Onteigeningswet BES

1

Gedurende eenentwintig dagen worden die plannen en kaarten op het bestuurskantoor van het openbaar lichaam ter inzage van een ieder gelegd.

2

Van die terinzagelegging wordt door de gezaghebber in een ter plaatse verspreid wordend nieuws- of advertentieblad kennisgegeven of op de voor publicatie van officiële mededelingen gebruikelijke wijze kennisgegeven.

3

De kosten komen ten laste van hen, te wier name het werk wordt ontworpen.

1

Wanneer tot het maken van het plan werkzaamheden op of in iemands grond nodig geacht worden, moet de gebruiker van die grond ze gedogen, mits hem dit tweemaal vierentwintig uren te voren door de gezaghebber schriftelijk zij aangezegd.

2

De schade daardoor veroorzaakt, wordt door de rechter in eerste aanleg begroot en door ’s Rijks kas vergoed. Het Rijk verhaalt die kosten op hen, te wier name het werk wordt ontworpen.

1

Het voorstel van wet tot verklaring van het algemeen nut wijst de aard en de strekking, zomede de hoofdpunten ter bepaling der algemene richting van het werk aan, en bij kanalen en wegen, zoveel mogelijk, de plaatsen, door welke zij zullen lopen. De termijn, waarbinnen de vordering tot onteigening moet worden ingesteld, wordt daarbij bepaald.

2

Nadat die verklaring wet is geworden, benoemt Onze Minister wie het aangaat een commissie, bestaande uit drie leden die, bijgestaan door een door Onze Minister wie het aangaat te benoemen deskundige en de gezaghebber van het openbaar lichaam, bijeenkomen, teneinde de bezwaren der belanghebbenden tegen het plan, volgens hetwelk de onteigening zal geschieden, aan te horen.

3

Die commissie moet haar werkzaamheden, met inbegrip van de inzending van het proces-verbaal in artikel 14 vermeld, binnen zes weken, van de dag harer benoeming af, volbracht hebben.

1

Zo spoedig mogelijk, doch ten minste veertien dagen voor de hoorzitting worden ter inzage van een ieder nedergelegd:

• a.

  een uitgewerkt plan met uitvoerige kaarten van het werk en met grondtekeningen, waarop de te onteigenen onroerende zaken en de onroerende zaken waarop te onteigenen rechten rusten, met vermelding van hun kadastrale aanduiding zijn aangewezen;

• b.

  een lijst van de te onteigenen onroerende zaken aangeduid met hun kadastrale aanduiding met vermelding van:

  • 1°.

    de grootte volgens de kadastrale registratie van elk der desbetreffende percelen en, indien een te onteigenen onroerende zaak een gedeelte van een perceel uitmaakt, bovendien de grootte van dat gedeelte;

  • 2°.

    de namen van de eigenaars van elk dier zaken, volgens de kadastrale registratie;

• c.

  bij afzonderlijke onteigening als bedoeld in artikel 4, eerste lid, een lijst van de te onteigenen rechten met vermelding van de kadastrale aanduiding van de zaken waarop zij rusten, en de namen van de rechthebbenden op die rechten volgens de kadastrale registratie.

2

Deze tervisielegging wordt bekend gemaakt en de kosten worden ten laste gelegd op de wijze als in het vorige artikel vermeld.

3

De stukken blijven ter inzage van een ieder liggen, totdat de commissie haar werkzaamheden in het openbaar lichaam heeft volbracht.

1

Van de mondeling bij haar ingekomen klachten maakt de commissie proces-verbaal, door de klagers te ondertekenen, op en zendt dit met de haar schriftelijk medegedeelde bezwaren, benevens haar mening daaromtrent, aan Onze Minister wie het aangaat.

2

Van dat proces-verbaal en dat advies moet een afschrift ten kantore van de gezaghebber, voor ieder, die dit verlangt, ter lezing liggen. Ieder kan er te zijnen koste een afschrift van nemen.

1

Binnen zes maanden nadat de commissie haar arbeid heeft volbracht worden de te onteigenen onroerende zaken en rechten door Onze Minister wie het aangaat aangewezen door aanhaling van de in het eerste lid van artikel 13 bedoelde grondtekeningen en vermelding van de in dat artikellid genoemde gegevens.

2

Wanneer het besluit niet binnen die tijd genomen is, vervalt de wet, waarbij het algemeen nut verklaard is. Geen nieuwe wet mag daaromtrent voorgesteld worden, dan nadat opnieuw de formaliteiten bij artikel 6 en volgende voorgeschreven, hebben plaatsgehad.

