Wet van 16 december 2010 houdende vaststelling van de Wet Belastingwet BES (Belastingwet BES)

1

Leveringen van goederen zijn:

• a.

  de overdracht van goederen ingevolge een overeenkomst;

• b.

  de afgifte van goederen ingevolge een overeenkomst van huurkoop of financiële leasing;

• c.

  de rechtsovergang van goederen die het onderwerp uitmaken van een overeenkomst tot het aanbrengen van die goederen aan een ander goed;

• d.

  het beschikken over goederen voor andere dan bedrijfsdoeleinden, ten gevolge waarvan de goederen het bedrijfsvermogen van de producent verlaten;

• e.

  de rechtsovergang van goederen ingevolge een vordering door of namens de overheid;

• f.

  het beschikken voor bedrijfsdoeleinden over in het eigen bedrijf vervaardigde goederen in gevallen waarin, indien de goederen van een ondernemer zouden zijn betrokken, algemene bestedingsbelasting in rekening zou zijn gebracht.

2

Goederen welke worden geleverd en diensten welke worden verleend door tussenkomst van een commissionair of dergelijke ondernemer die overeenkomsten sluit op eigen naam maar op order en voor rekening van een ander, worden geacht aan en vervolgens door die ondernemer te zijn geleverd of verleend.

1

Voor zover diensten worden verricht door een BES ondernemer aan een afnemer die in een openbaar lichaam is gevestigd of daar zijn woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats heeft dan wel in dat openbaar lichaam de zetel van zijn bedrijfsuitoefening heeft gevestigd, is de plaats van die diensten gelegen in het openbaar lichaam van de dienstverrichter.

2

In afwijking in zoverre van het eerste lid wordt de BES ondernemer voor de toepassing van de regels voor de plaats van dienst voor de hierna genoemde diensten niet aangemerkt als BES ondernemer:

• a.

  andere diensten dan bedoeld in het eerste lid;

• b.

  diensten aan een buiten de BES eilanden gelegen vaste inrichting van een ondernemer;

• c.

  diensten die de BES ondernemer verricht vanuit een buiten de BES eilanden gelegen vaste inrichting van zijn onderneming.

3

Voor zover op grond van de bepalingen van de artikelen 6.7a tot en met 6.7j niet een andere plaats van dienst wordt aangewezen, is ten aanzien van diensten verricht door een ondernemer, een andere dan een BES ondernemer, de plaats van dienst:

• a.

  verricht voor een als zodanig handelende ondernemer, de plaats waar die ondernemer de zetel van zijn bedrijfsuitoefening heeft gevestigd. Worden deze diensten evenwel verricht voor een vaste inrichting van de ondernemer op een andere plaats dan die waar hij de zetel van zijn bedrijfsuitoefening heeft gevestigd, dan geldt als plaats van dienst de plaats waar deze vaste inrichting zich bevindt. Bij gebreke van een dergelijke zetel of vaste inrichting, geldt als plaats van de dienst de woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats van de ondernemer die deze diensten afneemt;

• b.

  verricht voor een andere dan ondernemer, de plaats waar de dienstverrichter de zetel van zijn bedrijfsuitoefening heeft gevestigd. Worden deze diensten evenwel verricht vanuit een vaste inrichting van de dienstverrichter, op een andere plaats dan die waar hij de zetel van zijn bedrijfsuitoefening heeft gevestigd, dan geldt als plaats van dienst de plaats waar deze vaste inrichting zich bevindt. Bij gebreke van een dergelijke zetel of vaste inrichting, geldt als plaats van de diensten de woonplaats of de gebruikelijke verblijfplaats van de dienstverrichter.

1

De plaats van door een ondernemer, een andere dan een BES ondernemer, voor een andere dan ondernemer verrichte diensten en van daarmee samenhangende diensten, in verband met culturele, artistieke, sportieve, wetenschappelijke, educatieve, vermakelijkheids- of soortgelijke activiteiten, zoals beurzen en tentoonstellingen, inclusief de dienstverrichtingen van de organisatoren van dergelijke activiteiten, is de plaats waar die activiteiten daadwerkelijk plaatsvinden.

2

De plaats van de volgende door een ondernemer, een andere dan een BES ondernemer, verrichte diensten die voor andere dan ondernemers worden verricht, is de plaats waar die diensten daadwerkelijk worden verricht:

• a.

  activiteiten die met vervoer samenhangen, zoals laden, lossen, intern vervoer en soortgelijke activiteiten;

• b.

  deskundigenonderzoeken en werkzaamheden met betrekking tot roerende lichamelijke zaken.

1

De plaats van dienst van kortdurende verhuur van een vervoermiddel, verricht door een ondernemer, een andere dan een BES ondernemer, is de plaats waar dat vervoermiddel daadwerkelijk ter beschikking van de afnemer wordt gesteld.

2

De plaats van dienst van andere dan kortdurende verhuur van een vervoermiddel, verricht door een ondernemer, een andere dan een BES ondernemer of een ondernemer die in de Gemeenschap zoals bedoeld in artikel 2a, eerste lid, onderdeel c, van de Wet op de omzetbelasting 1968, de zetel van zijn bedrijfsuitoefening heeft gevestigd of daar over een vaste inrichting beschikt van waaruit de dienst wordt verricht, of, bij gebreke van een dergelijke zetel of vaste inrichting, zijn woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats in die Gemeenschap heeft, is de plaats waar dat vervoermiddel daadwerkelijk ter beschikking van de afnemer wordt gesteld.

3

Voor de toepassing van dit artikel wordt onder «kortdurende verhuur» verstaan: het ononderbroken bezit of gebruik van het vervoermiddel gedurende een periode van ten hoogste dertig dagen, en voor schepen ten hoogste negentig dagen.

1

De plaats van elektronische diensten als bedoeld in artikel 2a, eerste lid, onderdeel q, van de Wet op de omzetbelasting 1968, die worden verricht voor een andere dan ondernemer die in een openbaar lichaam gevestigd is of daar zijn woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats heeft, door een ondernemer die de zetel van zijn bedrijfsuitoefening buiten de BES eilanden heeft gevestigd of daar over een vaste inrichting beschikt van waaruit de dienst wordt verricht, of, bij gebreke van een dergelijke zetel of vaste inrichting, zijn woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats buiten de BES eilanden heeft, is de plaats waar de andere dan ondernemer gevestigd is of zijn woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats heeft.

2

Het feit dat de dienstverrichter en de afnemer langs elektronische weg berichten uitwisselen, betekent op zich niet dat de verrichte dienst een elektronische dienst is.

1

De plaats van de volgende diensten, verricht voor een andere dan ondernemer die buiten de BES eilanden gevestigd is of aldaar zijn woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats heeft, is de plaats waar deze persoon gevestigd is of zijn woonplaats of gebruikelijke verblijfplaats heeft:

• a.

  de overdracht en het verlenen van auteursrechten, octrooien, licentierechten, handelsmerken en soortgelijke rechten;

• b.

  diensten op het gebied van de reclame;

• c.

  diensten verricht door raadgevende personen, ingenieurs, adviesbureaus, advocaten, accountants en andere soortgelijke diensten, alsmede gegevensverwerking en informatieverschaffing;

• d.

  de verplichting om een beroepsactiviteit of een in dit artikel vermeld recht geheel of gedeeltelijk niet uit te oefenen;

• e.

  bank-, financiële en verzekeringsverrichtingen met inbegrip van herverzekeringsverrichtingen en met uitzondering van de verhuur van safeloketten;

• f.

  het beschikbaar stellen van personeel;

• g.

  de verhuur van roerende lichamelijke zaken, met uitzondering van alle vervoermiddelen;

• h.

  het bieden van toegang tot aardgas- en elektriciteitsdistributiesystemen alsmede het verrichten van transport- en transmissiediensten via deze systemen en het verrichten van andere daarmee rechtstreeks verbonden diensten;

• i.

  telecommunicatiediensten;

• j.

  radio- en televisieomroepdiensten;

• k.

  elektronische diensten als bedoeld in artikel 2a, eerste lid, onderdeel q, van de Wet op de omzetbelasting 1968.

