Wet van 22 mei 1981, houdende regelen inzake het onttrekken van grondwater en het kunstmatig infiltreren van water in de bodem

1

Indien gedeputeerde staten in verband met de toepassing van deze wet een onderzoek ter plaatse nodig oordelen, zijn zij bevoegd de rechthebbenden ten aanzien van gronden of wateren waar dat onderzoek wordt ingesteld, de verplichting op te leggen het verrichten van het onderzoek, zomede het aanbrengen, het aanwezig zijn, het onderhoud, het gebruik en het verwijderen van de voor dat onderzoek nodige middelen te gedogen, onverminderd het recht van deze rechthebbenden op schadevergoeding.

2

De beschikking waarbij de gedoogplicht wordt opgelegd, wordt ten minste twee weken voor de aanvang van het onderzoek aan de rechthebbenden bekendgemaakt.

1

Indien de aanvrager of de houder van een vergunning of hij die voornemens is een aanvraag in te dienen, ter verkrijging van de gegevens bedoeld in artikel 16, tweede lid, onderzoekingen moet verrichten in de gronden of wateren ten aanzien waarvan hem de nodige bevoegdheid ontbreekt, kan hij gedeputeerde staten verzoeken de rechthebbenden daartoe een gedoogplicht overeenkomstig artikel 31 op te leggen.

2

Hij legt hiertoe over een opgave van de ligging van de gronden of wateren, van de namen en woonplaatsen van de rechthebbenden daarvan, zomede van de aard der onderzoekingen.

3

Gedeputeerde staten stellen bij het opleggen van de gedoogplicht zodanige voorwaarden dat de vergoeding van schade aan de rechthebbenden op voldoende wijze is verzekerd.

1

De schade aan een onroerende zaak, welke is veroorzaakt door een onttrekking of infiltratie krachtens een vergunning als bedoeld in artikel 14, eerste lid, wordt door de vergunninghouder, indien en voorzover dit redelijkerwijze kan worden gevergd, ondervangen.

2

Indien en voorzover de schade niet is ondervangen, is de vergunninghouder desgevorderd verplicht jegens ieder die enig recht op het gebruik of het genot van de onroerende zaak heeft, die schade te vergoeden.

3

Niettemin kan een eigenaar van de onroerende zaak, indien door de aard of de omvang van de schade de eigendom van die zaak voor hem van te geringe betekenis is geworden, vorderen dat de vergunninghouder de onroerende zaak in eigendom overneemt.

4

De in het vorige lid bedoelde vordering kan worden gedaan zowel bij niet-aanvaarding van een als schadevergoeding aangeboden som als na aanvaarding daarvan.

5

De vorderingen, op grond van het eerste, het tweede en het derde lid, staan ter kennisneming van de rechtbank binnen wier rechtsgebied de onroerende zaak of het grootste gedeelte daarvan is gelegen.

1

Ingeval de rechtbank de vordering, bedoeld in artikel 35, derde lid, gegrond acht, veroordeelt zij de vergunninghouder tot overneming en tot betaling van de overnemingssom. Tegen het vonnis staat geen ander rechtsmiddel open dan beroep in cassatie. Het beroep in cassatie moet op straffe van niet-ontvankelijkheid binnen acht dagen na het instellen ervan worden ingeschreven in de registers, bedoeld in artikel 433 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering.

2

Ten aanzien van de vaststelling van de overnemingssom vinden de artikelen 27, eerste en tweede lid, 28, eerste, tweede en derde lid, 29-35 en 37, eerste lid, der Onteigeningswet overeenkomstige toepassing, met dien verstande, dat de rechtbank in plaats van een of een oneven aantal deskundigen ook twee deskundigen kan benoemen.