3

Moeten nog andere onroerende zaken of rechten dan die, welke krachtens het eerste lid van dit artikel ter onteigening zijn aangewezen, onteigend worden, dan moeten de bepalingen van de vier voorgaande artikelen wederom worden toegepast en is het bepaalde in het eerste en tweede lid van dit artikel van toepassing.

1

Het besluit wordt in de Staatscourant openbaar gemaakt en in afschrift of afdruk ten minste gedurende eenentwintig dagen ter inzage van een ieder gelegd op het bestuurskantoor van het openbaar lichaam.

2

Door de gezaghebber wordt die terinzagelegging, met vermelding van datum en nummer van het besluit en van de Staatscourant, waarin het is openbaar gemaakt, alsmede van de aard en strekking van het werk, vooraf aan de ingezetenen op de gebruikelijke wijze bekendgemaakt en in één of meer ter plaatse verspreid wordende nieuwsbladen of op de voor publicatie van officiële mededelingen gebruikelijke wijze aangekondigd.

3

Een en ander geschied op kosten van hen, te wier name het werk wordt uitgevoerd.

1

Is hetgeen onteigend moet worden niet bij minnelijke overeenkomst verkregen, dan doet de onteigenende partij de in het besluit aangewezen eigenaar voor de rechter in eerste aanleg, op een aan deze ingediend verzoekschrift oproepen, teneinde de onteigening te horen uitspreken en het bedrag der schadeloosstelling te horen bepalen. Betreft de onteigening een recht, dan wordt zij ingesteld tegen de in het besluit aangewezen rechthebbende; van deze vordering wordt kennisgenomen door de rechter in eerste aanleg.

2

Bij onteigening van een onroerende zaak waarop blijkens de openbare registers, bedoeld in titel 1, afdeling 2, van Boek 3 van het Burgerlijk Wetboek BES, een eeuwigdurende erfpacht rust, wordt ook de erfpachter opgeroepen.

3

De vordering tot onteigening moet op straffe van verval worden ingesteld binnen de termijn, bepaald bij de in artikel 11 bedoelde wet.

4

Het verzoekschrift wordt betekend aan degenen die als houder van op het te onteigenen goed rustende hypotheken in de openbare registers bedoeld in titel 1, afdeling 2, van Boek 3 van het Burgerlijke Wetboek BES zijn ingeschreven en aan de in die registers ingeschreven beslagleggers op het te onteigenen goed.

1

In het geding tot onteigening treden, wanneer de uitvoering van het werk aan bijzondere personen of verenigingen is toegestaan, deze als eisende partij op.

2

Het geding tot onteigening in het belang van de volkshuisvesting of tot onteigening voor aanleg en verbetering van wegen, bruggen, havenwerken en terreinen en werken voor de luchtvaart wordt op naam van de gezaghebber van het desbetreffend openbaar lichaam gevoerd.

3

In de overige gevallen wordt het geding op naam van de procureur-generaal gevoerd.

1

Wanneer de verweerder buiten het Koninkrijk woont, of zijn woonplaats onbekend is, wordt het geding gevoerd tegen de gevolmachtigde of bewindvoerder, indien een zodanige binnen het Koninkrijk bekend is, en, zo ook deze onbekend is, tegen een derde binnen het ressort van de rechter wonende en door deze, op verzoek en ten koste der onteigenende partij te dien einde te benoemen. De alzo benoemde kan, bij het ophouden zijner betrekking, het loon van de bewindvoerder eens afwezigen en daarenboven de gemaakte onkosten in rekening brengen.

2

Het geding wordt eveneens gevoerd tegen een derde binnen het ressort van de rechter wonende en door deze, op verzoek en ten koste van de onteigenende partij, te dien einde te benoemen, wanneer de gegevens, bedoeld in artikel 3, lid 1, niet in de openbare registers van de hypotheekbewaarder voorkomen.

3

Desniettemin is de verweerder gerechtigd ten dage, in artikel 22 genoemd, op de oproeping, aan de gevolmachtigde, bewindvoerder of door de rechter benoemde gedaan, te verschijnen, in welk geval de oproeping als aan hem geschied wordt beschouwd en het geding tegen hem wordt gevoerd.

1

De zaken, aangaande onteigening te algemenen nutte, worden door de rechter vóór elke andere behandeld.