2

Het feit dat de dienstverrichter en de afnemer langs elektronische weg berichten uitwisselen, betekent op zich niet dat de verrichte dienst een elektronische dienst is.

1

Ondernemer is een ieder die een bedrijf of beroep zelfstandig uitoefent, alsmede een ieder die een vermogensbestanddeel exploiteert om er duurzaam opbrengst uit te verkrijgen.

2

Bij ministeriële regeling kan worden bepaald dat publiekrechtelijke lichamen die, anders dan als ondernemer, prestaties verrichten welke uit hun aard ook door ondernemers kunnen worden verricht, met betrekking tot die prestaties als ondernemer worden aangemerkt.

1

De belasting wordt berekend over de vergoeding.

2

De vergoeding is het totale bedrag – of voor zover de tegenprestatie niet in een geldsom bestaat, de totale waarde van de tegenprestatie welke – ter zake van de levering of de dienst in rekening wordt gebracht, de algemene bestedingsbelasting niet daaronder begrepen. Indien ter zake van de levering of de dienst meer wordt voldaan dan hetgeen in rekening is gebracht, komt in plaats daarvan in aanmerking hetgeen is voldaan. Als de vergoeding minder bedraagt dan de waarde in het economisch verkeer van de verrichte prestatie, wordt de vergoeding gesteld op die waarde.

3

Door de ondernemer verschuldigde belastingen en andere heffingen, die aan de afnemer afzonderlijk in rekening worden gebracht, behoren niet tot de vergoeding.

4

De vergoeding voor het bepalen van de verschuldigde belasting wordt in geval van een levering als bedoeld in artikel 6.4, eerste lid, onderdelen d en f, gesteld op het bedrag, de algemene bestedingsbelasting niet daaronder begrepen, dat voor de goederen zou worden ontvangen, indien deze op het tijdstip van de levering zouden worden aangeschaft of voortgebracht in de toestand waarin zij zich op dat tijdstip bevinden.

5

Indien gegevens voor het bepalen van de vergoeding zijn uitgedrukt in een andere munteenheid dan die van de BES eilanden, wordt de wisselkoers vastgesteld overeenkomstig de laatst genoteerde verkoopkoers op het tijdstip waarop de belasting verschuldigd wordt.

1

De belasting bedraagt 8 percent.

2

In afwijking van het eerste lid bedraagt de belasting:

• a.

  9 percent ter zake van verzekeringen;

• b.

  25 percent voor personenauto’s, andere dan zeer zuinige personenauto’s met een CO₂-uitstoot van niet meer dan 110 gram per kilometer of, in geval van een personenauto die wordt aangedreven door een motor met een compressieontsteking, een CO₂-uitstoot van niet meer dan 95 gram per kilometer;

• c.

  nihil voor leveringen van hierna genoemde goederen, mits is voldaan aan bij ministeriële regeling te stellen voorwaarden:

  • 1°.

    van buiten een openbaar lichaam komende goederen die niet zijn ingevoerd;

  • 2°.

    goederen welke door een producent worden:

    • –

      uitgevoerd uit een openbaar lichaam, daaronder mede begrepen uitvoer uit een in een openbaar lichaam ingesteld handels- en dienstenentrepot;

    • –

      gebracht onder een douaneregime;

    • –

      ingeslagen in een openbaar lichaam ingesteld handels- en dienstenentrepot, voor zover die goederen bestemd zijn voor uitvoer;

    • –

      worden geleverd aan een in een handels- en dienstenentrepot gevestigde ondernemer, voor zover die goederen bestemd zijn voor uitvoer;

  • 3°.

    zeer zuinige personenauto’s als bedoeld in het tweede lid, onderdeel b.

1

Onder bij ministeriële regeling vast te stellen voorwaarden en beperkingen zijn van de belasting vrijgesteld:

• a.

  de levering van brood, graan, aardappelen en rijst;

• b.

  de diensten bestaande uit het verzorgen van het openbaar personenvervoer over de weg, schoolbusdiensten daaronder mede begrepen;

• c.

  de diensten die door ziekenhuizen, laboratoria voor medisch onderzoek, artsen, tandartsen, tandtechnici, verpleeg- en verloskundigen, fysio- en oefentherapeuten, chiropractors, logopedisten, diëtisten, podotherapeuten en psychologen als zodanig worden verricht;

• d.

  de levering van geneesmiddelen voor menselijk gebruik op recept van een arts in de zin van het Besluit geneeskunde BES;

• e.

  de levering van medische kunst- en hulpmiddelen, waarbij onder medische kunst- en hulpmiddelen worden verstaan orthopedische artikelen en toestellen – daaronder begrepen medisch-chirurgische gordels en banden alsmede krukken – kunstgebitten, kunsttanden, kunstogen, kunstledematen en dergelijke artikelen, hoorapparaten voor hardhorigen, breukspalken en andere artikelen en apparaten voor de behandeling van breuken in het beendergestel;

• f.

  de verzorging van niet-commercieel onderwijs;

• g.

  de verzorging van postzendingen die de houder van de concessie ingevolge het bepaalde bij en krachtens artikel 2, tweede lid, van de Wet post BES, verplicht is te vervoeren;

• h.

  de levering van water, elektriciteit en gas door waterleidings-, elektriciteits- en gasbedrijven alsmede de levering van brandstoffen voor de opwekking van energie aan die bedrijven;

• i.

  de levering van een onroerende zaak, een andere dan een nieuw vervaardigd gebouw of een nieuw vervaardigd gedeelte van een gebouw en het erbij behorend terrein, indien ter zake van die levering overdrachtsbelasting verschuldigd is;

• j.

  de levensverzekeringen, ziektekostenverzekeringen en herverzekeringen door verzekeringsmaatschappijen, alsmede de diensten door tussenpersonen bij verzekeringen, waarbij onder levensverzekering wordt verstaan een verzekering die uitsluitend of nagenoeg uitsluitend ten doel heeft een of meerdere termijnen van uitkering te verzorgen, en welke afhankelijk is van het leven van de verzekerde, daaronder niet begrepen uitvaartverzekeringen, ongeacht de wijze van uitkering;

• k.

  de verhuur in een openbaar lichaam van hotelkamers en appartementen, indien in dat openbaar lichaam ter zake van die diensten een toeristenbelasting als bedoeld in artikel 46 van de Wet financiën openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba, verschuldigd is op grond van een eilandsverordening;

• l.

  de kansspelen in de zin van artikel 7a.2;

• m.

  het ter beschikking stellen en uitlenen van gelden, en de diensten, bemiddeling daaronder begrepen, doch met uitzondering van bewaring en beheer, betreffende waardepapieren, bank- en muntbiljetten en munten die in enige staat de hoedanigheid van wettig betaalmiddel bezitten, met uitzondering van bankbiljetten en munten, welke gewoonlijk niet als wettig betaalmiddel worden gebruikt of welke een verzamelwaarde hebben, waarbij onder waardepapieren niet wordt verstaan documenten die goederen vertegenwoordigen, rechten op onroerende zaken, de zakelijke rechten die aan de rechthebbende de bevoegdheid verschaffen om een onroerende zaak te gebruiken en de deelbewijzen en aandelen waarvan het bezit rechtens of in feite recht geven op eigendom of het genot van een onroerende zaak of een deel daarvan;

• n.

  de leveringen van goederen en het verlenen van diensten aan beroepsconsuls en andere beroepsvertegenwoordigers van vreemde mogendheden, de hun toegevoegde ambtenaren en de bij hen inwonende en in dienst zijnde personen, allen mits zij vreemdeling zijn en overigens op het grondgebied van een openbaar lichaam geen ondernemer zijn en onder voorwaarde van wederkerigheid;