3

Het vonnis waarbij de vergunninghouder tot overneming is veroordeeld, kan worden ingeschreven in de openbare registers, bedoeld in afdeling 2 van titel 1 van Boek 3 van het Burgerlijk Wetboek, nadat het in kracht van gewijsde is gegaan. Door inschrijving van het vonnis gaat de eigendom op de vergunninghouder over.

1

Hij, die op grond van artikel 35, eerste, tweede of derde lid, een vordering kan doen, kan eerst verzoeken een onderzoek in te stellen. Dit verzoek moet schriftelijk worden ingediend bij gedeputeerde staten van de provincie, waarbinnen de onroerende zaak geheel of grotendeels is gelegen. Deze zenden het verzoek voorzover nodig door aan het college van gedeputeerde staten dat de vergunning heeft verleend en geven daarvan in dat geval kennis aan de verzoeker.

2

Gedeputeerde staten stellen het verzoek in handen van een door hen in te stellen commissie van deskundigen en zenden een afschrift daarvan aan de vergunninghouder of vergunninghouders die zij daarbij betrokken achten. Zij doen hiervan mededeling aan de verzoeker.

3

Onverminderd het bepaalde in het eerste lid stellen gedeputeerde staten een ieder op zijn verzoek de gegevens beschikbaar van de ingevolge de vergunningvoorschriften verrichte metingen van het grondwaterpeil.

1

In het in artikel 37, eerste lid, bedoelde geval brengt de commissie van deskundigen zo spoedig mogelijk advies uit over de ondervanging of vergoeding van de schade dan wel over de overneming van de onroerende zaak.

2

De commissie van deskundigen zendt haar advies bij aangetekende brief aan degene op wiens verzoek zij een onderzoek heeft ingesteld, zomede aan de betrokken vergunninghouder of vergunninghouders. Gedeputeerde staten ontvangen een afschrift van het advies.

1

Gedurende vier weken na de verzending van het advies kunnen de in artikel 38, tweede lid, bedoelde personen schriftelijk bedenkingen inbrengen bij de commissie van deskundigen. De commissie stelt degenen, die dit bij het schriftelijk inbrengen van bedenkingen verlangen, in de gelegenheid hun bedenkingen in persoon of bij gemachtigde op een daartoe door haar te beleggen zitting voor één of meer van haar leden mondeling toe te lichten, daarbij desgewenst bijgestaan door deskundigen.

2

Van het behandelde ter zitting, bedoeld in het eerste lid, wordt een proces-verbaal opgemaakt dat aan de betrokkenen die hun bedenkingen hebben toegelicht, in afschrift wordt toegezonden.

3

Indien de commissie in de bedenkingen aanleiding heeft gevonden haar aanvankelijk advies te wijzigen, zendt zij haar nader advies gelijktijdig met het proces-verbaal aan de betrokkenen, overeenkomstig artikel 38, tweede lid.

1

Indien de houder van een vergunning door gehele of gedeeltelijke intrekking van zijn vergunning of door wijziging van de daaraan verbonden voorschriften schade lijdt of zal lijden welke redelijkerwijs niet of niet geheel te zijnen laste behoort te blijven, kennen gedeputeerde staten hem op zijn verzoek een naar billijkheid te bepalen schadevergoeding toe.

2

Onze Minister kan de in het eerste lid bedoelde schadevergoeding toekennen indien de gehele of gedeeltelijke intrekking van een vergunning of wijziging van de daaraan verbonden voorschriften nodig is;

• a.

  als gevolg van het rekening houden met het in artikel 7 van de Wet op de waterhuishouding bedoelde plan, voor zover dat is vastgesteld of herzien ingevolge een aanwijzing als bedoeld in artikel 10 van die wet;

• b.

  ter voldoening aan een ingevolge artikel 30 van deze wet jo artikel 8.27 van de Wet milieubeheer gegeven aanwijzing.

