vergunning tot opsporing eenerzijds, en de rechthebbenden op den grond en (of) derde belanghebbende anderzijds, zich over de tijdelijke beschikking over den grond en de daarvoor te geven schadeloosstelling niet verstaan, dan kan de eerstgenoemde tegen de laatstgenoemden eene rechtsvordering instellen voor het Gemeenschappelijk Hof van Justitie, ten einde door dezen vooreerst te worden gemachtigd om voor een bepaalden tijd over den noodigen grond tot het doen van mijnbouwkundige opsporingen te beschikken en dat wel terstond nadat door den eischer een door den rechter te bepalen bedrag als zekerheid zal zijn gesteld, opdat daaruit later de als schadeloosstelling te betalen som kunne worden voldaan, zoomede ten einde door den rechter nader bij eindvonnis het bedrag te hooren vaststellen dat ter zake als schadeloosstelling aan de rechthebbenden op den grond en (of) derde belanghebbenden zal moeten worden uitgekeerd.

2

Omtrent de vordering tot machtiging om over den noodigen grond te mogen beschikken, benevens tot bepaling van het bedrag der zekerheidstelling wordt door den rechter eerst en vooraf bij afzonderlijk vonnis uitspraak gedaan. Wordt de machtiging verleend met bepaling van het bedrag der zekerheidstelling, dan wordt tegen dit incidenteel vonnis geen hoogere voorziening toegelaten.

3

Van de verleende machtiging om over den grond te beschikken kan onmiddellijk worden gebruik gemaakt nadat het door den rechter bepaald bedrag der zekerheidstelling ter griffie van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie zal zijn gedeponeerd. Door den griffier wordt daarvan een akte opgemaakt, welke hij, die de rechtsvordering heeft ingesteld, aan de rechthebbende op den grond en (of) derde belanghebbenden doet beteekenen.

1

Het geding wordt aanhangig gemaakt bij dagvaarding. Deze dagvaarding moet, op straffe van nietigheid, vermelden:

• a.

  den naam en de woonplaats van den rechthebbende op den grond en (of) derden belanghebbende, tegen wien de eisch betreffende tijdelijke beschikking over den grond wordt ingesteld;

• b.

  eene opgave van de grondstukken,waarover de houder der vergunning tijdelijk voor het doen van opsporingen wenscht te beschikken, en zulks wat betreft hun ligging, grootte en grenzen;

• c.

  beschrijving van het werk waarvoor over de verlangde grondstukken beschikt zal worden;

• d.

  den tijd gedurende welken vermoedelijk over den grond zal worden beschikt;

• e.

  de som welke als schadeloosstelling aangeboden wordt, hetzij die schadeloosstelling in jaarlijksche gedeelten dan wel in eens in haar geheel gekweten zal worden.

2

Bij de dagvaarding moeten worden overgelegd:

• a.

  het bewijs dat de eischer vergunning heeft gekregen tot het doen van mijnbouwkundige opsporingen voor een terrein waarbinnen de in de dagvaarding genoemde grondstukken gelegen zijn, dan wel de in het tweede en derde lid van art. 187 genoemde bescheiden;

• b.

  eene situatieteekening van de grondstukken, waarover de eischer tijdelijk wenscht te beschikken, opgemaakt door den rooimeester, tenzij ten genoegen van den rechter wordt aangetoond dat eerstgenoemde in de onmogelijkheid heeft verkeerd den rooimeester met dezen arbeid te belasten;

• c.

  eene project van het werk waarvoor over de verlangde grondstukken beschikt zal worden;

• d.

  eene verklaring van den betrokken bewaarder der hypotheken, behelzende opgave wie blijkens de door dien bewaarder aangehouden register als rechthebbenden op de gronden, waarover de eischer tijdelijk wenscht te beschikken, behooren te worden aangemerkt en wie daarop andere zakelijke rechten dan dat van eigendom uitoefenen.

1

De rechter behandelt zaken aangaande tijdelijke beschikking over gronden vóór elke andere.