• o.

  de vervoersdiensten door middel van luchtvaartuigen of zeeschepen;

• p.

  de diensten die in een zee- of luchthavengebied in een openbaar lichaam worden verricht met betrekking tot aldaar nog niet ingevoerde binnenkomende goederen en uitgaande goederen, en de diensten ten behoeve van zeeschepen en luchtvaartuigen die als openbaar vervoermiddel worden gebruikt voor personen- of goederenvervoer, oorlogsluchtvaartuigen daaronder begrepen, waarbij onder zeeschepen worden verstaan alle vaartuigen, gebruikt of geschikt om te worden gebruikt als middel van vervoer te water met uitzondering van pleziervaartuigen;

• q.

  de leveringen van brandstoffen, smeermiddelen en andere vloeistoffen, bestemd voor de voortstuwing, smering en ander technisch gebruik aan boord van zeeschepen en luchtvaartuigen als bedoeld in onderdeel p, alsmede de leveringen van goederen welke zijn bestemd voor de bevoorrading van uitgaande:

  • 1°.

    zeeschepen waarmee enigerlei economische activiteit wordt verricht, met uitzondering van schepen voor de kustvisserij;

  • 2°.

    reddingsboten, schepen voor hulpverlening op zee of schepen voor de kustvisserij, met uitzondering van voor laatstgenoemde schepen bestemde scheepsproviand;

  • 3°.

    oorlogschepen met als bestemming een haven of ankerplaats buiten een openbaar lichaam;

  • 4°.

    luchtvaartuigen;

• r.

  de diensten, als bedoeld in artikel 5.2, eerste lid van de Douane en Accijnswet BES die door een in een handels- en dienstenentrepot gevestigde ondernemer als zodanig worden verricht;

• s.

  leveringen van goederen aan een in een handels- en dienstenentrepot gevestigde ondernemer, voor zover die goederen worden gebruikt ten behoeve van de in dat entrepot aanwezige goederen en bedrijfsmiddelen van die ondernemer;

• t.

  de diensten die worden verricht aan een in een handels- en dienstenentrepot gevestigde ondernemer, uitsluitend voor zover die diensten verricht worden ten behoeve van de in een handels- en dienstenentrepot wettelijk toegelaten activiteiten of ten behoeve van zijn in dat entrepot aanwezige goederen en bedrijfsmiddelen;

• u.

  het verzorgen en verplegen van in een inrichting opgenomen personen, alsmede het verstrekken van spijzen en dranken, geneesmiddelen en verbandmiddelen aan die personen, alsmede diensten door verzorgings- en bejaardentehuizen voor zover deze diensten zien op de huisvesting en verzorging van de bewoners;

• v.

  de verhuur aan in een openbaar lichaam woonachtige particulieren van onroerende zaken, welke zijn ingericht, bestemd en worden gebruikt voor permanente bewoning.

2

Om dubbele heffing van de belasting of om concurrentieverstoring te voorkomen kunnen bij ministeriële regeling, onder daarbij te stellen voorwaarden en beperkingen, andere dan de in het eerste lid genoemde leveringen van goederen en diensten van de belasting worden vrijgesteld.

1

De belasting wordt geheven van de ondernemer die de levering of de dienst verricht.

2

Indien de producent die de levering verricht of de ondernemer, een andere dan een BES ondernemer, die de dienst verricht niet in het openbaar lichaam van zijn afnemer woont of is gevestigd en aldaar geen vaste inrichting heeft van waaruit de levering of de dienst wordt verricht, en degene aan wie de levering wordt verricht of de dienst wordt verleend, een ondernemer is die in dat openbaar lichaam woont of is gevestigd dan wel aldaar een vaste inrichting heeft, of een in een openbaar lichaam gevestigd lichaam, wordt de belasting geheven van degene aan wie de levering wordt verricht of de dienst wordt verleend.

3

Voor de toepassing van dit artikel wordt een ondernemer die een vaste inrichting heeft in een openbaar lichaam, geacht een niet in dat openbaar lichaam gevestigde ondernemer te zijn wanneer aan de volgende voorwaarden is voldaan:

• a.

  hij verricht in het openbaar lichaam een belastbare goederenlevering of een dienst;

• b.

  bij het verrichten van die goederenlevering of die dienst is de vaste inrichting in het openbaar lichaam niet betrokken.

4

In bij ministeriële regeling aan te wijzen gevallen wordt onder bij deze regeling te stellen bepalingen de belasting, ten einde voor de inning daarvan meer waarborgen te scheppen, geheven van degene aan wie de levering wordt verricht of de dienst wordt verleend.

1

De belasting wordt verschuldigd:

• a.

  in gevallen waarin een factuur moet worden uitgereikt, op het tijdstip van de uitreiking of, indien deze niet tijdig plaatsvindt, het tijdstip waarop zij uiterlijk had moeten geschieden;

• b.

  in andere gevallen op het tijdstip waarop de levering of de dienst wordt verricht.

2

In afwijking in zoverre van het eerste lid wordt de belasting of het desbetreffende gedeelte daarvan uiterlijk verschuldigd op het tijdstip waarop de vergoeding geheel of gedeeltelijk wordt ontvangen.

3

Iedere producent die leveringen van goederen verricht als bedoeld in artikel 6.2, onderdeel a, aan een andere ondernemer is verplicht op verzoek van zijn afnemer een doorlopend genummerde en gedagtekende factuur aan de afnemer uit te reiken. Op de factuur moeten op duidelijke en overzichtelijke wijze vermeld staan:

• a.

  de dag waarop de levering wordt verricht;

• b.

  de naam en het adres van de producent en van zijn afnemer;

• c.

  het door de Belastingdienst toegekende registratienummer van degene die de levering verricht;

• d.

  een omschrijving van de geleverde goederen;

• e.

  de hoeveelheid van de geleverde goederen;

• f.

  de vergoeding; en

• g.

  het bedrag van de belasting.

4

De producent moet de in het derde lid bedoelde factuur uitreiken binnen vijftien dagen na de maand waarin de levering is verricht. De producent is verplicht een kopie van de uitgereikte factuur op te maken.

5

Indien een producent met een andere ondernemer is overeengekomen dat de vergoeding voor de door hem te verrichten prestatie vooraf of in gedeelten zal worden voldaan, is hij op verzoek van zijn afnemer verplicht, in afwijking in zoverre van het vierde lid, ter zake van die betaling of deelbetalingen vóór het tijdstip van de opeisbaarheid daarvan telkens een overeenkomstig het derde lid opgemaakte factuur uit te reiken.

6

Voor de toepassing van het eerste lid, onderdeel b, worden de diensten waarvan de belasting op grond van artikel 6.12, tweede lid, verschuldigd is door de afnemer van deze diensten en die doorlopend worden verricht gedurende een periode langer dan één jaar geacht bij de afloop van elk kalenderjaar te zijn voltooid zolang de dienstverrichting doorloopt en die geen aanleiding geven tot afrekeningen of betalingen in die periode.

7

Ieder die enig document uitreikt waarop een bedrag aan algemene bestedingsbelasting wordt vermeld welke hij, anders dan op grond van dit artikel niet verschuldigd is geworden, wordt die belasting verschuldigd op het tijdstip dat hij het document heeft uitgereikt. Hij is verplicht deze belasting op de voet van artikel 6.15 te voldoen.

8

Bij ministeriële regeling kunnen nadere regels worden gesteld met betrekking tot de toepassing van dit artikel.

1

De in een tijdvak verschuldigde belasting moet op aangifte worden voldaan.

2

Indien de op grond van artikel 6.3 voor aftrek in aanmerking komende belasting meer bedraagt dan de in het tijdvak verschuldigd geworden belasting, wordt, onder bij ministeriële regeling te stellen voorwaarden en beperkingen, het verschil aan de producent op zijn verzoek terugbetaald.

