Wet van 16 december 1993, tot vaststelling van de Wet op de motorrijtuigenbelasting 1994

1

Onder de naam «motorrijtuigenbelasting» wordt een belasting geheven ter zake van:

• a.

  het houden van een personenauto, een bestelauto, een motorrijwiel of een vrachtauto;

• b.

  het rijden op de weg met een autobus.

2

Voor motorrijtuigen die behoren tot een bedrijfsvoorraad en voor motorrijtuigen die voor het verrichten van werkzaamheden daaraan bij een herstelbedrijf zijn, kan de belasting, onder bij algemene maatregel van bestuur te stellen voorwaarden met betrekking tot het gebruik, in afwijking van het eerste lid worden geheven ter zake van de ten behoeve van die motorrijtuigen opgegeven kentekens als bedoeld in artikel 37, derde lid, van de Wegenverkeerswet 1994.

1

In deze wet en in de daarop gebaseerde regelingen wordt onder personenauto mede verstaan een motorrijtuig op drie of meer wielen met een toegestane maximum massa van 3 500 kg of minder met een laadruimte, zulks met uitzondering van een motorrijtuig met een laadruimte die in haar geheel is voorzien van een vlakke laadvloer en die:

• a.

  een lengte heeft van ten minste 200 cm en over ten minste 200 cm van de lengte en over ten minste 20 cm van de breedte een hoogte heeft van ten minste 130 cm; dan wel

• b.

  ingeval de laadruimte minder dan 25 cm hoger is dan de cabine:

  • 1°.

    een lengte heeft van ten minste 125 cm en over ten minste 125 cm van de lengte en over ten minste 20 cm van de breedte een hoogte heeft van ten minste 98 cm; en

  • 2°.

    van de bestuurderszitplaats is afgescheiden door een vaste wand over ten minste de gehele breedte van de cabine, welke wand direct achter de zitplaats is aangebracht en ten minste dezelfde hoogte heeft als de bestuurderscabine; en

  • 3°.

    niet is voorzien van zijruiten dan wel is voorzien van niet meer dan één aan de rechterzijde van de laadruimte aangebrachte zijruit; dan wel

• c.

  ingeval de laadruimte ten minste 25 cm hoger is dan de cabine:

  • 1°.

    een lengte heeft van ten minste 125 cm en over ten minste 125 cm van de lengte en over ten minste 20 cm van de breedte een hoogte heeft van ten minste 98 cm; en

  • 2°.

    van de bestuurderszitplaats is afgescheiden door een vaste wand over ten minste de gehele breedte van de cabine, welke wand direct achter de bestuurderszitplaats is aangebracht en een hoogte heeft van ten minste 30 cm; en

  • 3°.

    niet is voorzien van zijruiten dan wel is voorzien van niet meer dan één aan de rechterzijde van de laadruimte aangebrachte zijruit; dan wel

• d.

  ingeval het motorrijtuig een dubbele cabine heeft met zitruimte achter de bestuurder voor één rij naast elkaar in de rijrichting zittende personen:

  • 1°.

    over ten minste 150 cm van de lengte en over ten minste 20 cm van de breedte een hoogte heeft van ten minste 130 cm; en

  • 2°.

    voor ten minste 40 percent van de lengte voor het hart van de achterste as is geplaatst en een lengte heeft van:

    • I.

      ten minste 150 cm; en

    • II.

      ten minste twee derde van de lengte die de laadruimte zou hebben indien de zitruimte achter de bestuurder zou ontbreken; en

    • III.

      ten minste twee maal die van de cabine, tenzij de cabine een hoogte heeft van ten minste 130 cm; en

  • 3°.

    van de cabine is afgescheiden door een vaste wand over ten minste de gehele breedte van de cabine, welke wand direct achter de zitruimte is aangebracht en ten minste dezelfde hoogte heeft als de cabine; en

  • 4°.

    niet is voorzien van zijruiten dan wel is voorzien van niet meer dan één aan de rechterzijde van de laadruimte aangebrachte zijruit.

2

Bij ministeriële regeling worden regels gesteld met betrekking tot:

• a.

  de wijze waarop de hoogte en de lengte van de laadruimte en van de cabine worden vastgesteld alsmede op welke wijze het verschil in hoogte tussen de cabine en de laadruimte wordt vastgesteld;

• b.

  de constructie-technische afwerking van de laadruimte;

• c.

  de hoogte, de plaats, de constructiewijze en de bevestigingswijze van de vaste wand.