2

Behoudens de gevallen waarin de rechter zich onbevoegd moet verklaren, de vordering om eenige andere reden behoort te worden ontzegd, de eischer met zijne vordering niet-ontvankelijk moet worden verklaard dan wel de nietigverklaring van de dagvaarding behoort te worden uitgesproken, mag de gevraagde machtiging om over de in de dagvaarding genoemde gronden te mogen beschikken, door den rechter slechts geheel of gedeeltelijk worden geweigerd in de gevallen voorzien bij artt. 174 en 177, dan wel wanneer het recht om opsporingswerken te verrichten is vervallen.

3

Alle gronden van verdediging, zoo exceptieve als die welke de hoofdzaak betreffen, moeten op verbeurte van het recht om de overige in te brengen, tegelijkertijd worden voorgesteld.

1

Ten dage dienende concludeert de aanlegger tevens tot benoeming van één of meer deskundigen ter opneming der schade door de tijdelijke beschikking over den grond aan de rechthebbenden op dien grond en derde belanghebbenden te veroorzaken.

2

Op denzelfden dag of uiterlijk acht dagen daarna, geven de verweerders de gronden hunner tegenspraak bij conclusie op.

3

Partijen kunnen in dezelfde terechtzitting hare conclusiën bij pleidooien breeder ontwikkelen.

4

Oproeping tot vrijwaring wordt niet toegelaten.

5

Indien van twee of meer gedaagden de een verschijnt, de andere niet, wordt met den verschijnende onmiddellijk voortgeprocedeerd en de uitspraak geschiedt tusschen al de partijen bij een en hetzelfde vonnis, hetwelk als een vonnis op tegenspraak gewezen wordt beschouwd en waartegen geen verzet wordt toegelaten.

6

Uiterlijk acht dagen na de terechtzitting doet de rechter uitspraak omtrent het krachtens het eerste lid van dit artikel gedaan verzoek en nopens de in art. 190 bedoelde machtiging om over den grond te mogen beschikken, zoomede nopens het bedrag waarvoor zekerheid moet worden gedeponeerd alvorens tot beschikking over den grond mag worden overgegaan.

7

Na de bij incidenteel vonnis bepaalde zekerheid te hebben gesteld, kan de aanlegger onmiddellijk tot het doen van opsporingen op den in het vonnis omschreven grond overgaan in afwachting van de nader door den rechter bij eindvonnis te bepalen schadeloosstelling.

1

Buiten de gevallen in art. 195 genoemd, benoemt het Hof één of meer deskundigen in oneven getal ten einde haar aangaande de te betalen schadeloosstelling van voorlichting te dienen.

2

Het benoemt voorts een zijner leden om, vergezeld van den griffier, als commissaris bij het onderzoek van den deskundige of de deskundigen tegenwoordig te zijn.

1

Het in het zesde lid van art. 194 bedoeld vonnis wordt door den eischer aan de gedaagden beteekend, ten minste acht dagen vóór dien, waarop bij het vonnis het onderzoek van den deskundige of de deskundigen is bepaald, met oproeping om daarbij tegenwoordig te zijn.

2

Bij afwezigheid der gedaagden gaat het in het voorgaand lid bedoeld onderzoek toch door.

3

Het vonnis wordt, zoo spoedig mogelijk, door de meest gereede partij aan de deskundigen beteekend.

4

De rechter-commissaris bepaalt, met inachtneming van den meest mogelijken spoed, tijd en plaats van het onderzoek der deskundigen. De griffier roept de deskundigen op.

1

De deskundigen leggen op de plaats des onderzoeks in handen van den rechter-commissaris den eed af.

2

Zij kunnen op de gronden in art. 1932 van het Burgerlijk Wetboek BES vermeld, door partijen gewraakt worden.

3

De rechter-commissaris beslist over de redenen van wraking, die niet dan vóór de eedsaflegging mogen worden voorgesteld; van zijne beslissing valt geen hooger beroep.

4

In de plaats der deskundigen die niet opgekomen zijn of weigeren aan hunne verplichtingen te voldoen, als ook in de plaats van die, tegen welke hij de wraking heeft aangenomen, benoemt hij anderen.

5

Indien tengevolge hiervan het onderzoek moet worden uitgesteld, bepaalt de rechter-commissaris daarvoor een anderen tijd,waarvan geen beteekening door partijen, doch alleen mededeeling door den griffier geschiedt aan de nieuw benoemde en nog niet verschenen deskundigen.

