Wet van 26 april 2012, houdende tijdelijke bepalingen over de ambulancezorg (Tijdelijke wet ambulancezorg)

1

In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:

• a.

  Onze Minister: Onze Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport;

• b.

  ambulance: een voor het vervoer van zieken of gewonden ingericht motorvoertuig, vaartuig of helikopter;

• c.

  ambulanceverpleegkundige: verpleegkundige als bedoeld in artikel 1, onderdeel b, van het Besluit functionele zelfstandigheid;

• c1.

  ambulancezorgprofessional: zorgprofessional als bedoeld in artikel 10a;

• d.

  ambulancezorg: zorg, erop gericht een zieke of gewonde ter zake van zijn aandoening of letsel:

  • 1°.

    hulp te verlenen door een ambulancezorgprofessional of een ambulanceverpleegkundige, en in spoedeisende gevallen hulp te verlenen door een ambulanceverpleegkundige, en per ambulance te vervoeren, of

  • 2°.

    hulp te verlenen door een ambulancezorgprofessional of een ambulanceverpleegkundige, en in spoedeisende gevallen hulp te verlenen door een ambulanceverpleegkundige, met een speciaal daartoe uitgerust en als zodanig herkenbaar voertuig;

• e.

  meldkamer: een meldkamer als bedoeld in artikel 25a, eerste lid, van de Politiewet 2012;

• f.

  regio: een regio als bedoeld in artikel 2;

• g.

  veiligheidsregio: veiligheidsregio als bedoeld in artikel 9 van de Wet veiligheidsregio’s;

• h.

  vergunning voor buitenlandvervoer: op grond van de Wet ambulancevervoer verleende vergunning die uitsluitend strekt tot het op grond van artikel 7, eerste lid, derde volzin, van de Wet ambulancevervoer verrichten van ambulancevervoer vanuit het buitenland, met inbegrip van het ambulancevervoer vanaf de Nederlandse luchthavens van patiënten voor wie ambulancevervoer is aangewezen vanwege een in het buitenland opgelopen ziekte of ontstaan ongeval.

2

Deze wet is niet van toepassing op ambulancezorg met gebruikmaking van militaire ambulances.

1

Per regio is er een Regionale Ambulancevoorziening die is aangewezen bij of krachtens artikel 6.

2

De Regionale Ambulancevoorziening draagt zorg voor het verlenen of doen verlenen van ambulancezorg.

3

Door de Regionale Ambulancevoorziening of de Regionale Ambulancevoorzieningen in het werkgebied van een meldkamer, bedoeld in artikel 25a, tweede lid, van de Politiewet 2012, wordt zorg gedragen voor het op die meldkamer uitvoeren van de meldkamerfunctie, bedoeld in artikel 25b, eerste lid, van de Politiewet 2012, ten behoeve van de ambulancezorg.

4

De Regionale Ambulancevoorzieningen in het werkgebied sluiten een convenant, dat in ieder geval afspraken bevat over de uitvoering van de meldkamerfunctie, bedoeld in het derde lid.

5

Het is anderen dan de Regionale Ambulancevoorziening verboden ambulancezorg te verrichten.

6

Het is verboden ambulancezorg te verlenen zonder opdracht van een Regionale Ambulancevoorziening.

7

Het vijfde lid geldt niet voor degenen die krachtens een overeenkomst met de Regionale Ambulancevoorziening ambulancezorg verrichten.

1

Op elke aanvraag om ambulancezorg beslist de Regionale Ambulancevoorziening in het werkgebied waarbinnen de aangevraagde zorg aanvangt, of ambulancezorg nodig is, alsmede door wie en op welke wijze deze zal worden verleend.

2

De Regionale Ambulancevoorziening kan bij de hulpverlening aan zieken en gewonden andere vervoermiddelen inschakelen dan ambulances of speciaal daartoe uitgeruste en als zodanig herkenbaar andere motorvoertuigen, voor zover deze bij de meldkamer zijn geregistreerd.

1

Onze Minister wijst als Regionale Ambulancevoorziening aan de rechtspersoon die op 1 december 2011 in een regio:

• a.

  als enige vergunninghouder ambulancevervoer op grond van de Wet ambulancevervoer verleent, anders dan op grond van een vergunning voor buitenlandvervoer,

• b.

  is opgericht door de rechtspersonen die als vergunninghouders in diezelfde regio ambulancevervoer op grond van de Wet ambulancevervoer verlenen, anders dan op grond van een vergunning voor buitenlandvervoer, en die als enig doel heeft het verlenen van ambulancezorg in die regio, of

• c.

  als één van de vergunninghouders in diezelfde regio ambulancevervoer op grond van de Wet ambulancevervoer verleent, anders dan op grond van een vergunning voor buitenlandvervoer, en met de andere in die regio werkzame vergunninghouder of vergunninghouders over de gezamenlijke uitvoering van de ambulancezorg schriftelijke afspraken heeft gemaakt.

2

Indien op 1 december 2011 in een regio het bepaalde in het eerste lid zich niet heeft voorgedaan, wijst Onze Minister voor die regio als Regionale Ambulancevoorziening aan:

• a.