1

In deze wet en in de daarop gebaseerde regelingen wordt verstaan onder weg: elke voor het openbaar rijverkeer of ander verkeer openstaande weg en elk zodanig pad, de in de weg of het pad liggende bruggen en duikers alsmede de tot de weg behorende paden en bermen of zijkanten.

2

Als weg wordt niet aangemerkt een weg die niet in beheer is bij een publiekrechtelijk lichaam.

1

Een motorrijtuig - welk begrip in dit hoofdstuk uitsluitend omvat een motorrijtuig als bedoeld in artikel 6 - wordt gehouden door degene:

• a.

  op wiens naam het voor het motorrijtuig opgegeven kenteken is gesteld in het kentekenregister als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onderdeel i, van de Wegenverkeerswet 1994;

• b.

  die het motorrijtuig waarvoor geen kenteken is opgegeven, feitelijk ter beschikking heeft;

• c.

  die een in het buitenland geregistreerd motorrijtuig in Nederland feitelijk ter beschikking heeft.

2

Als motorrijtuig waarvoor geen kenteken is opgegeven wordt niet aangemerkt een motorrijtuig waarvoor ingevolge artikel 37 van de Wegenverkeerswet 1994 het voorzien zijn van een kenteken ter zake van het gebruik van de weg niet is voorgeschreven. De eerste volzin is niet van toepassing met betrekking tot artikel 37, eerste lid, onderdeel c, van de Wegenverkeerswet 1994, behoudens voorzover bij ministeriële regeling anders wordt bepaald.

1

Indien het motorrijtuig waarvoor een kenteken is opgegeven feitelijk en niet geheel voorbijgaand ter beschikking staat van een ander dan degene op wiens naam het opgegeven kenteken is gesteld, kan de inspecteur:

• a.

  deze op gezamenlijk verzoek aanmerken als degene die het motorrijtuig houdt;

• b.

  deze ambtshalve aanmerken als degene die het motorrijtuig houdt.

2

De inspecteur neemt de beslissing op het verzoek, bedoeld in het eerste lid, onderdeel a, en de beslissing, bedoeld in het eerste lid, onderdeel b, bij voor bezwaar vatbare beschikking.

1

Voor een motorrijtuig waarvoor een kenteken is opgegeven vangt het tijdvak aan met ingang van de dag van dagtekening van de eerste tenaamstelling van het voor dat motorrijtuig afgegeven kentekenbewijs en telkenmale drie maanden later.

2

Bij wijziging van de tenaamstelling van het kentekenbewijs voor een motorrijtuig wegens wisseling van de houder van het motorrijtuig geldt als kort tijdvak waarover de belasting moet worden betaald, het tijdvak dat aanvangt met ingang van de dag van dagtekening van de wijziging van de tenaamstelling van het kentekenbewijs en dat eindigt met de dag voorafgaande aan de eerste dag van het tijdvak met ingang waarvan de belasting voor het eerst na die wisseling moet worden betaald op de voet van het eerste lid.

1

Voor een in het buitenland geregistreerd motorrijtuig dat in Nederland feitelijk ter beschikking staat vangt het tijdvak aan met ingang van de dag van het gebruik van de weg in Nederland.

2

In afwijking van het bepaalde in artikel 10 kan de belasting voor een in het eerste lid bedoeld motorrijtuig van een houder die niet in Nederland zijn hoofdverblijf heeft of is gevestigd ook worden betaald over een tijdvak van 1, 3 of 15 dagen.

1

In afwijking van artikel 19 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen moet de belasting zijn betaald bij de aanvang van het tijdvak.

2

Bij ministeriële regeling kunnen regels worden gesteld ingevolge welke de belasting in bepaalde gevallen niet bij de aanvang van het tijdvak behoeft te zijn betaald.

3

Onder bij ministeriële regeling te stellen voorwaarden en beperkingen kan de belasting voor personenauto’s, bestelauto’s of motorrijwielen waarvoor een kenteken is opgegeven, in maandelijkse termijnen worden betaald.