6

De rechter-commissaris brengt de bepalingen van de Onteigeningswet BES, voor zooveel noodig of wenschelijk onder de aandacht der in dit artikel bedoelde deskundigen, voor wie deze bepalingen evenwel slechts als richtsnoer zullen dienen.

1

Ook ambtshalve kan de rechter-commissaris te allen tijde die personen voor zich en voor de deskundigen doen verschijnen, wier inlichtingen hij tot betere beoordeeling van de zaak nuttig mocht achten.

2

Indien deze personen schadeloosstelling vorderen, wordt die door den rechter-commissaris begroot en daarvan melding gemaakt in het proces-verbaal.

1

Wanneer de deskundigen of de personen, wier verschijning de rechter-commissaris gelast heeft, op den bepaalden tijd, ofschoon behoorlijk opgeroepen, niet opkomen of zonder wettige redenen weigeren de van hen gevraagde inlichtingen te geven, of wel de eersten den bij art. 198 gevorderden eed niet willen afleggen, worden zij door den rechter-commissaris veroordeeld tot vergoeding der tevergeefs gedane onkosten en tot eene boete van ten hoogste USD 28, alles onverminderd hunne gehoudenheid jegens de partijen tot vergoeding van kosten, schaden en interesten.

2

Hij kan hen echter op hun verzet bij ongezegeld verzoekschrift om billijke redenen van de tegen hen uitgesproken veroordeeling vrijspreken.

1

De griffier maakt van het bij onderzoek voorgevallene een proces-verbaal op, door den rechter-commissaris en hem te onderteekenen.

2

Hij neemt daarin de verklaringen op der personen bij het onderzoek gehoord, welke verklaringen hun worden voorgelezen en door hen onderteekend.

3

De deskundigen doen hun advies in het proces-verbaal opnemen of voegen het er onderteekend bij. In het eerste geval teekenen zij mede het proces-verbaal.

4

Ingeval een deskundige of ander gehoord persoon niet kan teekenen of weigert dit te doen, wordt daarvan melding gemaakt in het proces-verbaal.

5

De deskundigen verklaren de gronden, waarop hunne bepaling der schadeloosstelling berust.

6

In het proces-verbaal wordt de dag vermeld, waarop de nederlegging ter griffie in art. 204 voorgeschreven, zal plaats hebben.

1

Na afloop van die veertien dagen brengt de rechter-commissaris in de eerstvolgende voor de behandeling van burgerlijke zaken bestemde terechtzitting zijn rapport uit, zonder dat er eenige verdere oproeping van partijen vereischt wordt.

2

Op dezelfde terechtzitting kunnen partijen hare conclusiën nader bij pleidooi doen ontwikkelen.

3

Indien de rechter in het bericht der deskundigen de vereischte inlichting niet vindt, kan hij ambtshalve andere deskundigen benoemen, welke aan de vroegeren zoodanige ophelderingen mogen vragen als zij oorbaar achten.

4

Wanneer hij geen gebruik maakt van deze bevoegdheid, doet hij uiterlijk acht dagen na de terechtzitting bedoeld in het tweede lid van dit artikel, uitspraak over de schadeloosstelling aan rechthebbenden op den grond en (of) derde belanghebbenden uit te keeren.

1

Alleen de werkelijke waarde der gronden, niet de denkbeeldige welke zij uitsluitend voor den persoon van den rechthebbende op den grond dan wel voor den betrokken derden belanghebbende hebben, komt in aanmerking.

2

Daarbij wordt gelet op de vermindering van waarde, welke de grond geacht wordt te zullen hebben ondergaan op het oogenblik, dat de rechthebende of derde belanghebbende dien terugontvangt, met het oog op het gebruik dat van den grond door den rechthebbende wordt gemaakt.

3

De meerdere waarde die de grond, waarover wordt beschikt, in verband met de voor het verrichten der opsporingen op te richten werken geacht wordt te zullen verkrijgen, komt bij de bepaling der schadeloosstelling niet in aanmerking.