  één van de rechtspersonen die per 1 december 2011 als vergunninghouders in diezelfde regio ambulancevervoer op grond van de Wet ambulancevervoer verlenen, anders dan op grond van een vergunning voor buitenlandvervoer,

• b.

  een per 1 december 2011 aan de regio grenzende Regionale Ambulancevoorziening, of

• c.

  een daartoe door Onze Minister opgerichte rechtspersoon.

3

Onze Minister maakt vóór 1 oktober 2011 in de Staatscourant bekend welke beleidsregels worden gehanteerd ten behoeve van de aanwijzing, bedoeld in het eerste en tweede lid.

4

Een rechtspersoon als bedoeld in het tweede lid, onder c, kan in overeenstemming met Onze Minister van Financiën en na overleg met de Algemene Rekenkamer door Onze Minister worden opgericht in afwijking van artikel 4.7 van de Comptabiliteitswet 2016. Onze Minister informeert de Staten-Generaal over de oprichting.

5

Onze Minister doet in de Staatscourant mededeling welke rechtspersoon in een regio Regionale Ambulancevoorziening is.

1

Bij regeling van Onze Minister worden eisen vastgesteld waaraan de Regionale Ambulancevoorziening voldoet. De eisen kunnen per regio verschillen.

2

Voor zover de eisen, bedoeld in het eerste lid, betrekking hebben op de meldkamer stelt Onze Minister deze vast overeenkomstig de eisen die de besturen van de veiligheidsregio’s hebben vastgesteld op grond van artikel 35, vierde lid, van de Wet veiligheidsregio’s.

1

Indien een Regionale Ambulancevoorziening niet meer aan de krachtens artikel 7 vastgestelde eisen voldoet, kan Onze Minister voor die regio, onder intrekking van de aanwijzing, bedoeld in artikel 6, eerste of tweede lid, als Regionale Ambulancevoorziening aanwijzen:

• a.

  een aan die regio grenzende andere Regionale Ambulancevoorziening, of

• b.

  een daartoe door Onze Minister opgerichte rechtspersoon.

2

Artikel 6, derde lid, is van toepassing op het oprichten van een rechtspersoon als bedoeld in het eerste lid, onder b.

3

Onze Minister doet in de Staatscourant mededeling van een besluit als bedoeld in het eerste lid.

4

Voordat Onze Minister een besluit neemt als bedoeld in het eerste lid vraagt Onze Minister de in de regio werkzame zorgverzekeraars in de zin van de Zorgverzekeringswet en het bestuur van de veiligheidsregio om advies.

5

Indien Onze Minister een besluit heeft genomen als bedoeld in het eerste lid draagt de rechtspersoon die als Regionale Ambulancevoorziening in gebreke is geweest, ervoor zorg dat hij:

• a.

  uitvoering blijft geven aan artikel 4, tweede lid, in de overgangsperiode tot aan het moment dat de andere rechtspersoon krachtens de aanwijzing, bedoeld in het eerste lid, als Regionale Ambulancevoorziening functioneert,

• b.

  op verzoek van Onze Minister in de overgangsperiode, bedoeld onder a, aan de door Onze Minister aangewezen rechtspersoon alle informatie verschaft die deze nodig heeft om als Regionale Ambulancevoorziening voor die regio te functioneren.

1

De Regionale Ambulancevoorziening verstrekt Onze Minister op verzoek gegevens over het verrichten van ambulancezorg, waaronder begrepen gegevens die nodig zijn voor het onderzoek, bedoeld in artikel 9.

2

Bij regeling van Onze Minister kunnen nadere eisen worden gesteld over de gegevens, bedoeld in het eerste lid, alsmede eisen worden gesteld over de wijze van verstrekking.

1

Onze Minister is bevoegd tot het opleggen van een last onder dwangsom ter handhaving van het bepaalde bij of krachtens de artikelen 4, tweede, derde, vierde en vijfde lid, 7, eerste lid, 8, vijfde lid, 10 en 11.

2

Onze Minister is bevoegd tot oplegging van een last onder bestuursdwang ter handhaving van de bij artikel 5:20, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht gestelde verplichting.

1

Onze Minister is bevoegd tot het opleggen van een bestuurlijke boete ter handhaving van artikel 4, zesde lid.

2

De op grond van het eerste lid op te leggen bestuurlijke boete bedraagt ten hoogste het bedrag dat is vastgesteld voor de vierde categorie, bedoeld in artikel 23, vierde lid, van het Wetboek van Strafrecht.

1

Handelen of nalaten in strijd met het bepaalde bij of krachtens de artikelen 4, tweede, derde, vierde, vijfde en zesde lid, 8, vijfde lid, 10 en 11 wordt gestraft met een hechtenis van ten hoogste twee maanden of geldboete van de tweede categorie.

2

De in het eerste lid strafbaar gestelde feiten zijn overtredingen.

1

De Wet ambulancevervoer en de Wet ambulancezorg worden ingetrokken.

2

Artikel 12a van de Wet ambulancevervoer zoals dat luidde onmiddellijk voor het tijdstip van inwerkingtreding van deze wet, blijft van toepassing op de afwikkeling van aanvragen om een subsidie als in dat artikel bedoeld, ingediend vóór bovenbedoeld tijdstip.