Verplaatsingskostenregeling 1989

1

In deze regeling wordt verstaan onder ‘besluit’: het Verplaatsingskostenbesluit 1989.

2

De begripsomschrijvingen in artikel 2 van het besluit zijn voor de toepassing van deze regeling van overeenkomstige toepassing.

1

Indien het verlaten van een dienstwoning, bedoeld in artikel 4 van het besluit verband houdt met een ontslag uit de dienst, bestaat aanspraak op een tegemoetkoming in verhuiskosten als gold het een verhuizing binnen de woonplaats.

2

Indien het mogelijk blijkt, dat de dienstwoning eerder beschikbaar komt, als de betrokkene een woning buiten de woonplaats betrekt, kan het bevoegde gezag in afwijking van het eerste lid bepalen, dat aanspraak bestaat op gehele of gedeeltelijke vergoeding van de daarmee samenhangende transportkosten.

3

Het bevoegde gezag kan na daartoe een bedrijfsmaatschappelijk advies te hebben ingewonnen, bepalen dat het tweede lid van overeenkomstige toepassing is, indien de betrokkene bij het verlaten van de dienstwoning op sociale gronden een woning buiten de woonplaats betrekt.

4

Het eerste, tweede en derde lid zijn van overeenkomstige toepassing voor het geval bedoeld in artikel 4, derde lid van het besluit.

5

Onverminderd het gestelde in het eerste, tweede en derde lid wordt in de gevallen bedoeld in artikel 4, tweede lid van het besluit, de tegemoetkoming beperkt tot transportkosten.

6

In de gevallen bedoeld in artikel 6, tweede lid van het besluit wordt de tegemoetkoming beperkt tot transportkosten en de kosten als bedoeld in artikel 9 van het besluit.

7

De betrokkene die geen aanspraak heeft op vervoer voor rijksrekening van zijn inboedel maar uitsluitend op vervoer van zijn bagage heeft bij een verhuizing overzee aanspraak op ten hoogste de kosten van het vervoer per schip van een hoeveelheid van:

• 1 m³ voor de betrokkene,

• 1 m³ voor de echtgenoot, de levenspartner of de geregistreerde partner en

• 1/2 m³ voor elk tot het gezin behorend en meeverhuizend kind.

1

De betrokkene, die het transport van zijn inboedel door een transportondernemer laat verzorgen, vraagt vooraf offerte bij drie transporteurs en laat het transport slechts uitvoeren op de voor het rijk minst kostbare wijze.

2

Terstond na de verhuizing zendt de betrokkene een gespecificeerde rekening, vergezeld van de in het eerste lid bedoeld offertes naar het bevoegde gezag ter betaling rechtstreeks aan de verhuizer.

3

In afwijking van het gestelde in het eerste en tweede lid kan het bevoegde gezag een verhuizer aanwijzen.

1

Bij een verhuizing uit Nederland naar een plaats buiten Europa of IJsland en omgekeerd, alsmede bij een verhuizing overzee buiten Europa worden met betrekking tot de mee te nemen inboedel voor rijksrekening ten hoogste genomen de kosten van het vervoer per schip van een hoeveelheid die kan worden geladen in een 20 voets container.

2

Onze minister kan bij een verhuizing binnen de Nederlandse Antillen dan wel van de Nederlandse Antillen naar Aruba of omgekeerd, toestaan dat het in het eerste lid genoemde volume wordt overschreden met de laadruimte nodig voor een motorvoertuig.

1

De tegemoetkoming in de kosten voor transport overzee van een auto bedraagt:

• a.

  100% van de transportkosten indien de auto ten tijde van het transport niet ouder is dan 3 jaar;

• b.

  50% van de transportkosten indien de auto ten tijde van het transport 3 jaar of ouder is.

2

Geen tegemoetkoming in de kosten van transport van een auto wordt verleend, indien de auto minder dan een half jaar voor de datum van verplaatsing van betrokkene is gekocht.

1

De tegemoetkoming in reiskosten als bedoeld in artikel 12, tweede lid van het besluit, is gelijk aan de kosten van het openbaar vervoer naar de laagste klasse tot een maximum van € 100,91 per maand, welk bedrag wordt verminderd met een bedrag van € 49,93, met dien verstande dat een tegemoetkoming van € 2,27 per maand of minder niet wordt uitbetaald.

2

Onverminderd het bepaalde in het eerste lid kan de minister bepalen dat, ten aanzien van door hem aan te wijzen plaatsen van tewerkstelling die niet per openbaar vervoer zijn te bereiken, de reiskosten € 0,14 per afgelegde kilometer bedragen.

3

In de gevallen bedoeld in het vorige lid bedraagt het maximum bedrag aan reiskosten in afwijking van het eerste lid € 161,77 per maand.