1

In het geval van art. 210 wordt de partij van den rechter machtiging heeft verkregen om tijdelijk over den grond te beschikken, op door haar daartoe aan den president van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie gedaan verzoek krachtens bevelschrift van dezen, desnoods door middel van den sterken arm, in het tijdelijk bezit der in het vonnis omschreven gronden gesteld.

2

Bij het verzoekschrift aan den president moet worden overgelegd afschriften van het vonnis waarbij de machtiging om tijdelijk over den grond te beschikken is verleend, en van de akte waaruit van de deponeering van de als zekerheid bepaalde som blijkt, zoomede het exploit van beteekening dier akte.

1

De opspoorder of de ontdekker die zijne werkzaamheden op den voet van opsporingswerken voortzet of de rijksoverheid dat tot het doen van opsporingen tijdelijk heeft beschikt over gronden, waarop anderen rechten uitoefenen, dan wel waarbij andere belang hebben, is gehouden die gronden na gemaakt gebruik weder ter beschikking te stellen van de daarop rechthebbenden en (of) derde belanghebbenden. Daaraan veroorzaakte schade, dan wel de mindere waarde die de grondstukken bij de teruggave mochten hebben, behoort door hem, die over den grond heeft beschikt, te worden vergoed; daarop door hem opgerichte gebouwen of getimmerten moeten door hem worden verwijderd; door hem gelegde buisleidingen moeten door hem worden weggehaald; door hem geboorde gaten of gegraven waterleidingen moeten door hem worden gestopt en dichtgemaakt, een en ander onverminderd het bepaalde bij art. 189.

2

De door den opspoorder op gronden behoorende tot Bonaire, Sint Eustatius en Saba aangelegde wegen vervallen, nadat over die gronden ten behoeve van de opsporingen is beschikt, tenzij die wegen daarna moeten dienen voor eene op de opsporing gevolgde ontginning en behoudens de rechten van derden, aan de rijksoverheid, zonder dat eenige vergoeding verschuldigd is aan hem die over de gronden heeft beschikt. Hetzelfde geldt voor de op die gronden opgerichte gebouwen en getimmerten van den opspoorder, welke niet binnen een door Onze Minister bepaalden termijn zijn verwijderd of waarover binnen dien termijn niet op eene andere door dezen goedgekeurde wijze is beschikt.

3

Bij nalatigheid om aan de in het eerste lid van dit artikel omschreven verplichtingen te voldoen, zijn de rechthebbenden op den grond en (of) derde belanghebbenden elk voor zooveel zij daarbij belang hebben, bevoegd om zelf de in dit opzicht noodige maatregelen te treffen en zulks op kosten van hen die over de gronden ten behoeve van opsporingen hebben beschikt.

1

Indien voor eene ontginning de beschikking over den bovengrond noodig is voor geen langer tijdperk, dan drie jaren, is daarop van toepassing hetgeen in de artt. 187 tot en met 212 omtrent de beschikking over grond ten behoeve van opsporingen is bepaald, met dien verstande:

• a.

  dat wat daar ten aanzien van den houder der vergunning (opspoorder) en de opsporingen is voorgeschreven, hier op den concessionaris en ontginning toepasselijk is;

• b.

  dat wat daar bepaald is nopens ontdekkers die hunne werkzaamheden voortzetten op den voet van opsporingswerken, hier komt te vervallen;

• c.

  dat in dit geval in de plaats van het in het eerste lid van art. 187 genoemd stuk (vergunningsbeschikking of authentiek afschrift daarvan) treedt een authentiek afschrift der in art. 237 genoemde gerechtelijk akte van concessie of c.q. der gerechtelijke akte waaruit blijkt dat de concessie ten name van den concessionaris is overgeschreven;

• d.

  dat wat daar is voorgeschreven met betrekking tot van rijksoverheidswege ondernomen opsporingen hier geldt voor ontginning van rijksoverheidswege;

• e.

  dat het tweede lid sub a van art. 192 wordt gelezen:

  • 1°.

    een authentiek afschrift der gerechtelijke akte van concessie of een authentiek afschrift der gerechtelijke akte waaruit blijkt; dat de concessie ten name van den eischer is overgeschreven;

  • 2°.

    in geval van ontginning van een afschrift van de beschikking genoemd in het tweede lid van dit artikel.