1

De aanvraag om afgifte van een kentekenbewijs dan wel om wijziging van de tenaamstelling van het kentekenbewijs wordt aangemerkt als het doen van aangifte. De aangifte geldt, zolang het motorrijtuig niet van houder wisselt, voor alle tijdvakken waarin het motorrijtuig wordt gehouden.

2

Een aanvraag om aanpassing van het kentekenbewijs aan een verandering aan het motorrijtuig waardoor de belasting hoger of lager wordt, wordt aangemerkt als het doen van een aanvullende aangifte.

3

De constatering van het feit dat voor een motorrijtuig de aanvullende aangifte niet is gedaan, wordt gelijkgesteld met een dergelijke aangifte.

4

De aanvullende aangifte geldt voor de tijdvakken die aanvangen na het lopende tijdvak.

1

Teruggaaf van belasting wordt verleend over het nog niet verstreken deel van het lopende tijdvak alsmede over de nog niet aangevangen tijdvakken op het tijdstip waarop het motorrijtuig waarvoor een kenteken is opgegeven van houder wisselt dan wel het houderschap daarvan wordt beëindigd.

2

Bij verandering aan een motorrijtuig zodanig dat de voor het motorrijtuig verschuldigde belasting lager is dan die vóór de verandering, wordt voor het verschil in belasting teruggaaf verleend over de tijdvakken die nog niet zijn aangevangen op het tijdstip waarop de aanvullende aangifte wordt gedaan.

3

Teruggaaf van belasting wordt op verzoek verleend over het lopende tijdvak voorzover dit niet is verstreken op de dag van dagtekening van de tenaamstelling van het kentekenbewijs voor een motorrijtuig waarvoor geen kenteken was opgegeven.

4

De inspecteur stelt de teruggaaf vast bij voor bezwaar vatbare beschikking.

5

Bedragen van € 5 en minder worden niet terugbetaald.

6

Voor de toepassing van het eerste en het derde lid wordt een maand gesteld op dertig dagen.

1

Voor een motorrijtuig waarvoor een kenteken is opgegeven wordt, onder bij algemene maatregel van bestuur te stellen voorwaarden en beperkingen, de belasting niet geheven over tijdvakken die aanvangen tijdens een voor dat motorrijtuig geldende schorsing als bedoeld in hoofdstuk IV, paragraaf 6, van de Wegenverkeerswet 1994.

2

Het eerste lid is niet van toepassing als de schorsing eindigt:

• a.

  met betrekking tot een personenauto, een bestelauto of een motorrijwiel: binnen drie maanden;

• b.

  met betrekking tot een vrachtauto: binnen een maand.

1

Teruggaaf van belasting wordt verleend over de tijdvakken die nog niet zijn aangevangen bij de aanvang van de schorsing.

2

Teruggaaf van belasting wordt mede verleend over het bij de aanvang van de schorsing nog niet verstreken gedeelte van het lopende tijdvak.

3

artikel18, vierde, vijfde en zesde lid “artikel” moet zijn “Artikel”., is van overeenkomstige toepassing.

1

Voor de toepassing van de tariefbepalingen wordt:

• a.

  uitgegaan van het motorrijtuig zoals het is ingericht bij de aanvang van het tijdvak;

• b.
  • 1°.

    de eigen massa van het motorrijtuig afgerond tot het naaste honderdtal kilogrammen, met dien verstande dat 50 kg naar beneden wordt afgerond;

  • 2°.

    de toegestane maximum massa van het motorrijtuig afgerond tot het naaste duizendtal kilogrammen, met dien verstande dat een gedeelte van 1000 kg naar beneden wordt afgerond;

• c.

  als benzine aangemerkt: lichte olie als bedoeld in artikel 27, eerste lid, onderdeel a, van de Wet op de accijns;

• d.

  als dieselolie aangemerkt: halfzware olie en gasolie als bedoeld in artikel 27, eerste lid, onderdeel b, van de Wet op de accijns.

2

Voor een personenauto of een bestelauto die is voorzien van een installatie voor het verplaatsen of vastzetten van een rolstoel, wordt, onder bij algemene maatregel van bestuur te stellen voorwaarden, op verzoek het gewicht van die installatie niet meegerekend bij het vaststellen van de eigen massa van het motorrijtuig. De inspecteur beslist op het verzoek bij voor bezwaar vatbare beschikking.