3

Een verzoek om teruggaaf van belasting geschiedt bij de aangifte over het tijdvak waarin het recht op teruggaaf is ontstaan. In gevallen waarin geen aangifte op de voet van het eerste lid moet worden ingediend, geschiedt een verzoek om teruggaaf door het doen van aangifte.

4

De inspecteur beslist op het verzoek om teruggaaf bij voor bezwaar vatbare beschikking.

5

De inspecteur kan onder door hem te stellen voorwaarden een vereenvoudigde wijze van het doen van aangifte toestaan.

1

Invoer van goederen is het brengen van goederen in het vrije verkeer in een openbaar lichaam, daaronder mede te verstaan:

• a.

  het van buiten het openbaar lichaam brengen van goederen in dat openbaar lichaam;

• b.

  het in dat openbaar lichaam beëindigen van, dan wel het in dat openbaar lichaam onttrekken van goederen aan een douaneregime;

• c.

  het vanuit een in dat openbaar lichaam ingesteld handels- en dienstenentrepot ten aanzien van goederen beëindigen van, dan wel het in dat entrepot onttrekken van goederen aan, het voor dat handels- en dienstenentrepot geldende regime;

• d.

  de bevoorrading in dat openbaar lichaam van vervoermiddelen met goederen die niet in het vrije verkeer zijn.

2

Als invoer wordt niet aangemerkt:

• a.

  het in een openbaar lichaam brengen van goederen als bedoeld in het eerste lid, onderdelen a, b en c, waarop een douaneregime van toepassing is;

• b.

  het in een openbaar lichaam beëindigen van een douaneregime voor zover dit regime wordt opgevolgd door een ander douaneregime;

• c.

  het van buiten een openbaar lichaam brengen van goederen in een in dat openbaar lichaam ingesteld handels- en dienstenentrepot;

• d.

  de uitslag uit een handels- en dienstenentrepot van goederen die onder een douaneregime worden gebracht of worden ingeslagen in een ander handels- en dienstenentrepot;

• e.

  het in een openbaar lichaam beëindigen van een douaneregime op accijnsgoederen die worden gebracht naar een accijnsgoederenplaats als bedoeld in artikel 1.1, onderdeel gg, van de Douane en Accijnswet BES en die voor dat soort goederen als zodanig is aangewezen, voor zover die goederen voor de heffing van de accijns niet zijn ingevoerd of zijn uitgeslagen.

1

De belasting wordt berekend over de douanewaarde.

2

In de douanewaarde zijn begrepen:

• a.

  de rechten bij invoer, belastingen en heffingen, met uitzondering van de ter zake van de invoer in een openbaar lichaam verschuldigde algemene bestedingsbelasting;

• b.

  de bijkomende kosten, zoals kosten van commissie, verpakking, vervoer en verzekering tot de plaats van bestemming.

1

De belasting bedraagt 8 percent.

2

In afwijking van het eerste lid bedraagt de belasting:

• a.

  25 percent voor personenauto’s, andere dan zeer zuinige personenauto’s met een CO₂-uitstoot van niet meer dan 110 gram per kilometer of, in geval van een personenauto die wordt aangedreven door een motor met een compressieontsteking, een CO₂-uitstoot van niet meer dan 95 gram per kilometer;

• b.

  nihil voor de in onderdeel a bedoelde zeer zuinige personenauto’s.

1

Bij ministeriële regeling wordt, onder daarbij te stellen voorwaarden en beperkingen, vrijstelling van belasting verleend:

• a.

  op verzoek van een producent om daarvoor voor de invoer van in het kader van zijn onderneming te gebruiken grond- of hulpstoffen en halffabricaten te worden aangewezen;

• b.

  voor de invoer van goederen waarvoor aanspraak op vrijstelling van invoerrechten bestaat;

• c.

  voor de invoer van brood, graan, aardappelen, rijst, geneesmiddelen en medische kunst- en hulpmiddelen als bedoeld in artikel 6.11, eerste lid, onderdelen d en e, alsmede van andere goederen waarvan de levering in het openbare lichaam is vrijgesteld.

2

De inspecteur beslist bij voor bezwaar vatbare beschikking op een schriftelijk verzoek van een producent voor de in het eerste lid, onderdeel a, bedoelde aanwijzing.

1

Ter zake van het heffen en invorderen van de belasting bij invoer zijn de bepalingen van de douanewetgeving van overeenkomstige toepassing.

2

Bij ministeriële regeling kan, onder daarbij te stellen voorwaarden en beperkingen, teruggaaf van bij invoer verschuldigde belasting worden verleend in de gevallen waarin op grond van de douanewetgeving aanspraak op teruggaaf van rechten bij invoer bestaat of, in andere gevallen, om redenen van billijkheid.

3

Belasting waarvan op grond van het tweede lid teruggaaf wordt verleend komt niet voor aftrek op de voet van artikel 6.3, onderdeel b, in aanmerking. Heeft de aftrek reeds plaatsgevonden dan wordt de producent die de aftrek heeft genoten het in aftrek gebrachte bedrag alsnog, op aangifte als bedoeld in artikel 6.15, eerste lid, verschuldigd.

1

De inspecteur kan aan een ieder die naar zijn mening vermoedelijk belastingplichtig of inhoudingsplichtig is een aangiftebiljet uitreiken. Worden door de belastingwet aangelegenheden van een derde aangemerkt als aangelegenheden van degene die vermoedelijk belastingplichtig of inhoudingsplichtig is, dan kan de inspecteur ook aan die derde een aangiftebiljet uitreiken. Bij ministeriële regeling worden regels gesteld met betrekking tot de wijze waarop het uitnodigen tot het doen van aangifte geschiedt.

2

Aan een ieder die daartoe een verzoek doet, wordt in elk geval een aangiftebiljet uitgereikt.

3

In het aangiftebiljet wordt opgave verlangd van gegevens en kan overlegging of toezending worden gevraagd van gegevensdragers, waarvan de kennisneming voor de heffing van de belasting van belang kan zijn.

4

Een ieder aan wie een aangiftebiljet is uitgereikt, is gehouden aangifte te doen door dat biljet duidelijk, stellig en zonder voorbehoud ingevuld en ondertekend, met de daarin gevraagde bescheiden, in te leveren. Degene die de aangifte doet waarmerkt de over te leggen bescheiden.

5

Bij ministeriële regeling kan worden bepaald dat en onder welke voorwaarden het toegelaten wordt om langs elektronische weg aangifte te doen.

6

De directeur kan toestemming geven tot het indienen van een niet door de inspecteur uitgereikt aangiftebiljet. Hij kan daarbij voorwaarden stellen.

1

Met betrekking tot belastingen welke bij wege van aanslag worden geheven, moet het aangiftebiljet binnen een door de inspecteur gestelde termijn van ten minste twee maanden na uitreiking van het biljet bij de inspecteur worden ingeleverd.

2

De inspecteur maant, na verloop van de in het eerste lid bedoelde termijn, de belastingplichtige aan binnen een door hem te stellen termijn van ten minste vijf werkdagen aangifte te doen, tenzij uitstel voor het doen van aangifte overeenkomstig artikel 8.6 is verleend.

3

Bij de inlevering van het aangiftebiljet wordt op verzoek een ontvangstbewijs afgegeven.

4

De belastingplichtige aan wie niet binnen zes maanden na het ontstaan van de belastingschuld een aangiftebiljet is uitgereikt, is gehouden binnen vijftien dagen na afloop van deze termijn de inspecteur te verzoeken een aangiftebiljet uit te reiken.

5

Het vierde lid is niet van toepassing indien redelijkerwijs kan worden aangenomen dat over dat tijdvak, na verrekening van voorheffingen, geen belasting verschuldigd is of geen aanslag zal worden opgelegd.