2

Indien eene ontginning van rijksoverheidswege wordt ondernomen, treedt in de plaats van het in het eerste lid van art. 187 genoemd stuk, een afschrift van de in art. 236 bedoelde beschikking:

• a.

  waaruit dat de rijksoverheid binnen zeker gebied, waarin de benoodigde gronden zijn gelegen, zelve ontginning wenscht te ondernemen;

• b.

  houdende aanwijzing van den persoon of de autoriteit, die door de rijksoverheid is gemachtigd om namens hem ter zake van de sub a bedoelde ontginning het noodige, ook in rechten, te verrichten.

1

Indien de beschikking over niet tot Bonaire, Sint Eustatius en Saba behoorende, binnen het concessie-terrein gelegen gronden voor een langer tijdperk dan drie jaren noodig is of indien na verloop van den aanvankelijk voldoende geachten termijn van drie jaren nog verdere beschikking noodig blijkt en de concessionaris zich niet met den rechthebbende op den grond of derden belanghebbende over den afstand van den grond kan verstaan, wendt de concessionaris zich tot Onze Minister bij een met redenen omkleed verzoekschrift, waarin:

• a.

  door hem wordt medegedeeld dat hij overeenkomstig het bepaalde bij het tweede lid van art. 180 toepassing wenscht van de bepalingen regelende de onteigening ten algemeenen nutte ten opzichte van den in het rekest nauwkeurig aangeduiden grond;

• b.

  door hem wordt verzocht dat Onze Minister de in art. 182 genoemde verklaring zal geven, dat de in het rekest aangeduide grond noodig is ten behoeve van de ontginning van den verzoeker.

2

Het in het eerste lid van dit artikel genoemd verzoekschrift moet vergezeld gaan van een authentiek afschrift van de gerechtelijke akte van concessie of van een authentiek afschrift der gerechtelijke akte, waaruit blijkt,dat de concessie ten name van den verzoeker is overgeschreven, en voorts van een uitgewerkt plan met uitvoerige kaarten en grondteekeningen van het aan te leggen werk, houdende tevens een duidelijke aanwijzing van de perceelen grond, welke de concessionaris wenscht te zien afgestaan met toepassing van de bepalingen regelende de onteigening ten algemeenen nutte en van de namen der rechthebbenden op ieder perceel.

3

Wanneer tot het maken van het in het tweede lid van dit artikel bedoeld plan, gravingen, opmetingen of het stellen van teekenen op of in iemands grond noodig geacht worden, moeten de rechthebbenden op den grond en derde belanghebbenden dit toelaten, mits hun dit tweemaal vier en twintig uren te voren door Onze Minister schriftelijk is aangezegd.

4

De schade, door de in het derde lid van dit artikel bedoelde verrichtingen veroorzaakt, wordt behoudens het recht van den belanghebbende om zich tot den bevoegden rechter te wenden, voorlopig begroot en door den concessionaris vergoed.

1

Het in het eerste lid van art. 214 bedoeld verzoekschrift wordt bekend gemaakt overeenkomstig het bepaalde bij art. 34, behoudens dat in dit geval de bekendmakingen geschieden op kosten van den concessionaris.

2

Het uitgewerkte plan en de daarbij behoorende kaarten en grondteekeningen worden ter inzage van belangstellenden gelegd, ter plaatse door Onze Minister te bepalen en bij de bekendmaking in de Staatscourant bekend gesteld.

1

De rechthebbenden op den grond en derde belanghebbenden kunnen binnen den tijd van drie maanden nadat het in het eerste lid van art. 214 bedoeld verzoekschrift op de in art. 34 aangeduide wijze is bekend gemaakt en binnen den tijd van twee maanden gerekend van den dag waarop de bekendmaking in de Staatscourant opgenomen, voor hunne belangen opkomen op den voet van het eerste en tweede lid van art. 164.

2

De bezwaarschriften worden ingediend bij Onze Minister.

1

De in art. 182 bedoelde verklaring dat ten behoeve van eene ontginning bepaaldelijk aangewezen, niet tot Bonaire, Sint Eustatius en Saba behoorende gronden voor een langer tijdperk dan drie jaren noodig zijn, wordt door Onze Minister gegeven bij een met redenen omkleede beschikking.