2

Ten dage dienende doet de aanlegger tevens het verzoek tot benoeming van één of meer deskundigen ter opneming der schade, door de onteigening aan de verweerders en derde belanghebbenden te veroorzaken.

3

Op dezelfde dag, of uiterlijk acht dagen daarna, geven de verweerders de gronden hunner tegenspraak op.

4

Partijen kunnen in dezelfde terechtzitting het door haar aangevoerde bij pleidooi breder ontwikkelen.

5

Alle gronden van verdediging, zo excepties, als die, welke de hoofdzaak aangaan, worden, op verbeurte van het recht om de overige in te brengen, tegelijkertijd voorgesteld.

6

Oproeping tot vrijwaring wordt niet toegelaten.

7

Indien van twee of meer gedaagden de een verschijnt, de ander niet, wordt met de verschijnende onmiddellijk voortgeprocedeerd; en de uitspraak geschiedt tussen al de partijen bij een en hetzelfde vonnis, hetwelk als een vonnis op tegenspraak gewezen wordt beschouwd, en waartegen geen verzet toegelaten wordt.

8

Uiterlijk acht dagen na de terechtzitting doet de rechter uitspraak.

1

Buiten de gevallen, waarin de oproeping nietig verklaard of de eis om enige andere reden ontzegd is, benoemt de rechter in eerste aanleg een of meer deskundigen in oneven getale.

2

De rechter in eerste aanleg is als rechter-commissaris, vergezeld van de griffier, bij het onderzoek der deskundigen tegenwoordig.

1

Het vonnis van de rechter wordt door de onteigenende partij aan de wederpartij betekend ten minste acht dagen vóór die waarop het onderzoek is bepaald, met oproeping, om daarbij tegenwoordig te zijn. Bij afwezigheid der tegenpartij gaat het onderzoek door.

2

Binnen acht dagen nadat het vonnis is gewezen, wordt het door de meest gerede partij aan de deskundigen betekend.

3

De rechter-commissaris bepaalt, met inachtneming van de meest mogelijke spoed, tijd en plaats van het onderzoek der deskundigen en beveelt door de door hem aangewezen partij aankondiging daarvan in het door hem bepaald nieuwsblad. De griffier roept de deskundigen op.

4

Derde belanghebbenden kunnen bij dat onderzoek tegenwoordig zijn, teneinde ook hun schade te doen begroten.

1

[vervallen]

2

In de plaats der deskundigen, die niet opgekomen zijn of weigeren aan hun verplichtingen te voldoen, benoemt de rechter-commissaris anderen. Indien, ten gevolge daarvan, het onderzoek moet worden uitgesteld, bepaalt de rechter-commissaris daarvoor een nadere tijd, waarvan noch betekening door partijen, noch aankondiging in enig nieuwsblad of op andere wijze geschiedt.

3

De rechter-commissaris brengt de bepaling dezer wet omtrent de begroting der schadeloosstelling, voor zoveel ter zake vereist wordt, onder de aandacht der deskundigen.

1

Ook ambtshalve kan de rechter-commissaris te allen tijde die personen voor zich en voor de deskundigen doen verschijnen, wier inlichtingen hij tot betere beoordeling der zaak nuttig mocht achten.

2

Indien deze personen schadeloosstelling vorderen, wordt die door de rechter-commissaris begroot en wordt daarvan melding gemaakt in het proces-verbaal.

1

Wanneer de deskundigen of de personen, wier verschijning de rechter-commissaris gelast heeft, op de bepaalde tijd, ofschoon behoorlijk geroepen, niet opkomen, of zonder wettige redenen weigeren de eed te doen of de van hen gevraagde inlichtingen te geven, worden zij door de rechter-commissaris veroordeeld tot vergoeding der tevergeefs gedane onkosten; alles onverminderd hun gehoudenheid jegens de partijen tot schadevergoeding.

2

Hij kan hen echter op hun verzet bij ongezegeld verzoekschrift, om billijke redenen, van de tegen hen uitgesproken veroordeling vrijstellen.

1

De griffier maakt een proces-verbaal op, door de rechter-commissaris en hem te ondertekenen, van het bij het onderzoek gebeurde.

2

Hij neemt daarin de verklaringen op der personen, bij het onderzoek gehoord, welke verklaringen hun worden voorgelezen en door hen worden ondertekend. De deskundigen doen hun advies in het proces-verbaal opnemen of voegen het er ondertekend bij. In het eerste geval tekenen zij mede het proces-verbaal.