3

Voor een personenauto of een bestelauto die is ingericht en bestemd om mede te worden aangedreven door een elektromotor wordt, mits de aandrijving door de elektromotor zodanig is dat de elektrische energie voor een actieradius van ten minste 24 km aaneengesloten stadsverkeer uitsluitend door een batterij of door een brandstofcel kan worden geleverd, of mits het piekvermogen van de voor de aandrijving bestemde elektromotor ten minste 15% van het maximum vermogen van de verbrandingsmotor bedraagt, onder bij algemene maatregel van bestuur te stellen voorwaarden, op verzoek het gewicht van de elektromotor en de daarbij behorende accu’s niet meegerekend bij het vaststellen van de eigen massa van het motorrijtuig. De inspecteur beslist op het verzoek bij voor bezwaar vatbare beschikking.

1

Voor een personenauto bedraagt de belasting:

2

De belasting voor een personenauto die is bestemd om te worden aangedreven door een kracht die niet uitsluitend wordt ontleend aan benzine wordt verhoogd met een brandstoftoeslag. De brandstoftoeslag bedraagt bij aandrijving door een kracht die:

• a.

  wordt ontleend aan dieselolie:

  € 44,29 bij een eigen massa van 500 kg of minder;

  € 52,42 bij een eigen massa van 600 kg;

  € 60,54 bij een eigen massa van 700 kg;

  € 68,82 bij een eigen massa van 800 kg;

  € 80,56 bij een eigen massa van 900 kg of meer, vermeerderd met € 8,72 per 100 kg eigen massa boven 900 kg;

• b.

  niet uitsluitend wordt ontleend aan benzine of dieselolie:

  € 51,96 bij een eigen massa van 500 kg of minder;

  € 62,28 bij een eigen massa van 600 kg;

  € 72,60 bij een eigen massa van 700 kg;

  € 82,93 bij een eigen massa van 800 kg;

  € 90,57 bij een eigen massa van 900 kg of meer, vermeerderd met € 9,60 per 100 kg eigen massa boven 900 kg.

3

In afwijking van het tweede lid, onderdeel b, bedraagt de aldaar bedoelde brandstoftoeslag: nihil bij een eigen massa van 800 kg of minder en € 9,98 bij een eigen massa van 900 kg of meer, vermeerderd met € 9,98 per 100 kg eigen massa boven 900 kg bij aandrijving door een kracht die wordt ontleend aan aardgas en eveneens bij aandrijving door een kracht die wordt ontleend aan vloeibaar gemaakt petroleumgas, indien:

• a.

  voor de personenauto een typegoedkeuring is verleend als bedoeld in artikel 22 van de Wegenverkeerswet 1994 dan wel een individuele goedkeuring als bedoeld in artikel 26 van die wet, met toepassing van de normen zoals die zijn neergelegd in de Richtlijn nr. 70/220/EEG van de Raad van de Europese Gemeenschappen van 20 maart 1970 inzake de onderlinge aanpassing van wetgevingen der Lid-Staten met betrekking tot de maatregelen die moeten worden genomen tegen de luchtverontreiniging door gassen afkomstig van motoren met elektrische ontsteking in motorvoertuigen (PbEG L 76), zoals deze laatstelijk is gewijzigd bij Richtlijn nr. 94/12/EG van het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie van 23 maart 1994 (PbEG L 100), dan wel met betrekking tot personenauto's waarvoor na 31 december 2000 het kenteken is opgegeven, zoals deze laatstelijk is gewijzigd bij Richtlijn nr. 98/69/EG van het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie van 13 oktober 1998 (PbEG L 350);

• b.

  de personenauto is voorzien van een installatie die tot gevolg heeft dat de emissies van die personenauto ten minste 30% lager zijn dan de emissienormen zoals neergelegd in de in onderdeel a bedoelde richtlijn;

• c.

  de installatie als bedoeld in onderdeel b voldoet aan de door Onze Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer vastgestelde eisen; deze eisen zullen in ieder geval betrekking hebben op:

  • 1°.

    de ongevoeligheid van de installatie voor de brandstofsamenstelling;

  • 2°.

    het niet kunnen wijzigen van de afstelling van het systeem, anders dan door of onder toezicht van de fabrikant of leverancier;

  • 3°.

    het voorzien zijn van een systeem dat de correcte werking van de installatie bewaakt en de bestuurder daarover informeert;

• d.

  met betrekking tot de personenauto overeenkomstig de door Onze Minister van Verkeer en Waterstaat vastgestelde bepalingen in het kentekenregister en op het kentekenbewijs de aanduiding G3 is opgenomen.