1

Met betrekking tot belasting welke op aangifte moet worden voldaan of afgedragen, moet de aangifte worden gedaan bij de inspecteur.

2

Heeft de aangifte betrekking op een tijdvak, dan wordt zij gedaan binnen een termijn van vijftien dagen na het einde van dat tijdvak. Heeft de aangifte betrekking op een tijdstip, dan wordt zij gedaan binnen een termijn van vijftien dagen na het tijdstip waarop de belastingschuld is ontstaan.

3

De belastingplichtige dan wel inhoudingsplichtige aan wie niet reeds een aangiftebiljet is uitgereikt, is gehouden vóór het tijdstip waarop de belasting moet worden betaald de inspecteur te verzoeken een aangiftebiljet uit te reiken.

4

De directeur kan bepalen onder welke voorwaarden het aangiftebiljet bij de ontvanger kan worden ingediend.

1

De inspecteur kan onder door hem te stellen voorwaarden uitstel verlenen voor het indienen van het aangiftebiljet en kan daarbij voorwaarden stellen. Uitstel wordt niet langer verleend dan tot achttien maanden na de datum waarop de belastingschuld is ontstaan.

2

In afwijking van hetgeen in deze wet is bepaald, is de belastingplichtige die de BES eilanden metterwoon voornemens is te verlaten dan wel voornemens is zijn plaats van vestiging over te brengen naar een niet op de BES eilanden gelegen plaats, verplicht terstond aangifte te doen voor de inkomstenbelasting, bedoeld in de Wet inkomstenbelasting BES, de opbrengstbelasting en de algemene bestedingsbelasting tot het einde van de belastingplicht.

1

De aanslag wordt vastgesteld door de inspecteur.

2

De inspecteur kan bij het vaststellen van de aanslag van de aangifte gemotiveerd afwijken, alsmede bij het ontbreken van de aangifte de aanslag ambtshalve vaststellen.

3

De bevoegdheid tot het vaststellen van de aanslag vervalt door verloop van drie jaar na het tijdstip waarop de belastingschuld is ontstaan. Indien voor het doen van aangifte uitstel is verleend, wordt deze termijn met de duur van dit uitstel verlengd.

4

Een belastingschuld waarvan de grootte eerst kan worden vastgesteld na afloop van het tijdvak waarover de belasting wordt geheven, wordt geacht te zijn ontstaan op het tijdstip waarop dat tijdvak of de belastingplicht eindigt.

1

De inspecteur kan, ingeval de grootte van de belastingschuld eerst kan worden vastgesteld na afloop van het tijdvak waarover de belasting wordt geheven, na aanvang van het belastingtijdvak aan de belastingplichtige een voorlopige aanslag opleggen tot het bedrag waarop de aanslag vermoedelijk zal worden vastgesteld.

2

De voorlopige aanslag blijft beperkt tot het bedrag waarmee de aanslag vermoedelijk de voorheffingen te boven zal gaan.

3

Een voorlopige aanslag kan worden gevolgd door één of meer voorlopige aanslagen.

4

De voorlopige aanslag en de voorheffingen worden verrekend met de aanslag.

5

Een voorlopige aanslag kan de inspecteur ook opleggen aan niet op de BES eilanden wonende of gevestigde belastingplichtigen, die slechts tijdelijk op de BES eilanden een bedrijf of beroep uitoefenen.

6

Een voorlopige aanslag kan direct na het ontstaan van de belastingschuld of, bij tijdvak- belastingen, direct na aanvang van het tijdvak, altijd worden opgelegd tot het bedrag dat de inspecteur juist voorkomt indien:

• a.

  de belastingplichtige in staat van faillissement is verklaard of, indien sprake is van een lichaam, in geval van ontbinding, beëindiging of vereffening ervan;

• b.

  de belastingplichtige de BES eilanden metterwoon wil verlaten dan wel zijn plaats van vestiging wil overbrengen naar een plaats niet op de BES eilanden;

• c.

  het bedrijf van de belastingplichtige wordt gestaakt of aanmerkelijk wordt ingekrompen, of de belastingplichtige op de BES eilanden gelegen onroerende goederen of daarop gevestigde rechten vervreemdt.

7

Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen ten aanzien van het eerste lid nadere regels worden vastgesteld.

1

Indien enig feit grond oplevert voor het vermoeden dat een aanslag ten onrechte achterwege is gelaten of tot een te laag bedrag is vastgesteld, dan wel dat een in de belastingwet voorziene vermindering, ontheffing of teruggaaf ten onrechte of tot een te hoog bedrag is verleend, kan de inspecteur de te weinig geheven belasting navorderen. Een feit, dat de inspecteur bekend was of redelijkerwijs bekend had kunnen zijn, kan geen grond voor navordering opleveren, behoudens in de gevallen waarin de belastingplichtige ter zake van dit feit te kwader trouw is.

2

Navordering kan mede plaatsvinden in alle gevallen waarin te weinig belasting is geheven, doordat:

• a.

  een voorlopige aanslag, een voorheffing, of een voorlopige teruggaaf ten onrechte of tot een onjuist bedrag is verrekend;

• b.

  een bij de belastingplichtige in aanmerking te nemen bestanddeel van het voorwerp van enige belasting ten onrechte in aanmerking is genomen bij hem of bij zijn echtgenoot;

• c.

  de belastingvrije som of de kindertoeslag als bedoeld in artikel 24, tweede, onderscheidenlijk derde lid, van de Wet inkomstenbelasting BES ten onrechte of tot een te hoog bedrag is verleend.

3

De bevoegdheid tot het opleggen van een navorderingsaanslag als bedoeld in het eerste en tweede lid vervalt door verloop van vijf jaar na het ontstaan van de belastingschuld.

4

Indien te weinig belasting is geheven over het bestanddeel van het voorwerp van enige belasting dat in het buitenland wordt gehouden of is opgekomen, vervalt, in afwijking van het derde lid, de bevoegdheid tot navorderen door verloop van twaalf jaren na het tijdstip waarop de belastingschuld is ontstaan.

1

In geval de belastingwet voldoening van in een tijdvak verschuldigde belasting dan wel afdracht van in een tijdvak ingehouden belasting voorschrijft, is de belastingplichtige dan wel de inhoudingsplichtige gehouden binnen vijftien dagen na afloop van dat tijdvak de belasting overeenkomstig de aangifte te betalen bij de ontvanger.

2

Bij ministeriële regeling kunnen regels worden gesteld met betrekking tot het tijdvak waarover de belasting moet worden betaald, waarbij tevens regels kunnen worden gesteld volgens welke in de loop van dat tijdvak één of meer voorlopige betalingen moeten worden gedaan.

3

In geval over een belastingtijdvak geen belasting is verschuldigd, moet aangifte worden gedaan bij de inspecteur binnen vijftien dagen na het einde van dat tijdvak.

4

In de niet in het eerste lid bedoelde gevallen moet de belasting overeenkomstig de aangifte worden betaald binnen vijftien dagen na het tijdstip waarop de belastingschuld is ontstaan.

5

Indien voor het doen van aangifte uitstel is verleend, wordt de in het eerste en in het vierde lid genoemde termijn van vijftien dagen met de duur van dit uitstel verlengd.

6

De Algemene termijnenwet is niet van toepassing op de in de voorgaande leden gestelde termijnen.

1

De inspecteur kan, indien de belasting die op aangifte behoort te worden voldaan of afgedragen niet of niet volledig is betaald, de niet of te weinig betaalde belasting naheffen.

2

Met niet of niet volledig betaald zijn als bedoeld in het eerste lid wordt gelijkgesteld het geval waarin, naar aanleiding van een ingevolge de belastingwet gedaan verzoek, ten onrechte of tot een te hoog bedrag, vrijstelling of vermindering van inhouding van belasting dan wel teruggaaf van belasting is verleend.