3

Ingeval een deskundige, of andere gehoord persoon niet kan tekenen of weigert dit te doen, wordt daarvan melding gemaakt in het proces-verbaal, met opgave der redenen.

4

De deskundigen verklaren de gronden, waarop hun bepaling der schadeloosstelling rust.

5

Zij begroten ook de schadeloosstellingen aan derde belanghebbenden te betalen, voor zover die bij deze wet niet zijn geregeld.

6

In het proces-verbaal wordt de dag vermeld, waarop de nederlegging ter griffie, in het volgende artikel voorgeschreven, zal plaats hebben.

1

Na afloop dier veertien dagen brengt de rechter-commissaris in de eerstvolgende, voor de behandeling van burgerlijke zaken bestemde terechtzitting zijn rapport uit, zonder dat er enige verdere oproeping van partijen vereist wordt.

2

Op dezelfde terechtzitting kunnen derde belanghebbenden optreden, en, zowel als partijen, het aangevoerde nader bij pleidooi ontwikkelen.

3

Uiterlijk veertien dagen na die terechtzitting doet de rechter, indien hij geen gebruik heeft gemaakt van de bevoegdheid, in artikel 174b, tweede lid, van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering BES toegekend, uitspraak over de onteigening en over de schadeloosstelling, aan de eigenaars en derde belanghebbenden uit te keren.

4

Van deze uitspraak is hoger beroep uiterlijk binnen veertien dagen toegelaten.

1

Gebouwen, van welke een gedeelte onteigend wordt, moeten op de vordering van de eigenaar, op de terechtzitting in artikel 23 bedoeld, door de onteigenende partij geheel worden overgenomen.

2

Ditzelfde zal met erven moeten geschieden, wanneer deze door de onteigening tot een vierde hunner uitgestrektheid verminderen, of kleiner dan tien are worden.

3

Deze overneming kan echter niet gevorderd worden, wanneer het overgebleven stuk grond onmiddellijk aan een ander erf van dezelfde eigenaar grenst.

1

Indien ten aanzien van een te onteigenen gebouw door het bestuurscollege ontruiming is gelast op grond, dat het verblijf daarin, naar zijn oordeel, onmiddellijk gevaar oplevert, wordt vergoed de waarde van de grond en van de bouwmaterialen, ingeval het gebouw voor geen enkel doeleinde kan worden gebruikt. Ingeval het gebouw tot enig ander doeleinde dan bewoning zou kunnen worden gebruikt, wordt vergoed de waarde van de grond en van de bouwmaterialen, vermeerderd met zodanig bedrag, als billijk kan worden geacht in verband met de meerdere voordelen, welke de eigenaar uit bedoeld gebruik zou kunnen trekken. Voor de bepaling van de waarde van de grond is artikel 42 van toepassing.

2

Indien slechts ten aanzien van een gedeelte van het te onteigenen gebouw ontruiming is gelast, wordt bij de bepaling der waarde van het geheel daarmede rekening gehouden. Daarbij wordt gelet op de geschiktheid of ongeschiktheid van het onbewoonbaar verklaarde deel voor andere doeleinden dan bewoning.

1

Bij de bepaling van de werkelijke waarde, bedoeld in artikel 38, van het onteigende wordt geen rekening gehouden met de bestemming tot enige doeleinde van openbaar nut van het onteigende als gevolg van bestemmingsvoorschriften van een ontwikkelingsplan, een verkavelingsplan of een plan voor het aanleggen van openbare wegen, met een bouwverbod of met bijzondere voorschriften ter bepaling van een voorgevelrooilijn.

2

Bereids ter zake van deze bestemming uitgekeerde of verzekerde schadeloosstelling wordt bij de berekening der schadevergoeding in mindering gebracht.

1

Bij onteigening van een verhuurd goed wordt door de onteigenende partij aan de huurder, wiens huurtijd nog één of meer jaren moet duren, tot schadeloosstelling een som betaald, gelijkstaande aan de huurprijs van twee jaren.

2

Indien nochtans de te velde staande vruchten, of de onkosten welke de huurder aantoont, gedurende de laatste twee jaren aan de onroerende zaak te hebben besteed, meer belopen dan de tweejarige huurprijs wordt de waarde dier vruchten of het bedrag dier onkosten als schadeloosstelling betaald.

3

Indien de huurder minder dan een jaar doch meer dan een maand huur had, wordt hem de huurprijs van één vol jaar of de waarde der te velde staande vruchten, zo die meer beloopt, vergoed.