1

Voor een motorrijtuig waarvoor een kenteken is opgegeven dat:

• a.

  een kampeerauto is;

• b.

  een woonwagen is;

• c.

  in de uitoefening van een bedrijf, niet zijnde een lease- of verhuurbedrijf van motorrijtuigen, wordt gebruikt als reserve-motorrijtuig;

• d.

  wordt gehouden door een kermis- of circusexploitant en wordt gebruikt voor het vervoer van kermis- of circusbenodigdheden;

• e.

  is ingericht als werktuig of als werkplaats;

• f.

  wordt gehouden door een verhuisondernemer en wordt gebruikt als verhuiswagen;

• g.

  is ingericht voor bijzondere, niet geregeld voorkomende transporten;

• h.

  is ingericht voor het vervoer van paarden ten behoeve van de paardensport en uitsluitend niet-beroepsmatig wordt gebruikt,

bedraagt de belasting die in één keer over vier aaneensluitende tijdvakken wordt betaald een bedrag gelijk aan de ingevolge de artikelen 23, 24, 25 of 25a verschuldigde belasting over een tijdvak van drie maanden. Artikel 28 is niet van toepassing.

2

Indien een kampeerauto, bedrijfsmatig wordt verhuurd, bedraagt de belasting in afwijking in zoverre van het eerste lid twee maal de ingevolge artikel 23 verschuldigde belasting over een tijdvak van drie maanden. Artikel 28 is niet van toepassing.

3

Het eerste lid, onderdelen c en f, is niet van toepassing op een vrachtauto waarvan de toegestane maximum massa hoger is dan 11 000 kg, tenzij wordt voldaan aan met betrekking tot de vrachtauto bij algemene maatregel van bestuur te stellen voorwaarden.

4

Bij algemene maatregel van bestuur kunnen voorwaarden en beperkingen worden gesteld met betrekking tot het gebruik van de weg en de bestemming, het uiterlijk en de inrichting van het motorrijtuig. Met betrekking tot een kampeerauto of een woonwagen worden geen beperkingen gesteld aan de mate van het gebruik van de weg.

1

Bij constatering van het feit dat voor een motorrijtuig geen aanvraag is gedaan om aanpassing van het kentekenbewijs aan een verandering aan het motorrijtuig waardoor de belasting hoger wordt, kan de ter zake van die verandering te weinig geheven belasting worden nageheven.

2

De na te heffen belasting wordt berekend over een tijdsduur van vier aaneensluitende tijdvakken van drie maanden met als laatste tijdvak dat waarin het in het eerste lid bedoelde feit wordt geconstateerd.

3

Indien blijkt dat:

• a.

  het motorrijtuig over een gedeelte van de tijdsduur van de vier tijdvakken niet op naam heeft gestaan van degene die het motorrijtuig houdt;

• b.

  voor het motorrijtuig over een gedeelte van de tijdsduur van de vier tijdvakken een schorsing als bedoeld in artikel 19 van toepassing is geweest; of

• c.

  de verandering aan het motorrijtuig over een gedeelte van de tijdsduur van de vier tijdvakken niet was aangebracht, wordt over dat gedeelte de belasting niet nageheven.

4

Voor de toepassing van dit artikel wordt een maand gesteld op dertig dagen.

1

Bij constatering van gebruik van de weg met een motorrijtuig waarvoor geen kenteken is opgegeven en de belasting geheel of gedeeltelijk niet is betaald, kan de belasting worden nageheven.

2

De na te heffen belasting wordt berekend over een tijdsduur van twaalf maanden, waarbij als laatste dag geldt de dag die voorafgaat aan de dag waarop het gebruik van de weg wordt geconstateerd.