3

De naheffing geschiedt bij wege van naheffingsaanslag, die wordt opgelegd aan degene die de belasting had behoren te betalen, dan wel aan wie ten onrechte, of tot een te hoog bedrag, vrijstelling of vermindering van inhouding dan wel teruggaaf is verleend. In gevallen waarin ten gevolge van het niet naleven van bepalingen van de belastingwet door een ander dan de belastingplichtige, onderscheidenlijk de inhoudingsplichtige, te weinig belasting is geheven, wordt de naheffingsaanslag aan die ander opgelegd.

4

De bevoegdheid tot naheffing vervalt door verloop van vijf jaar na het einde van het kalenderjaar waarin de belastingschuld is ontstaan of de teruggaaf is verleend.

1

Vertegenwoordiging is mogelijk op grond van schriftelijke volmacht. Op vordering van de inspecteur dient het stuk waaruit van de volmacht blijkt, te worden overgelegd.

2

Degene die is opgeroepen om mondeling aan de inspecteur inlichtingen en gegevens te verstrekken, en zich doet vertegenwoordigen, is gehouden op vordering van de inspecteur zijn vertegenwoordiger te vergezellen.

3

De inspecteur kan de vertegenwoordiging door een bepaalde persoon gemotiveerd weigeren.

1

De bevoegdheden en de verplichtingen van een minderjarige, een onder curatele gestelde of iemand die in staat van faillissement is verklaard, of wiens vermogen onder bewind is gesteld, kunnen worden uitgeoefend en nagekomen door hun wettelijke vertegenwoordiger, curator of bewindvoerder. Desgevorderd zijn laatstgenoemden tot nakoming van die verplichtingen gehouden.

2

De bevoegdheden van een lichaam kunnen worden uitgeoefend en zijn verplichtingen kunnen worden nagekomen door iedere bestuurder. Desgevorderd is ieder van hen tot nakoming van die verplichtingen gehouden.

3

Indien iemand is overleden, kunnen de erfgenamen in het uitoefenen van de bevoegdheden en het nakomen van de verplichtingen welke de overledene zou hebben gehad, als hij in leven was gebleven, worden vertegenwoordigd door één hunner, de executeurtestamentair, de bewindvoerder of de curator over de nalatenschap. Desgevorderd is ieder van de genoemde personen tot nakoming van die verplichtingen gehouden.

4

Stukken betreffende belastingaangelegenheden van een overledene kunnen worden gericht aan een van de in het derde lid genoemde personen.

5

Ieder, die op de BES eilanden in dienst is van – of werkzaam is ten behoeve van – vennootschappen, verenigingen, maatschappijen, stichtingen of lichamen, als bedoeld in artikel 1.3, onderdeel c, of een ieder die bij ontbinding of vereffening, met de vereffening is belast, kan, na in de gelegenheid te zijn gesteld om van zijn bezwaren te doen blijken, door de inspecteur worden aangewezen als hun vertegenwoordiger.

1

Een onjuiste belastingaanslag of beschikking kan door de inspecteur ambtshalve worden verminderd. Een in de belastingwet voorziene vermindering, ontheffing of teruggaaf kan door hem ambtshalve worden verleend.

2

Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing ten aanzien van degene die een onjuist bedrag op aangifte heeft voldaan of afgedragen, of van wie een onjuist bedrag is ingehouden.

1

Het is een ieder verboden hetgeen hem uit of in verband met enige werkzaamheid bij de uitvoering van de belastingwet over de persoon of zaken van een ander blijkt of wordt meegedeeld, verder bekend te maken dan noodzakelijk is voor de uitvoering van de belastingwet of voor de invordering van enige BES belasting.

2

De geheimhoudingsplicht geldt niet indien:

• a.

  enig wettelijk voorschrift tot bekendmaking verplicht;

• b.

  bij regeling van Onze Minister is bepaald dat bekendmaking noodzakelijk is voor de goede vervulling van een publiekrechtelijke taak van een bestuursorgaan;

• c.

  bekendmaking plaatsvindt aan degene op wie de gegevens betrekking hebben voor zover deze gegevens door of namens hem zijn verstrekt.

3

Onze Minister kan ontheffing verlenen van het in het eerste lid vervatte verbod.

1

Indien de belastingplichtige de aangifte voor een belasting welke bij wege van aanslag wordt geheven niet, dan wel niet binnen de ingevolge artikel 8.4, tweede lid, gestelde termijn heeft gedaan, vormt dit een verzuim ter zake waarvan de inspecteur hem, gelijktijdig met de vaststelling van de aanslag een boete van ten hoogste USD 1 400 kan opleggen.

2

Indien de belastingplichtige of de inhoudingsplichtige de aangifte voor een belasting welke op aangifte moet worden voldaan of afgedragen niet, dan wel niet binnen de ingevolge artikel 8.11, eerste lid, gestelde termijn heeft gedaan, vormt dit een verzuim ter zake waarvan de inspecteur hem een boete van ten hoogste USD 1 400 kan opleggen.

3

De bevoegdheid tot het opleggen van een boete wegens het niet dan wel niet tijdig doen van de aangifte vervalt door het verloop van een jaar na het einde van de termijn waarbinnen de aangifte had moeten worden gedaan.

1

Indien de belastingplichtige of inhoudingsplichtige de belasting die op aangifte moet worden voldaan of afgedragen niet, gedeeltelijk niet, dan wel niet binnen de ingevolge artikel 8.11, eerste lid, gestelde termijn heeft betaald, vormt dit een verzuim ter zake waarvan de inspecteur hem een boete van ten hoogste USD 5 600 kan opleggen.

2

Bij niet of gedeeltelijk niet betalen legt de inspecteur de boete op, gelijktijdig met de vaststelling van de naheffingsaanslag.

3

De bevoegdheid tot het opleggen van de in het eerste lid bedoelde boete vervalt door verloop van vijf jaar na het einde van het kalenderjaar waarin de belastingschuld is ontstaan.

4

Artikel 8.12, tweede lid, is van overeenkomstige toepassing.

1

Indien de administratieplichtige niet, niet tijdig of niet volledig de opgave, bedoeld in artikel 8.87, tweede en derde lid, verstrekt, vormt dit een verzuim ter zake waarvan de inspecteur hem een boete van ten hoogste USD 2 800 kan opleggen.

2

De bevoegdheid tot het opleggen van een boete als bedoeld in het eerste lid vervalt door verloop van een jaar na het einde van de termijn waarbinnen de opgave, bedoeld in artikel 8.87, tweede en derde lid, had moeten worden verstrekt.

1

Indien het met betrekking tot een belasting welke bij wege van aanslag wordt geheven aan opzet of grove schuld van de belastingplichtige is te wijten dat de aanslag te laag is vastgesteld dan wel anderszins te weinig belasting is geheven, vormt dit een vergrijp ter zake waarvan de inspecteur hem, gelijktijdig met de vaststelling van de navorderingsaanslag, een boete kan opleggen van ten hoogste 100% van de in het tweede lid omschreven grondslag voor de boete.

2

De grondslag voor de boete is:

• a.

  het bedrag van de navorderingsaanslag, dan wel

• b.

  indien verliezen in aanmerking zijn of worden genomen, het bedrag waarop de navorderingsaanslag zou zijn berekend zonder rekening te houden met die verliezen;

een en ander voor zover dat bedrag als gevolg van de opzet of de grove schuld van de belastingplichtige niet zou zijn geheven.

3

De inspecteur kan, in afwijking van het eerste lid, binnen zes maanden na de vaststelling van de navorderingsaanslag een boete opleggen indien de feiten of omstandigheden op grond waarvan wordt nagevorderd eerst bekend worden binnen zes maanden vóór de afloop van de in artikel 8.10, derde en vierde lid, bedoelde termijn en er tevens aanwijzingen zijn dat het aan opzet of grove schuld van de belastingplichtige is te wijten dat de aanslag tot een te laag bedrag is vastgesteld dan wel anderszins te weinig belasting is geheven. In dat geval doet de inspecteur vóór of gelijktijdig met de vaststelling van de navorderingsaanslag mededeling aan de belastingplichtige dat wordt onderzocht of in verband met de navordering het opleggen van een vergrijpboete gerechtvaardigd is.

