Wet van 7 juli 1994, houdende vaststelling van de Wet explosieven voor civiel gebruik

1

Het is verboden explosieven in de handel te brengen:

• a.

  die niet voldoen aan de in bijlage I bij de richtlijn gestelde fundamentele veiligheidseisen;

• b.

  die niet zijn voorzien van de CE-markering en

• c.

  die niet overeenkomstig de procedures, bedoeld in artikel 7, eerste lid, op hun conformiteit zijn beoordeeld.

2

Het is verboden op explosieven een andere aanduiding dan de CE-markering aan te brengen, die verwarring zou kunnen stichten met betrekking tot de betekenis en de grafische vormgeving van de CE-markering.

1

Onze Minister wijst een of meer instellingen aan die bevoegd zijn tot het verrichten van onderzoek, controles en beoordelingen zoals omschreven in de in artikel 7, eerste lid, bedoelde procedures. Aan zodanige aanwijzing kunnen voorschriften worden verbonden.

2

Voor een aanwijzing als bedoeld in het eerste lid komen in aanmerking instellingen die tenminste voldoen aan de voorwaarden, genoemd in bijlage III bij de richtlijn.

3

Onze Minister trekt een aanwijzing als bedoeld in het eerste lid in elk geval in, indien de instelling:

• a.

  niet langer voldoet aan de in het tweede lid bedoelde voorwaarden, of

• b.

  niet voldoet aan de in het kader van de in artikel 7, eerste lid, bedoelde procedures op haar rustende verplichtingen.

1

De CE-markering mag uitsluitend op explosieven worden aangebracht, onderscheidenlijk:

• a.
  • 1°.

    indien het desbetreffende type blijkens een verklaring van EG-typeonderzoek overeenkomstig de in bijlage II, module B, bij de richtlijn beschreven procedure is goedgekeurd;

  • 2°.

    zolang de vervaardiging van de desbetreffende explosieven geschiedt met inachtneming van, naar keuze van de fabrikant, een van de vier in bijlage II bij de richtlijn beschreven procedures onder de modules C tot en met F, en

  • 3°.

    zolang wordt voldaan aan de in het kader van de onder a en b bedoelde procedures op de fabrikant, diens in de gebieden waarop het Verdrag betreffende de Europese Unie van toepassing is of andere gebieden waarop de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte van toepassing is gevestigde gemachtigde dan wel de persoon die verantwoordelijk is voor het in de handel brengen van de desbetreffende explosieven, rustende verplichtingen;

• b.
  • 1°.

    indien de betrokken explosieven blijkens een verklaring van overeenstemming overeenkomstig de in bijlage II, module G, bij de richtlijn beschreven procedure zijn goedgekeurd en zijn voorzien van het onder bijlage II, module G, punt 2, bedoelde identificatiesymbool;

  • 2°.

    zolang de vervaardiging van deze explosieven geschiedt met inachtneming van de onder module G beschreven procedure en

  • 3°.

    zolang door de fabrikant wordt voldaan aan de in het kader van module G op hem rustende verplichtingen.

2

De CE-markering is zichtbaar, gemakkelijk leesbaar en onuitwisbaar op de explosieven aangebracht of, indien markering hierop niet mogelijk is, op overeenkomstige wijze op een op de explosieven bevestigde plaat, op een zodanige wijze dat deze plaat slechts eenmalig te gebruiken is. In geval geen van de in de eerste volzin bedoelde methoden bruikbaar is, dient de CE-markering op de wijze als bedoeld in de eerste volzin op de verpakking van de explosieven te worden aangebracht.

3

Indien de in het eerste lid, onder a, 2°, bedoelde keuze is gemaakt voor:

• a.

  module C, dient het onder bijlage II, module C, punt 1, bedoelde identificatiesymbool tijdens het fabricageproces te worden aangebracht;

• b.

  module D of E, dient de CE-markering vergezeld te gaan van het onder bijlage II, module D, punt 1, onderscheidenlijk bijlage II, module E, punt 1, bedoelde identificatiesymbool, of

• c.

  module F, wordt het onder bijlage II, module F, punt 4.2, bedoelde identificatiesymbool aangebracht.

4

De CE-markering geeft tevens aan dat explosieven, die onder de reikwijdte van de richtlijn vallen, vermoed worden te voldoen aan andere mede van toepassing zijnde richtlijnen en de Nederlandse regelingen ter implementatie daarvan die ook voorzien in het aanbrengen van dit teken.

1

Onverminderd artikel 31, is Onze Minister bevoegd tot toepassing van bestuursdwang ter handhaving van de voorschriften, bedoeld in artikel 7, eerste lid, jegens de fabrikant, diens in de gebieden waarop het Verdrag betreffende de Europese Unie van toepassing is of andere gebieden waarop de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte van toepassing is gevestigde gemachtigde dan wel de persoon die verantwoordelijk is voor het in de handel brengen van de desbetreffende explosieven, bedoeld in artikel 7, eerste lid, onder a, 3°.

2

Tot de bevoegdheid tot toepassing van bestuursdwang behoort:

• a.

  het geheel of gedeeltelijk stopzetten van het vervaardigen, in Nederland in de handel brengen of aan een ander ter beschikking stellen van de explosieven;

• b.

  het vernietigen van de explosieven;

• c.

  het in beslag nemen van de explosieven.

1

Een vergunning als bedoeld in artikel 10 dient te worden aangevraagd door de verkrijger van de over te brengen explosieven bij burgemeester en wethouders van de gemeente waarin de overbrenging eindigt. De aanvrager voegt bij zijn aanvrage de in artikel 9, zevende lid, eerste alinea, van de richtlijn bedoelde gegevens.