4

De minister kan ten aanzien van door hem aan te wijzen groepen van personen, voor wie de plaats van tewerkstelling vanwege de opgedragen werktijden niet per openbaar vervoer is te bereiken, bepalen dat het tweede en derde lid van overeenkomstige toepassing zijn.

1

De tegemoetkoming in reiskosten als bedoeld in artikel 12, derde,zesde en zevende lid, van het besluit, is gelijk aan de tegemoetkoming als bedoeld in het eerste lid van artikel 11, met dien verstande dat als maximum bedrag aan reiskosten € 247,82 per maand in aanmerking wordt genomen.

2

Indien de minister de plaats van tewerkstelling van een betrokkene als bedoeld in artikel 12, derde, zesde en zevende lid, van het besluit, heeft aangewezen als een plaats van tewerkstelling die niet per openbaar vervoer is te bereiken, of indien de betrokkene behoort tot een aangewezen groep voor wie de plaats van tewerkstelling vanwege de opgedragen werktijden niet per openbaar vervoer is te bereiken, is het bepaalde in artikel 11, tweede lid, van overeenkomstige toepassing met dien verstande dat de uit te betalen bedragen per maand de bedragen volgens onderstaande tabel niet mogen overschrijden:

• van meer dan 20 km tot en met 30 km € 174,58

• van meer dan 30 km tot en met 40 km € 224,17

• van meer dan 40 km tot en met 50 km € 262,50

• van meer dan 50 km tot en met 60 km € 292,50

• van meer dan 60 km tot en met 70 km € 320,00

• van meer dan 70 km tot en met 80 km € 332,08

• van meer dan 80 km € 332,50

1

De tegemoetkoming in pensionkosten als bedoeld in artikel 12, vierde lid van het besluit bedraagt voor de betrokkene die gewoonlijk met gezinsleden samenwoont 90% en voor de overige betrokkenen 60% van de betaalde pensionkosten, voor zover deze kosten niet uitgaan boven de door het bevoegde gezag redelijk geoordeelde pensionkosten.

2

De tegemoetkoming in reiskosten voor gezinsbezoek dan wel voor het bezoeken van de plaats waar betrokkene nog is gehuisvest is gelijk aan de kosten van het gebruik van het opebaar vervoer en wel naar het tarief van de laagste klasse dan wel – indien per eigen vervoer wordt gereisd – gelijk aan de vergoeding per kilometer als genoemd in artikel 3 van de Reisregeling binnenland.

3

Voor de betrokkene als bedoeld in de tweede volzin van artikel 12, vierde lid van het besluit is artikel 11 van overeenkomstige toepassing.

1

De tegemoetkoming ingevolge het bepaalde in de artikelen 12 en 14 wordt voor de eerste keer voor niet langer dan zes maanden verleend. Het bevoegde gezag kan deze termijn op verzoek van de betrokkene telkens voor niet langer dan zes maanden verlengen.

2

Geen aanspraak op tegemoetkoming in reis- en/of pensionkosten bestaat indien de declaratie van de in een kalendermaand gemaakte kosten niet binnen drie maanden na die kalendermaand bij het bevoegd gezag is ingediend.

3

De minister is bevoegd om te bepalen dat de tegemoetkomingen vastgesteld op basis van de artikelen 11 en 12 maandelijks zonder declaratie worden uitbetaald met inachtneming van een korting op de bedragen van 6%.

1

De aanvraag voor tegemoetkoming in verhuiskosten dient voor de datum van de verhuizing bij het bevoegde gezag te zijn ingediend.

2

Zo spoedig mogelijk na de verhuizing doch in ieder geval binnen zes maanden daarna doet de betrokkene bij het bevoegde gezag opgave van de kosten als bedoeld in artikel 8, eerste lid, onderdeel b, van het besluit.

1

De tegemoetkoming in huurkosten, bedoeld in artikel VI, onderdeel B, van het koninklijk besluit van 23 januari 1996 (Stb. 62) bedraagt gedurende de eerste vier jaren na de verhuizing 20% en gedurende de volgende vier jaren 10% van de huurkosten.

2

De tegemoetkoming in rentekosten, bedoeld in artikel VI, onderdeel B, van het koninklijk besluit van 23 januari 1996 (Stb. 62) bedraagt gedurende de eerste vier jaren na de verhuizing 1,6% en de volgende vier jaren 0,8% van de berekeningsbasis van betrokkene tot ten hoogste een berekeningsbasis van € 51 359,51.

3

Indien er sprake is van de situatie, bedoeld in artikel 12c, tweede lid van het besluit zoals dit artikel luidde op 31 december 1995, wordt de tegemoetkoming in de rente berekend naar de gezamenlijke berekeningsbasis tot ten hoogste de berekeningsbasis, als bedoeld in het tweede lid.