4

Indien verliezen in aanmerking zijn of worden genomen en als gevolg daarvan geen navorderingsaanslag kan worden vastgesteld, kan de inspecteur de boete, bedoeld in het eerste lid, niettemin opleggen. De bevoegdheid tot het opleggen van de boete vervalt door het verloop van de termijn die geldt voor het vaststellen van de navorderingsaanslag, die zou kunnen zijn vastgesteld indien geen verliezen in aanmerking zouden zijn genomen.

1

Indien het aan opzet of grove schuld van de belastingplichtige of de inhoudingsplichtige is te wijten dat belasting welke op aangifte moet worden voldaan of afgedragen niet, gedeeltelijk niet, dan wel niet binnen de in de belastingwet gestelde termijn is betaald, vormt dit een vergrijp ter zake waarvan de inspecteur hem een boete kan opleggen van ten hoogste 100% van de in het tweede lid omschreven grondslag voor de boete.

2

De grondslag voor de boete wordt gevormd door het bedrag van de belasting dat niet of niet tijdig is betaald, voor zover dat bedrag als gevolg van de opzet of de grove schuld van de belastingplichtige of de inhoudingsplichtige niet of niet tijdig is betaald.

3

Bij niet of gedeeltelijk niet betalen legt de inspecteur de boete op, gelijktijdig met de vaststelling van de naheffingsaanslag.

4

De bevoegdheid tot het opleggen van de boete wegens niet tijdig betalen, vervalt door verloop van vijf jaren na het einde van het kalenderjaar waarin de belastingschuld is ontstaan.

5

Artikel 8.25, derde lid, is van overeenkomstige toepassing.

6

Artikel 8.12, tweede lid, en derde lid, tweede volzin, zijn van overeenkomstige toepassing.

1

Alvorens een vergrijpboete op te leggen, stelt de inspecteur de belastingplichtige of inhoudingsplichtige in kennis van zijn voornemen daartoe, onder vermelding van de gronden waarop het voornemen berust.

2

De inspecteur stelt de belastingplichtige of inhoudingsplichtige in de gelegenheid binnen een door hem daarvoor te stellen termijn van ten minste twee weken de in die kennisgeving vermelde gronden gemotiveerd te betwisten.

3

Indien niet is voldaan aan het bepaalde in het eerste of tweede lid, heeft dat niet de nietigheid van de boete tot gevolg.

1

De inspecteur legt de boete op bij voor bezwaar vatbare beschikking.

2

Onverminderd het bepaalde in artikel 8.27, eerste en tweede lid, stelt de inspecteur de belastingplichtige of inhoudingsplichtige, uiterlijk bij de in het eerste lid bedoelde beschikking, in kennis van de gronden waarop de oplegging van de boete berust.

3

Op verzoek van de belastingplichtige of inhoudingsplichtige die de kennisgeving wegens zijn gebrekkige kennis van de Nederlandse taal onvoldoende begrijpt, draagt de inspecteur er zoveel mogelijk zorg voor dat de in die kennisgeving vermelde gronden aan de belastingplichtige of inhoudingsplichtige worden medegedeeld in een voor hem begrijpelijke taal.

4

Indien de boete gelijktijdig wordt opgelegd met de vaststelling van een belastingaanslag, wordt het bedrag van de boete afzonderlijk op het aanslagbiljet vermeld.

5

De boete wordt ingevorderd overeenkomstig de bepalingen die gelden voor de invordering van de belasting ter zake waarvan de boete is opgelegd.

1

De inspecteur kan de belastingplichtige of inhoudingsplichtige ten aanzien van wie de redelijke verwachting bestaat dat hem een vergrijpboete kan worden opgelegd, oproepen voor een verhoor. In deze oproep deelt de inspecteur hem mee dat hij zich desgewenst kan doen bijstaan.

2

Voordat het verhoor aanvangt, deelt de inspecteur de belastingplichtige of inhoudingsplichtige mee dat hij niet tot antwoorden verplicht is.

3

De inspecteur kan op verzoek van de belastingplichtige of inhoudingsplichtige die het Nederlands, Papiaments of Engels onvoldoende begrijpt, toestaan dat deze zich tijdens het verhoor door een tolk laat bijstaan.

1

Een opgelegde boete vervalt indien de belastingplichtige of inhoudingsplichtige wegens het vergrijp op grond waarvan de boete verschuldigd is, bij onherroepelijke rechterlijke uitspraak is vrijgesproken, ontslagen van rechtsvervolging of veroordeeld.

2

De inspecteur legt een in deze afdeling bedoelde vergrijpboete niet op voor zover het niet aan opzet of grove schuld van de belastingplichtige of inhoudingsplichtige is te wijten dat te weinig belasting is geheven.

3

Ingeval na het opleggen van een vergrijpboete blijkt dat de grondslag daarvoor ontbreekt maar wel een grondslag aanwezig is voor een verzuimboete, kan deze lagere boete daarvoor in de plaats worden gesteld. De reeds opgelegde boete wordt dan verminderd tot het bedrag van de verzuimboete.

4

Indien de grondslag voor een boete wordt verminderd, vermindert de inspecteur de boete ambtshalve dienovereenkomstig.

1

Geen boete wordt opgelegd aan de belastingplichtige of inhoudingsplichtige die is overleden.

2

Indien een boete op het tijdstip van het overlijden van de belastingplichtige of de inhoudingsplichtige niet onherroepelijk vaststaat, vernietigt de inspecteur de beschikking waarbij de boete is opgelegd op verzoek van een belanghebbende bij beschikking.

1

De ontvanger is belast met de invordering van BES belastingen.

2

Naast de bevoegdheden die de ontvanger heeft ingevolge deze wet beschikt hij ook over de bevoegdheden die een schuldeiser heeft op grond van enige andere wettelijke bepaling.

1

De kosten van vervolging zijn ten laste van degene die in gebreke is gebleven het verschuldigde tijdig te betalen.

2

Bij algemene maatregel van bestuur kunnen de kosten van vervolging worden bepaald.

1

Een belastingaanslag is invorderbaar twee maanden na de dagtekening van het aanslagbiljet.

2

In afwijking van het eerste lid is een voorlopige aanslag, gedagtekend vóór 1 november van het belastingjaar waarop deze betrekking heeft, invorderbaar in zoveel gelijke termijnen als er na de maand van dagtekening van het aanslagbiljet nog maanden in het belastingjaar overblijven. Op de laatste dag van elk van die maanden vervalt een termijn.

3

In afwijking van het eerste lid is een naheffingsaanslag alsmede een navorderingsaanslag invorderbaar een maand na dagtekening van het aanslagbiljet.

4

De Algemene termijnenwet is niet van toepassing op de in de voorgaande leden gestelde termijnen.

1

Een belastingschuldige die een belastingaanslag niet binnen de gestelde termijn betaalt, wordt door de ontvanger aangemaand om alsnog binnen veertien dagen het verschuldigde te voldoen, met kennisgeving dat hij bij gebreke daarvan door rechtsmiddelen tot betaling zal worden gedwongen.

2

Bij overschrijding van een voor de belastingaanslag geldende betalingstermijn wordt aan de belastingschuldige een interest in rekening gebracht over het op de belastingaanslag openstaande bedrag van zes percent per jaar, met een minimum van één USD en verder naar boven afgerond tot een veelvoud van USD 0,50 met dien verstande dat dit bedrag wordt verlaagd ingeval de belastingaanslag wordt verminderd.