1

Indien de gehele of gedeeltelijke intrekking van een vergunning of wijziging van de daaraan verbonden voorschriften nodig is om gunstig te kunnen beschikken op de aanvraag tot verlening of uitbreiding van een andere vergunning, kunnen gedeputeerde staten indien zij op grond van artikel 41, eerste lid, schadevergoeding toekennen, deze geheel of gedeeltelijk ten laste van de aanvrager brengen. Indien schadevergoeding is toegekend door Onze in artikel 41, tweede lid, bedoelde Minister kunnen gedeputeerde staten deze op diens verzoek geheel of gedeeltelijk ten laste van de aanvrager brengen.

2

In de in het eerste lid bedoelde gevallen worden de beschikkingen op deze aanvraag en de beschikking tot gehele of gedeeltelijke intrekking van de daarbij betrokken vergunning of tot wijziging van de daaraan verbonden voorschriften, alsmede de daarmede verband houdende beschikkingen tot toekenning van de schadevergoeding en tot verhaal daarvan zoveel mogelijk gelijktijdig gegeven.

3

Elk van de in het tweede lid bedoelde beschikkingen treedt - in afwijking van artikel 43, eerste lid, van deze wet juncto artikel 20.3 van de Wet milieubeheer - eerst in werking wanneer deze beschikkingen alle onherroepelijk zijn geworden en vervolgens de deswege verschuldigde schadevergoeding is betaald. Voor het bewijs van betaling is artikel 59, tweede lid, der Onteigeningswet van overeenkomstige toepassing.

4

Indien door een beslissing in beroep op één der beschikkingen, bedoeld in het tweede lid, de overige beschikkingen niet meer in stand kunnen of behoeven te worden gehouden, worden deze ingetrokken.

5

De in het tweede lid bedoelde beschikkingen worden eveneens ingetrokken, indien degene te wiens laste de schadevergoeding geheel of gedeeltelijk is gebracht, heeft verklaard het bedrag daarvan niet voor zijn rekening te willen nemen, dan wel indien hij dat bedrag niet heeft voldaan binnen acht weken na een daartoe aan hem bij aangetekende brief gedane aanmaning tot betaling.

1

Beroep op de administratieve rechter staat open overeenkomstig hoofdstuk 20 van de Wet milieubeheer.

2

Tegen een beschikking als bedoeld in artikel 30 houdende een aanwijzing overeenkomstig artikel 8.27 van de Wet milieubeheer kan geen beroep worden ingesteld.

1

Provinciale staten zijn bevoegd bij wijze van provinciale belasting een heffing in te stellen wegens onttrekken van grondwater, ter bestrijding van de ten laste van de provincie komende kosten

• a.

  van maatregelen, direct verband houdende met het voorkomen en tegengaan van nadelige gevolgen van onttrekkingen en infiltraties, voor zover deze kosten niet met toepassing van artikel 35 voor rekening van de vergunninghouder gebracht worden;

• b.

  in verband met de voor het grondwaterbeheer noodzakelijke onderzoekingen;

• c.

  in verband met het onderzoek en advies van de in artikel 37, tweede lid, bedoelde commissie van deskundigen;

• d.

  in verband met het houden van het in artikel 13 bedoelde register;

• e.

  in verband met de vergoeding van schade ingevolge de artikelen 34, 40 en 41, eerste lid.

2

Bij algemene maatregel van bestuur worden nadere voorschriften gegeven met betrekking tot de kosten welke kunnen worden aangemerkt als kosten die zijn verbonden aan de voor het grondwaterbeheer noodzakelijke onderzoekingen.

3

Aan een heffing worden onderworpen de bij de verordening aan te wijzen houders van inrichtingen, welke zijn ingeschreven in het in artikel 13 bedoelde register.

4

Als grondslag voor de heffing geldt de onttrokken hoeveelheid grondwater. Indien op grond van de vergunningvoorschriften water wordt geïnfiltreerd, wordt daarmede rekening gehouden bij het opleggen van de heffing aan de vergunninghouder.