4

Indien de huurder een maand of minder huur had, of indien de verhuring of haar verlenging na de nederlegging ter inzage, bedoeld in artikel 13 heeft plaats gehad, wordt door de onteigenende partij aan de huurder geen schadeloosstelling betaald, maar heeft deze een vordering tot schadevergoeding tegen de verhuurder, ten ware anders mocht zijn overeengekomen.

1

De hypotheekhouder en de ingeschreven beslaglegger hebben geen recht op afzonderlijke schadevergoeding. Slechts indien zij zijn tussengekomen, kunnen zij zich jegens de onteigenaar beroepen op hun rechten uit artikel 229 van Boek 3 van het Burgerlijk Wetboek BES en artikel 507a van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering BES. Zij oefenen die rechten uit op het bedrag van de werkelijke waarde en de waardevermindering van het overblijvende, zoals dat bedrag toekomt aan de hypotheekgever, de beslagene en de beperkt gerechtigde, wiens recht niet tegen hen kan worden ingeroepen.

2

Indien alle in het vorige lid vermelde belanghebbenden tot overeenstemming omtrent de verdeling zijn gekomen, bepaalt de rechter wat aan ieder van hen moet worden betaald. Is geen overeenstemming bereikt, dan worden de bedragen in hun geheel toegewezen aan de tussengekomen hypotheekhouder, hoogste in rang, dan wel, zo geen hypotheekhouder is tussengekomen, aan de daartoe door de eerst ingeschreven beslaglegger aangewezen notaris of deurwaarder, en vindt verdeling plaats met toepassing van de regels betreffende de verdeling van een zodanig opbrengst in het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering BES.

3

Een beslaglegger behoeft voor de toepassing van het vorige lid niet tussen te komen, indien hij aan de onteigenaar bij exploit meedeelt zijn rechten uit artikel 507a van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering BES te bepalen tot het deel van de in het eerste lid bedoelde bedragen, dat voor de beslagene bestemd is.

1

De vruchtgebruiker kan zich jegens de onteigenaar slechts op verkrijging van een vruchtgebruik op de vordering tot schadeloosstelling voor de hoofdgerechtigde krachtens artikel 213 van Boek 3 van het Burgerlijk Wetboek BES beroepen, indien hij is tussengekomen.

2

Bij onteigening van fideicommissaire goederen doet de bezwaarde erfgenaam de schadeloosstelling bij een instelling te zijner keuze inschrijven.

1

De onteigenende partij, die het in het voorgaande artikel omschreven recht wenst te verkrijgen, moet dit bij het in artikel 18 bedoeld verzoekschrift mededelen en bij het verzoek, bedoeld in het tweede lid van artikel 23, vorderen dat de rechter-commissaris de bedragen zal bepalen waartoe zekerheid gesteld zal moeten worden. Is dit geschied dan worden die bedragen door de rechter-commissaris afzonderlijk voor de wederpartij en voor ieder van de derde belanghebbenden, welke zekerheidsstelling verlangen, bepaald, onmiddellijk nadat het onderzoek der deskundigen, bedoeld in artikel 27, heeft plaats gehad.

2

Te dien einde zal de rechter-commissaris de wederpartij en de derde belanghebbenden, welke zekerheidsstelling verlangen, gelegenheid geven zich omtrent de bedragen van de zekerheidsstellingen te verklaren en de deskundigen daaromtrent horen.

3

De deskundigen brengen binnen veertien dagen na hun benoeming verslag uit. De rechter-commissaris kan deze termijn eenmaal met ten hoogste veertien dagen verlengen.

4

De bedragen van de zekerheidsstelling worden in overeenstemming met hetgeen is verlangd bepaald, tenzij de rechter-commissaris termen aanwezig acht om daarvan af te wijken, zullende echter het gezamenlijk bedrag van de ten behoeve van de wederpartij en de derde belanghebbenden te stellen zekerheid ten minste worden bepaald op de som welke ter voldoening aan het bepaalde in artikel 21 als schadeloosstelling is aangeboden.

5

Bij onteigening van een met eeuwigdurende erfpacht bezwaard perceel wordt het bedrag van de te stellen zekerheid afzonderlijk bepaald voor de eigenaar en voor de erfpachter.

6

Van hetgeen door en ten overstaan van de rechter-commissaris is verricht en verklaard, wordt een proces-verbaal opgemaakt. De beschikking van de rechter-commissaris, waarbij de bedragen zijn bepaald, wordt in het proces-verbaal opgenomen.