2

In de beschikking wordt ten behoeve van de ontginning noodige grond nauwkeurig aangewezen met aanduiding van de perceelen waaruit de grond bestaat, en de namen der rechthebbenden op ieder perceel.

3

De beschikking wordt, op kosten van den concessionaris, in de Staatscourant openbaar gemaakt.

4

Onze Minister geeft, met verwijzing naar datum en nummer van de Staatscourant, waarin de beschikking is openbaar gemaakt, aan de beschikking verdere bekendheid door schriftelijke kennisgeving aan de rechthebbenden op den grond en derde belanghebbenden.

1

Indien de beschikking over tot Bonaire, Sint Eustatius en Saba behoorende, binnen het concessie-terrein gelegen gronden ten behoeve van eene particuliere mijnontginning voor een langer tijdperk dan drie jaren noodig is of indien na verloop van den aanvankelijk voldoende geachten termijn van drie jaren nog verdere beschikking noodig blijkt, verleent Onze Minister op daartoe door den concessionaris gedaan verzoek op den voet van het eerste lid van art. 181 en mitsdien onder de door hen noodig geoordeelde voorwaarden verlof om over den benoodigden grond te beschikken, mitsdien om dien grond in gebruik te nemen dan wel in gebruik te houden. Het tweede, derde en vierde lid van art.214 zijn ten deze toepasselijk.

2

Indien op de in het eerste lid van dit artikel bedoelde gronden door derden rechten worden uitgeoefend, bepaalt Onze Minister, nadat die derden ter zake zullen zijn geraadpleegd, bij het te verleenen verlof de som, welke door den concessionaris als schadeloosstelling aan die derden behoort te worden uitgekeerd dan wel waarvoor zekerheid zal moeten worden gesteld alvorens de concessionaris krachtens het verleend verlof over den grond zal mogen beschikken en de derden, die daarop rechten uitoefenen, zulks zullen moeten gedoogen.

3

Van de beschikking, waarbij het in dit artikel bedoeld verlof wordt verleend, wordt een afschrift uitgereikt aan hen, die op de door den concessionaris benoodigden grond rechten uitoefenen.

1

Indien zij, die rechten op de benoodigde gronden uitoefenen, met de door Onze Minister bij het in het tweede lid van art. 221 bedoelde beschikking bepaalde schadeloosstelling geen genoegen nemen of wel indien de concessionaris wenscht haar door den rechter begroot te zien, wordt door de belanghebbende partij de beslissing van den rechter ingeroepen.

2

De belanghebbende wendt zich tot den bevoegden rechter met het verzoek om de schadeloosstelling, die ter zake behoort te worden uitgekeerd, te bepalen. Het verzoekschrift moet door den verzoeker bij eene, bij deurwaardersexploit beteekende akte aan de wederpartij worden beteekend; het exploit van beteekening moet bij het verzoekschrift worden overgelegd.

3

Op de bepaling van de schadeloosstelling zijn de bepalingen van de Onteigeningswet BES van overeenkomstige toepassing.

1

Over Bonaire, Sint Eustatius en Saba behoorenden grond, waarop derden rechten uitoefenen, mag, indien de beslissing van den rechter nopens de te betalen schadeloosstelling overeenkomstig het bepaalde bij art. 222 is ingeroepen, in afwachting van die beslissing door den concessionaris onmiddellijk worden beschikt nadat door hem de door Onze Minister bij het verleenen van het verlof overeenkomstig het bepaalde bij het tweede lid van art. 221 bepaalde som, welke als schadeloosstelling aan die derden behoort te worden uitgekeerd dan wel waarvoor zekerheid moet worden gesteld, ter griffie van den betrokken rechter zal zijn gedeponeerd.

2

Het in art. 22 bedoeld verlof om te beschikken over tot Bonaire, Sint Eustatius en Saba behoorende gronden, waarop derden rechten uitoefenen, vervalt, wanneer niet binnen zes maanden na de dagteekening van de beschikking, waarbij het verlof door Onze Minister is verleend, de schadeloosstelling betaald of daarvoor zekerheid gesteld is.

3

De concessionaris is in het geval, bedoeld in het tweede lid van dit artikel, gehouden tot vergoeding der schade welke derden die op den grond rechten uitoefenen, door de beschikking over den grond mochten hebben geleden.