2

Burgemeester en wethouders gaan aan de hand van de in het eerste lid bedoelde gegevens na of:

• a.

  voor overbrengingen waarvoor vergunning wordt aangevraagd specifieke beveiligingseisen gelden of nodig zijn en

• b.

  degene voor wie de explosieven bestemd zijn houder is van een erkenning als bedoeld in artikel 17.

3

Indien naar het oordeel van burgemeester en wethouders geen specifieke beveiligingseisen gelden:

• a.

  wordt in de vergunning uitsluitend melding gemaakt van het besluit dat zij hebben genomen na de controle op de voorgenomen overbrengingen;

• b.

  kan zonder voorafgaande kennisgeving aan hen met de onder a bedoelde overbrengingen worden aangevangen en

• c.

  wordt de vergunning verleend voor een door hen daarbij te stellen termijn.

1

In afwijking van artikel 11, eerste lid, dient een vergunning als bedoeld in artikel 10 voor het overbrengen van explosieven naar bij een mijn behorende werken of inrichtingen die zijn aangewezen krachtens artikel 9, eerste lid, onder a, van de Mijnwet 1903 te worden aangevraagd bij Onze Minister van Economische Zaken. De aanvrager voegt bij zijn aanvrage de in artikel 9, zevende lid, eerste alinea, van de richtlijn bedoelde gegevens.

2

Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing met betrekking tot het overbrengen van explosieven ten behoeve van de mijnbouw waarop de Mijnwet continentaal plat van toepassing is.

3

De artikelen 11, tweede en derde lid, en 12 zijn van toepassing, met dien verstande dat Onze Minister van Economische Zaken in de plaats treedt van burgemeester en wethouders.

1

Toestemming als bedoeld in artikel 10 dient te worden aangevraagd door de voor de overbrenging verantwoordelijke persoon. Deze voegt bij zijn aanvrage de in artikel 9, zevende lid, eerste alinea, van de richtlijn bedoelde gegevens.

2

De toestemming wordt verleend door Onze Minister.

3

Onze Minister kan regels stellen met betrekking tot het melden van de overbrenging van explosieven.

4

De artikelen 11, tweede lid, onder a, en derde lid, en 12 zijn van overeenkomstige toepassing.

1

Het is verboden zonder erkenning explosieven te vervaardigen, op te slaan, te gebruiken, over te brengen of te verhandelen.

2

De erkenning heeft een geldigheidsduur van ten hoogste vijf jaren en kan telkens met ten hoogste eenzelfde duur worden verlengd.

3

De erkenning heeft uitsluitend betrekking op de daarbij genoemde explosieven of soorten van explosieven en een of meer op die explosieven betrekking hebbende handelingen, genoemd in het eerste lid.

1

Een erkenning als bedoeld in artikel 17 dient te worden aangevraagd bij de korpschef in de plaats waarde aanvrager is gevestigd.

2

De korpschef is bevoegd tot het verlenen en intrekken van een erkenning, alsmede tot het verlengen van de geldigheidsduur daarvan.

3

Met betrekking tot het eerste en tweede lid treedt Onze Minister van Economische Zaken in de plaats van de korpschef voor zover het een erkenning van een mijnonderneming betreft.

1

Een erkenning als bedoeld in artikel 17 wordt verleend, indien:

• a.

  de aanvrager de door Onze Minister vastgestelde gegevens heeft overgelegd;

• b.

  de aanvrager of, indien deze een rechtspersoon is, degene die onmiddellijk leiding geeft aan het bedrijf, voldoet aan de door Onze Minister vastgestelde eisen met betrekking tot zedelijk gedrag;

• c.

  er geen reden is om te vermoeden dat van de erkenning dan wel van explosieven misbruik zal worden gemaakt en

• d.

  er geen reden is om te vermoeden dat aan de aanvrager of, indien deze een rechtspersoon is, degene die onmiddellijk leiding geeft aan het bedrijf, het onder zich hebben van explosieven niet kan worden toevertrouwd.

2

Met het oog op de beveiliging kan Onze Minister, in overeenstemming met Onze Ministers wie het mede aangaat, nadere regels stellen.

1

Ondernemingen uit de sector explosieven houden een doorlopend register van hun transacties in explosieven bij, onverlet de bij of krachtens andere wettelijk regelingen gestelde voorschriften.

2

De registratie dient zodanig te zijn opgezet dat aan de hand daarvan te allen tijde:

• a.

  de personen aan wie explosieven zijn overgedragen kunnen worden geïdentificeerd en

• b.

  kan worden bepaald welke explosieven aan de onder a bedoelde personen zijn overgedragen.

3

De in het eerste lid bedoelde ondernemingen of hun rechtsopvolgers bewaren de documenten die betrekking hebben op de in dat lid bedoelde geregistreerde transacties gedurende een periode van ten minste drie jaar, te rekenen vanaf het einde van het kalenderjaar waarin de desbetreffende transactie heeft plaatsgevonden, ongeacht of zij tijdens die periode hun activiteiten hebben beëindigd.

4

De registratie dient voorts te voldoen aan de toepassingsvoorwaarden, bedoeld in artikel 14, tweede alinea, van de richtlijn.

5

Onze Minister kan, in overeenstemming met Onze Minister wie het mede aangaat, bij ministeriële regeling nadere regels stellen met betrekking tot de opzet van de registratie en de te registreren gegevens.