3

Indien blijkt dat het motorrijtuig over een gedeelte van de tijdsduur van twaalf maanden niet feitelijk ter beschikking heeft gestaan van degene ten aanzien van wie het gebruik van de weg is geconstateerd, wordt over dat gedeelte de belasting niet nageheven.

4

Indien blijkt dat een verandering aan het motorrijtuig waardoor een hoger bedrag aan belasting verschuldigd is dan vóór die verandering, niet was aangebracht over een gedeelte van de tijdsduur van twaalf maanden wordt over dat gedeelte de ter zake van die verandering meer verschuldigde belasting niet nageheven.

5

Artikel 33, vierde lid, is van toepassing.

6

De na te heffen belasting wordt verminderd met de belasting die over de periode waarop de naheffingsaanslag betrekking heeft voor het motorrijtuig is betaald en voorzover voor de belasting over die periode geen aanspraak op teruggaaf van belasting bestaat.

1

Bij constatering van gebruik van de weg met een motorrijtuig tijdens een voor dat motorrijtuig geldende schorsing als bedoeld in hoofdstuk IV, paragraaf 6, van de Wegenverkeerswet 1994 kan de belasting worden nageheven.

2

De na te heffen belasting wordt berekend over een tijdsduur van vier aaneensluitende tijdvakken van drie maanden met als laatste tijdvak dat waarin het gebruik van de weg wordt geconstateerd.

3

Indien blijkt dat het motorrijtuig over een gedeelte van de tijdsduur van de vier tijdvakken niet op naam heeft gestaan van degene die het motorrijtuig houdt, wordt over dat gedeelte de belasting niet nageheven.

4

Artikel 33, vierde lid, is van toepassing.

5

De na te heffen belasting wordt verminderd met de belasting die over de periode waarop de naheffingsaanslag betrekking heeft voor het motorrijtuig is betaald en voorzover voor de belasting over die periode geen aanspraak op teruggaaf van belasting bestaat.

6

Voor de heffing van de belasting wordt de schorsing als beëindigd beschouwd met ingang van de laatste dag van het tijdvak waarin het gebruik van de weg met het motorrijtuig is geconstateerd.

1

Op verzoek van de houder aan wie de inspecteur een vergunning heeft verleend voor een bedrijfsvoertuigenpark, kan teruggaaf worden verleend van een gedeelte van de belasting die is betaald voor de vrachtauto’s die deel uitmaken van het bedrijfsvoertuigenpark.

2

Voor de toepassing van dit hoofdstuk kan de inspecteur op verzoek onder houder tevens verstaan een eenheid als bedoeld in artikel 15 van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 of als bedoeld in artikel 7, vierde lid, van de Wet op de omzetbelasting 1968.

1

De inspecteur kan op verzoek bij voor bezwaar vatbare beschikking een vergunning voor een bedrijfsvoertuigenpark verlenen.

2

De vergunning kan slechts worden verleend indien is voldaan aan de navolgende voorwaarden.

• a.

  Van het bedrijfsvoertuigenpark maken vrachtauto’s en één of meer aanhangwagens deel uit;

• b.

  De vrachtauto’s en aanhangwagens die deel uitmaken van het bedrijfsvoertuigenpark worden gehouden door dezelfde houder;

• c.

  De vrachtauto’s die deel uitmaken van het bedrijfsvoertuigenpark zijn voorzien van een koppelinrichting;

• d.

  Geen der vrachtauto’s die deel uitmaken van het bedrijfsvoertuigenpark is bestemd voor het voortbewegen van een aanhangwagen waarvan een aanzienlijk deel van de massa, bij gelijkmatig verdeelde lading, door de vrachtauto wordt gedragen;

• e.

  De aanhangwagens die deel uitmaken van het bedrijfsvoertuigenpark kunnen worden verbonden met elk van de vrachtauto’s die deel uitmaken van het bedrijfsvoertuigenpark;

• f.

  De houder van de vrachtauto’s die deel uitmaken van het bedrijfsvoertuigenpark verklaart dat geen van de vrachtauto’s die deel uitmaakt van het bedrijfsvoertuigenpark zal worden verbonden met een aanhangwagen die geen deel uitmaakt van het bedrijfsvoertuigenpark;

• g.

  In het bedrijfsvoertuigenpark staat het aantal vrachtauto’s in verhouding tot het aantal aanhangwagens ten minste als 3 staat tot 2; en

• h.