7

Van deze beschikking staat geen voorziening open.

1

De rechter in eerste aanleg voor wie het geding tot onteigening aanhangig is, verleent het in artikel 54 omschreven recht binnen tien dagen bij beschikking op een verzoekschrift van de onteigenende partij.

2

Bij dat verzoekschrift worden overgelegd een afschrift van het proces-verbaal, bedoeld in artikel 55 en de akten strekkende tot bewijs dat de vereiste zekerheidsstellingen hebben plaats gehad.

3

De beschikking op het verzoekschrift is uitvoerbaar op de minuut.

4

Van deze beschikking staat geen voorziening open.

1

Wanneer hetzij bij gewijsde de oproeping bedoeld in artikel 18 is nietig verklaard of de eis tot onteigening om enige andere reden is ontzegd, hetzij het vonnis van onteigening uit kracht van het bepaalde in artikel 62 is vervallen, is de onteigenende partij verplicht:

• a.

  het in bezit genomene onmiddellijk te ontruimen;

• b.

  de schade te vergoeden, welke door de wederpartij en door hen, die in het geding tot onteigening zijn tussen gekomen, is geleden door de uitoefening van het in artikel 54 omschreven recht.

2

Tot de in het voorgaande lid bedoelde ontruiming kan de onteigenende partij, desnoods door middel van de sterke arm worden gedwongen uit kracht van een bevelschrift van de rechter in eerste aanleg voor wie de vordering tot onteigening is ingesteld.

3

De voor de voldoening der schadeloosstelling gestelde zekerheid strekt mede tot zekerheid voor de voldoening van de schadevergoeding welke krachtens het eerste lid van dit artikel verschuldigd is.

1

Het vonnis van onteigening vervalt, wanneer niet binnen zes maanden, nadat het in kracht van gewijsde is gegaan, de schadeloosstelling betaald, of, in de gevallen, waarin dit volgens deze wet kan geschieden, geconsigneerd is. De onteigenende partij is alsdan gehouden tot vergoeding der schade, welke de wederpartij daardoor mocht hebben geleden. Onder die schade zijn echter niet begrepen de proceskosten, waarin de onteigenende mocht zijn veroordeeld, noch ook het verlies der voordelen die de onteigende uit de onteigening zou hebben getrokken.

2

Onder de schadeloosstelling zijn begrepen de wettelijke rente daarvan te berekenen van de achtste dag nadat het vonnis in kracht van gewijsde is gegaan.

1

Wanneer de schadeloosstelling is betaald of consignatie daarvan krachtens het bepaalde in artikel 3 of in artikel 63 heeft plaats gehad, wordt de onteigenende partij op bevelschrift van de rechter in eerste aanleg, desnoods door middel van de sterke arm, in het bezit der onteigende goederen gesteld.

2

Bij haar verzoekschrift aan de rechter moet zij een afschrift van het vonnis overleggen, waarbij de onteigening uitgesproken is en een verklaring van de betrokken griffier, dat het vonnis in kracht van gewijsde is gegaan.

3

Ook de akte waaruit van het aanbod van gerede betaling en van de daarop gevolgde consignatie, of wel alleen van de consignatie in de gevallen van artikel 3 en van het volgende artikel blijkt, dan wel, zo er betaling heeft plaats gehad, de akte waaruit de kwijting blijkt, moet worden overgelegd.

1

Het vonnis van onteigening, bedoeld in artikel 35, kan slechts worden ingeschreven nadat het in kracht van gewijsde is gegaan. Ter inschrijving van het in de vorige volzin bedoelde vonnis worden de bewijzen van betaling van de schadeloosstelling overgelegd.

2

In geval van onteigening van een onroerende zaak gaat door inschrijving van het vonnis de eigendom op de onteigenaar over, vrij van alle met betrekking tot de zaak bestaande lasten en rechten. In geval van onteigening als bedoeld in artikel 4, eerste lid, vervallen door de inschrijving de lasten en rechten welke bestaan met betrekking tot de zaak, waarop het onteigende recht rust. Aldus waardeloos geworden inschrijvingen van hypotheken en beslagen worden ambtshalve doorgehaald. Alleen erfdienstbaarheden kunnen op de zaak gevestigd blijven. Zij dienen daartoe in het vonnis te worden opgenomen; indien zij niet door vestiging zijn ontstaan, worden de kadastrale aanduiding van het heersende erf en een omschrijving van de inhoud van de erfdienstbaarheid opgenomen.