5

Het onttrekken van grondwater ten behoeve van koude- en warmteopslag door middel van een inrichting waarbij grondwater wordt onttrokken en het water vervolgens in een gesloten systeem weer volledig wordt geïnfiltreerd in hetzelfde watervoerende pakket als waaraan het is onttrokken, in overeenstemming met de voorwaarden welke daartoe zijn gesteld in de vergunning die voor het onttrekken van grondwater en infiltreren van water ingevolge deze wet is verleend, is van de heffing vrijgesteld.

6

Het onttrekken van grondwater ten behoeve van de sanering van het grondwater is van de heffing vrijgesteld.

7

Het onttrekken van grondwater ten behoeve van landijsbanen is van de heffing vrijgesteld.

1

Een vergunning, verleend op grond van de Grondwaterwet Waterleidingbedrijven, wordt voor de toepassing van deze wet beschouwd als krachtens deze wet te zijn verleend.

2

De rechten en verplichtingen, die op het tijdstip van de inwerkingtreding van deze wet krachtens een beschikking als bedoeld in artikel 29, tweede lid, van de Grondwaterwet Waterleidingbedrijven gelden met betrekking tot het in werking hebben van een inrichting waarvoor vergunning is verleend hetzij krachtens de Hinderwet hetzij krachtens de aan die wet voorafgaande Koninklijke besluiten, blijven gelden voorzover zodanige rechten en verplichtingen ook voortvloeien uit een krachtens deze wet verleende vergunning.

1

Voor een onttrekking of infiltratie, voor welke voor het tijdstip van de inwerkingtreding van deze wet een vergunning is verleend op grond van de Hinderwet of op grond van een provinciale, waterschaps- of gemeentelijke verordening, dan wel een onttrekking of infiltratie voor welke op die datum geen vergunning is vereist en welke voor die datum geregeld heeft plaats gevonden, wordt een vergunning krachtens deze wet geacht te zijn verleend, voor zover die onttrekking of infiltratie voor een door gedeputeerde staten te stellen tijdstip, gelegen voor 1 maart 1989, schriftelijk bij gedeputeerde staten is gemeld.

2

In een geval als bedoeld in het eerste lid kan de vergunning niet eerder dan een jaar nadat de melding door gedeputeerde staten is ontvangen, worden gewijzigd of ingetrokken.

1

De Grondwaterwet Waterleidingbedrijven wordt ingetrokken.

2

Niettemin worden ten aanzien van een aanvraag om vergunning of een verzoek om wijziging van een vergunning of van de daaraan verbonden voorschriften, ingediend vóór de inwerkingtreding van deze wet op grond van de Grondwaterwet Waterleidingbedrijven, de bepalingen van die wet toegepast. Hetzelfde geldt ten aanzien van een aanspraak op schadevergoeding, waarvan mededeling is gedaan op grond van artikel 19, eerste lid, van die wet.

3

Voor zover de Grondwaterwet Waterleidingbedrijven krachtens het tweede lid van toepassing is, geschiedt zulks met inachtneming van de na de inwerkingtreding van deze wet inwerkinggetreden Boeken 3, 5 en 6 van Burgerlijk Wetboek en het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering, zoals dat is gewijzigd bij de tegelijk met de Boeken 3, 5 en 6 van het Burgerlijk Wetboek inwerkinggetreden Wet van 7 mei 1986, Stb. 295.

1

Op de bij Ons aanhangige beroepschriften betreffende besluiten terzake van een onttrekking, welke zijn ingekomen vóór of na het tijdstip van de inwerkingtreding van deze wet, binnen de in het voordien geldende recht gegeven beroepstermijn, wordt door Ons beslist met toepassing van het vóór bedoeld tijdstip geldende recht.

2

Een met toepassing van het eerste lid in beroep verleende of gewijzigde vergunning wordt beschouwd als vóór het tijdstip van de inwerkingtreding van deze wet te zijn verleend.