  Een vrachtauto maakt deel uit van ten hoogste één bedrijfsvoertuigenpark.

3

Bij algemene maatregel van bestuur kunnen ten aanzien van de verlening van de vergunning nadere voorwaarden en beperkingen worden gesteld.

4

• a.

  De vergunning geldt gedurende een jaar vanaf een door de houder te bepalen tijdstip en heeft betrekking op het bedrijfsvoertuigenpark dat wordt gevormd door de in de vergunning vermelde vrachtauto’s en aanhangwagens.

• b.

  Gedurende het in onderdeel a genoemde jaar kan de inspecteur de vergunning onder bij algemene maatregel van bestuur te stellen voorwaarden en beperkingen op verzoek wijzigen.

5

De vergunning kan door de inspecteur bij voor bezwaar vatbare beschikking worden ingetrokken ingeval:

• a.

  bij herhaling niet wordt voldaan aan de voor de vergunning gestelde voorwaarden;

• b.

  misbruik van de vergunning is gemaakt of een poging daartoe is gedaan;

• c.

  de vergunninghouder daarom verzoekt.

1

De teruggaaf bedraagt over het in artikel 37b, vierde lid, onderdeel a, bedoelde jaar het verschil tussen de betaalde belasting voor de vrachtauto's die in dat jaar of gedeelten daarvan deel hebben uitgemaakt van het bedrijfsvoertuigenpark en de som van de tarieven die per jaar of gedeelten daarvan voor die vrachtauto's ingevolge de richtlijn minimaal zouden moeten worden betaald, met dien verstande dat per vrachtauto het hoogste tarief wordt genomen van de tarieven die zouden gelden in combinatie met elk van de in het bedrijfsvoertuigenpark opgenomen aanhangwagens. Indien het hoogste tarief per jaar volgens de richtlijn lager zou zijn dan  € 224 bepaalt de inspecteur dat tarief op  € 224 of op het evenredig deel daarvan dat overeenstemt met het deel van het jaar waarover de belasting is geheven.

2

De inspecteur beslist op een verzoek om teruggaaf bij voor bezwaar vatbare beschikking.

1

Het tijdvak waarover de belasting moet worden betaald is drie of twaalf maanden.

2

Een tijdvak vangt aan met ingang van de eerste of de zestiende dag van een kalendermaand.

3

Voor een in het buitenland geregistreerde autobus van een houder die niet in Nederland zijn hoofdverblijf heeft of is gevestigd welke autobus in Nederland feitelijk ter beschikking staat kan de belasting, in afwijking van het bepaalde in het eerste en het tweede lid, ook worden betaald over een tijdvak van 1, 3 of 15 dagen.

1

De belasting moet op aangifte worden voldaan.

2

In afwijking van artikel 19 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen moet de belasting worden betaald voordat het rijden op de weg met de autobus aanvangt.

1

Teruggaaf van belasting wordt verleend over de op het tijdstip van een daartoe strekkend verzoek nog niet ingetreden halve maanden van het tijdvak.

2

In deze wet en in de daarop gebaseerde regelingen wordt onder een halve maand verstaan een periode van de eerste tot en met de vijftiende dan wel van de zestiende tot en met de laatste dag van een kalendermaand.

1

Bij vervanging van een autobus door een andere autobus wordt de voor de vervangen autobus betaalde belasting, voorzover deze betrekking heeft op de nog niet verstreken halve maanden van het tijdvak, op verzoek verrekend met de belasting over die halve maanden voor de vervangende autobus. Voorzover de voor verrekening in aanmerking komende belasting de voor het vervangende motorrijtuig verschuldigde belasting overtreft, vindt teruggaaf van het verschil in belasting plaats met dien verstande, dat deze teruggaaf alleen wordt verleend over nog niet ingetreden halve maanden.

2

Een autobus die een zodanige verandering heeft ondergaan dat de verschuldigde belasting hoger of lager is dan die vóór de verandering aan het motorrijtuig wordt voor de toepassing van het eerste lid geacht te zijn vervangen.

1

De inspecteur beslist op het verzoek om teruggaaf of verrekening bij voor bezwaar vatbare beschikking.

2

Bedragen van € 5 en minder worden niet terugbetaald.