4

Onder de in het derde lid van dit artikel genoemde schade zijn echter niet begrepen de kosten noodig om tot de bepaling van het bedrag der schadeloosstelling door den rechter te geraken, noch ook het verlies der voordeelen, die zij, door wie rechten op den grond worden uitgeoefend, uit de beschikking over den grond worden uitgeoefend, uit de beschikking over den grond zouden hebben getrokken.

5

Onder de schadeloosstelling zijn begrepen de wettelijke interessen daarvan, te rekenen van den achtsten dag, nadat de schadeloosstelling door Onze Minister, dan wel, indien de beslissing van den rechter is ingeroepen, door dezen is bepaald.

1

Wanneer derden, die op tot Bonaire, Sint Eustatius en Saba behoorende gronden rechten uitoefenen, de door Onze Minister overeenkomstig de voorschriften van art. 221 bepaalde schadeloosstelling weigeren aan te nemen en door den concessionaris op de in het eerste lid van art. 223 aangegeven wijze ter zake zekerheid is gesteld, kan nadat de beslissing van den rechter overeenkomstig het bepaalde bij het eerste lid van art. 222 is ingeroepen, in afwachting van die beslissing de concessionaris op zijn daartoe gedaan schriftelijk verzoek, krachtens bevelschrift van den president van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie,desnoods door middel van den sterken arm, in het bezit van de in de beschikking van Onze Minister omschreven gronden worden gesteld.

2

Bij het verzoekschrift aan den president van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie moeten worden overgelegd afschriften van de in art. 221 bedoelde beschikking en van de akte waaruit blijkt, dat ingevolge het eerste lid van art. 223 zekerheid is gesteld.

1

Onder den concessionaris kan door derden beslag worden gelegd op de schadeloosstelling.

2

Wanneer onder den concessionaris beslag op de schadeloosstelling gelegd of wanneer rangregeling gevraagd mocht worden, doet hij terstond, zonder eenig aanbod, de gelden consigneeren en zich op de in art. 224 bepaalde wijze in het bezit van de gronden stellen.

1

Erfdienstbaarheden kunnen gevestigd blijven op de gronden, waarvoor door den concessionaris ten behoeve van de ontginning wordt beschikt, maar alleen met diens goedvinden.

2

Alle verplichtingen, door de daartoe bevoegde macht op de in het eerste lid van dit artikel bedoelde gronden gelegd, en alle belastingen ter zake daarvan volgens algemene maatregelen van bestuur verschuldigd, gaan van den dag, waarop de concessionaris op de in art. 224 aangegeven wijze in het bezit van die gronden is gesteld of anders waarop het in art. 221 bedoeld verlof door Onze Minister is verleend, op den concessionairs over.

1

Indien een ontginning van rijksoverheidswege wordt ondernomen en ten behoeve van die ontginning de beschikking over tot Bonaire, Sint Eustatius en Saba behoorende, binnen of buiten het gebied dier ontginning gelegen gronden, waarop door derden rechten worden uitgeoefend, voor een langer tijdperk. dan drie jaren noodig is of indien na verloop van den aanvankelijk voldoende geachten termijn van drie jaren nog verdere beschikking over zoodanigen grond noodig blijkt, dan wordt zulks bij beschikking van Onze Minister geconstateerd en verlof verleend om over de noodige gronden te beschikken; bij diezelfde beschikking wordt de som bepaald welke als schadeloosstelling zal worden aangeboden aan hen, die op de benoodigde gronden rechten uitoefenen.

2

De persoon of autoriteit, die overeenkomstig het bepaalde bij het tweede lid van art. 213 en art. 236 is aangewezen om ter zake namens de rijksoverheid op te treden, wendt zich, indien zij, die op benoodigde gronden rechten uitoefenen, weigeren om met de in het eerste lid van dit artikel bedoelde schadeloosstelling genoegen te nemen, onder overlegging van afschriften van de in het tweede lid van art. 213 en het eerste lid van dit artikel bedoelde beschikkingen tot den bevoegden rechter met verzoek de schadeloosstelling te bepalen, die ter zake aan de rechthebbenden zal behooren te worden uitgekeerd.