1

Voor een autobus bedraagt de belasting, met overeenkomstige toepassing van artikel 22:

2

De belasting bedraagt nihil voor een autobus die hoofdzakelijk wordt gebruikt voor het openbaar vervoer, bedoeld in artikel 1, onderdeel h, van de Wet personenvervoer 2000, en die is bestemd om hoofdzakelijk te worden aangedreven door een kracht die wordt ontleend aan vloeibaar gemaakt petroleumgas als bedoeld in artikel 26, zesde lid, van de Wet op de accijns of aan aardgas.

1

Voor een autobus die in de uitoefening van een bedrijf, niet zijnde een lease- of verhuurbedrijf van motorrijtuigen, wordt gebruikt als reserve-motorrijtuig, bedraagt de belasting die over een tijdvak van twaalf maanden wordt betaald een bedrag gelijk aan de ingevolge artikel 47 verschuldigde belasting over een tijdvak van drie maanden. Artikel 49 is niet van toepassing.

2

Bij algemene maatregel van bestuur kunnen voorwaarden en beperkingen worden gesteld met betrekking tot het gebruik van de weg en de bestemming van de autobus.

1

Bij constatering van het feit dat met een autobus op de weg wordt gereden waarvoor de belasting geheel of gedeeltelijk niet is betaald, kan de belasting worden nageheven.

2

De na te heffen belasting wordt berekend over een tijdsduur van twaalf maanden, waarbij als laatste dag geldt de laatste dag van de halve maand waarin het rijden op de weg wordt geconstateerd.

3

Indien blijkt dat de autobus over een gedeelte van de tijdsduur van twaalf maanden niet op naam heeft gestaan van degene die het motorrijtuig houdt, wordt over dat gedeelte de belasting niet nageheven.

4

De na te heffen belasting wordt verminderd met de belasting die over de periode waarop de naheffingsaanslag betrekking heeft voor de autobus is betaald en voorzover voor de belasting over die periode geen aanspraak op teruggaaf van belasting bestaat.

5

Voor de vaststelling van de niet of te weinig betaalde belasting zijn bepalend de in het kentekenregister als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onderdeel i, van de Wegenverkeerswet 1994 voorkomende gegevens, zulks met inachtneming van de verschillen die bij ambtelijk onderzoek zijn vastgesteld.

6

De naheffingsaanslag wordt opgelegd aan de bestuurder ingeval degene die de autobus houdt aannemelijk maakt, dat daarvan tegen zijn wil is gebruik gemaakt en hij dit gebruik redelijkerwijs niet heeft kunnen voorkomen.

1

Het tijdvak waarover de belasting moet worden betaald is drie maanden.

2

Het tijdvak vangt aan met ingang van de dag van dagtekening van de tenaamstelling van het kentekenbewijs behorende bij een kenteken als bedoeld in artikel 62 en telkenmale drie maanden later.

1

Teruggaaf van belasting wordt verleend over de tijdvakken die nog niet zijn aangevangen op het tijdstip waarop de tenaamstelling van een kentekenbewijs behorende bij een kenteken als bedoeld in artikel 62 vervalt, alsmede over het lopende tijdvak, voorzover dit op dat tijdstip niet is verstreken.

2

artikel 18, vierde, vijfde en zesde lid “artikel” moet zijn “Artikel”., is van overeenkomstige toepassing.

1

Bij constatering van gebruik van de weg met een motorrijtuig uit een bedrijfsvoorraad of met een motorrijtuig dat voor het verrichten van werkzaamheden daaraan bij een herstelbedrijf is zonder dat is voldaan aan de krachtens artikel 1, tweede lid, gestelde voorwaarden, kan de belasting worden nageheven.

2

De na te heffen belasting wordt berekend over een tijdsduur van twaalf maanden, waarbij als laatste dag geldt de dag waarop het gebruik van de weg wordt geconstateerd.

3

De naheffingsaanslag wordt opgelegd aan de bestuurder ingeval degene tot wiens bedrijfsvoorraad het motorrijtuig behoort of degene die het herstelbedrijf uitoefent aannemelijk maakt, dat van het motorrijtuig tegen zijn wil gebruik is gemaakt en hij dit gebruik redelijkerwijs niet heeft kunnen voorkomen.