3

Op het tot den rechter te richten verzoek is toepasselijk het bepaalde bij het tweede, derde en vierde lid van art. 214, behoudens dat overlegging van de gerechtelijke akten betreffende de concessie vervalt.

4

De vaststelling van de uit te keeren schadeloosstelling door den rechter geschiedt volgens de voorschriften van het derde lid van art. 222.

5

In afwachting van de beslissing van den rechter nopens de te betalen schadeloosstelling mag over de in het eerste lid van dit artikel bedoelde gronden onmiddellijk worden beschikt nadat door de rijksoverheid de aangeboden som ter griffie van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie zal zijn gedeponeerd.

6

Het in het eerste lid van dit artikel bedoeld verlof vervalt, wanneer niet binnen zes maanden na de dagteekening van de beschikking waarbij het verlof is verleend, de schadeloosstelling betaald of overeenkomstig het bepaalde bij het vijfde lid van dit artikel gedeponeerd is.

7

De voorschriften van het derde, vierde en vijfde lid van art. 223 en de artt. 225, 226 en 227 zijn ten deze toepasselijk met dien verstande dat wat daar ten aanzien van den concessionaris is voorgeschreven hier geldt voor de rijksoverheid.

1

Indien de aangeboden schadeloosstelling is geweigerd kan; nadat zij overeenkomstig het bepaalde bij het vijfde lid van art. 230 is gedeponeerd, de rijksoverheid krachtens bevelschrift van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie, desnoods door middel van den sterken arm, in het bezit van de in het eerste lid van dit art. 230 bedoelde gronden worden gesteld.

2

Bij het daartoe strekkend verzoekschrift van den persoon of de autoriteit, genoemd in het tweede lid van art. 213 moeten worden overgelegd afschriften van het in het eerste lid van art. 230 bedoelde beschikking en van de akte waaruit blijkt dat de aangeboden som ter griffie van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie is gedeponeerd.

1

Indien voor den aanleg van wegen of van hulpwerken, overeenkomstig het eerste lid van art. 170 de beschikking over niet tot Bonaire, Sint Eustatius en Saba behoorende, buiten het concessie-terrein gelegen gronden ten behoeve van eene particuliere mijnontginning noodig is, en blijkt dat partijen zich over den afstand van dien grond niet kunnen verstaan, dan wordt ingevolge het tweede lid van art. 181 op verzoek van den concessionaris overgegaan tot toepassing van de bepalingen, regelende de onteigening ten algemeenen nutte en zulks overeenkomstig de dienaangaande in de artt. 214 tot en met 219 gegeven voorschriften, zullende dat wat daar bepaald is ten aanzien van niet tot Bonaire, Sint Eustatius en Saba behoorende, binnen het concessie-terrein gelegen gronden, hier toepasselijk zijn op niet tot Bonaire, Sint Eustatius en Saba behoorende, buiten het concessie-terrein gelegen gronden.

2

Indien eene ontginning van rijksoverheidswege wordt ondernomen, geldt het bepaalde bij het eerste lid van dit artikel in verband met art. 165 ook voor de rijksoverheid met dien verstande dat voor de rijksoverheid handelt en optreedt de in de beschikking, genoemd in het tweede lid van art. 213 en art. 236, aangewezen persoon of autoriteit en een afschrift van die beschikking in de plaats treedt van het afschrift of de afschriften der gerechtelijke akten van concessie.

1

Indien na een van rijksoverheidswege ingesteld onderzoek, eene ontginning van rijksoverheidswege wordt ondernomen, wordt door Onze Minister, den Raad van Bestuur gehoord, bij beschikking het terrein aangewezen waarbinnen tot die mijnontginning zal worden overgegaan; de sluiting van het terrein overeenkomstig het bepaalde bij art. 176 voor mijnbouwkundige opsporingen van particulieren kan bij dezelfde beschikking worden bepaald.

2

De beschikking houdt tevens aanwijzing in van den persoon of de autoriteit, die wordt gemachtigd om voor de rijksoverheid ter zake van de voorgenomen ontginning het noodige, ook in rechten, te verrichten.

3

De beschikking wordt openbaar gemaakt in de Staatscourant.