1

De dwangschriften dragen aan het hoofd de woorden: «In naam van de Koningin» en bevatten:

• a.

  een zo volledig mogelijke aanduiding van degene tegen wie de vordering gericht wordt;

• b.

  de aard, de grondslag en het bedrag van de vordering; de titel van de vordering of de artikelen van de wettelijke regeling, waarop de vordering wordt gegrond;

• c.

  in alle gevallen de last tot betaling.

2

Zij worden uitgevaardigd door de ontvanger.

1

Wanneer ter gelegenheid van een inbeslagneming vóór de sluiting van het proces-verbaal het volle bedrag van het verschuldigde met de kosten aan de belastingdeurwaarder wordt aangeboden, is deze verplicht de gelden aan te nemen, daarvoor dadelijk kwitantie te geven en ervan melding te maken in of op het proces-verbaal.

2

In alle andere gevallen zijn betalingen, aan de belastingdeurwaarder gedaan, ongeldig.

1

In afwijking van artikel 8.43 zijn alle verschuldigde BES belastingen ineens en terstond invorderbaar:

• a.

  wanneer de belastingschuldige in staat van faillissement is verklaard;

• b.

  wanneer de ontvanger aannemelijk maakt dat belastingschuldige de BES eilanden wil verlaten met wegvoering of na vervreemding van zijn goederen;

• c.

  wanneer op goederen waarop een belastingschuld van de belastingschuldige kan worden verhaald, beslag is gelegd voor zijn belastingschuld;

• d.

  wanneer de ontvanger aannemelijk maakt dat gegronde vrees bestaat dat goederen van de belastingschuldige zullen worden verduisterd;

• e.

  wanneer goederen van de belastingschuldige worden verkocht ten gevolge van een beslaglegging namens derden.

2

Indien de verschuldigde belasting ineens en terstond invorderbaar is, kan:

• a.

  het dwangschrift zonder voorafgaande aanmaning of, indien reeds een aanmaning is uitgereikt, terstond worden uitgevaardigd;

• b.

  het dwangschrift onmiddellijk na het bevel tot betaling, of, indien zodanig bevel reeds mocht zijn gedaan, terstond worden ten uitvoer gelegd.

1

De belastingschuldige kan tegen de tenuitvoerlegging van een dwangschrift in verzet komen. Het verzet schorst de tenuitvoerlegging van het dwangschrift voor zover deze door het verzet wordt bestreden.

2

Het verzet wordt betekend aan de ontvanger, die de betaling vervolgt en moet op straffe van nietigheid bevatten keuze van domicilie in de hoofdplaats op de BES eilanden, waar de ontvanger is gevestigd waaronder de belastingschuldige ressorteert. Eveneens op straffe van nietigheid moet binnen een maand na deze betekening het geding tegen de ontvanger worden aanhangig gemaakt.

3

Verzet kan niet gegrond zijn op het niet ontvangen van aanslagbiljet of aanmaning en kan nimmer gericht zijn tegen de wettigheid of de hoegrootheid van het gevorderde bedrag, noch gegrond zijn op de bewering dat aanspraak zou bestaan op ontheffing of vermindering.

4

Indien het verzet wordt afgewezen, is geen hoger beroep ontvankelijk dan na bewijs, dat de BES belasting is geconsigneerd in handen van de ontvanger, die de betaling vervolgt.

1

Al degenen, die gelden aan belastingschuldigen toekomende onder zich hebben alsmede allen, die schuldenaar zijn van opeisbare vorderingen van belastingschuldigen, zijn verplicht op de daartoe gedane vordering van de ontvanger, voor zover de gelden die onder hen berusten of door hen verschuldigd strekken voor rekening van de belastingschuldige en vatbaar zijn voor beslag, de door deze verschuldigde sommen te betalen zonder daartoe een rangregeling, verificatie of rechterlijk bevel af te wachten, tenzij onder hen beslag is gelegd of verzet gedaan is ter zake van vorderingen waaraan voorrang boven de vorderingen van ‘s Rijks schatkist is toegekend. Zij zijn zelfs bevoegd de betaling uit eigen beweging te doen, voordat zij tot afgifte van de gelden of tot voldoening van het door hen verschuldigde overgaan. Voldoening aan de vordering geldt als betaling aan de belastingschuldige.

2

De belastingschuldige kan op voet van artikel 8.53 in verzet komen tegen de vordering als ware deze de tenuitvoerlegging van een dwangschrift.

3

De ontvanger vervolgt degene die in gebreke blijft aan de vordering te voldoen bij executoriaal beslag volgens de regels in Boek 2, titel 2, afdeling 2, van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering BES. De kosten van vervolging komen voor rekening van degene die in gebreke blijft aan de vordering te voldoen, zonder recht van verhaal op de belastingschuldige.

1

Degene die bezwaar heeft tegen een hem opgelegde belastingaanslag of tegen een ingevolge de belastingwet door de inspecteur genomen voor bezwaar vatbare beschikking, kan binnen twee maanden na de dagtekening van het aanslagbiljet of van het ter post bezorgde of uitgereikte afschrift van de beschikking een gemotiveerd bezwaarschrift indienen bij de inspecteur. De inspecteur tekent onverwijld de datum van ontvangst aan op het bezwaarschrift. De inspecteur zendt de indiener onverwijld een bewijs van ontvangst, waarin die datum is vermeld.

2

Degene die bezwaar heeft tegen het bedrag dat als belasting door hem op aangifte is voldaan of afgedragen of dat als belasting door een inhoudingsplichtige van hem is ingehouden, kan binnen twee maanden na de betaling respectievelijk de inhouding een gemotiveerd bezwaarschrift indienen bij de inspecteur.

3

Hij die bezwaar heeft tegen meer dan één belastingaanslag of voor bezwaar vatbare beschikking kan daartegen bezwaar maken bij één bezwaarschrift.

4

Indien de bedragen van een belastingaanslag en van een voor bezwaar vatbare beschikking waarbij een bestuurlijke boete wordt opgelegd op één aanslagbiljet zijn vermeld, wordt een bezwaarschrift tegen een belastingaanslag geacht mede te zijn gericht tegen de boete, tenzij uit het bezwaarschrift het tegendeel blijkt.

1

De inspecteur doet uitspraak op het bezwaarschrift.

2

Met een uitspraak wordt gelijkgesteld het weigeren dan wel niet tijdig doen van de uitspraak. Een uitspraak wordt geacht niet tijdig te zijn gedaan indien de inspecteur niet binnen negen maanden na ontvangst van het bezwaarschrift een uitspraak heeft gedaan.

3

Indien de belanghebbende in zijn bezwaarschrift het verlangen daartoe te kennen geeft, wordt hij vóór de uitspraak door de inspecteur gehoord. Hij kan ook ambtshalve worden opgeroepen tot het verstrekken van inlichtingen of om de overwegingen te vernemen die bij de vaststelling van de aanslag hebben gegolden. Alle oproepingen worden gedaan op een termijn van ten minste zeven dagen.

4

Indien niet of niet volledig aan het bezwaar wordt tegemoet gekomen, wordt de uitspraak gemotiveerd.

5

Indien het bezwaar is gericht tegen een belastingaanslag met betrekking tot welke ten onrechte geen aangifte is gedaan, de vereiste aangifte niet is gedaan, of niet volledig is voldaan aan de verplichting ingevolge de artikelen 8.83, 8.84 en 8.86 wordt de belastingaanslag gehandhaafd, tenzij gebleken is dat, en zo ja in hoeverre, deze onjuist is.

1

De inspecteur kan de termijn voor het doen van een uitspraak als bedoeld in artikel 8.93, tweede lid, verlengen met ten hoogste negen maanden indien:

• a.

  de belanghebbende niet of niet volledig voldoet aan het verzoek van de inspecteur gegevensdragers, of de inhoud daarvan, waarvan de inzage van belang kan zijn voor de afhandeling van het bezwaarschrift, voor dit doel beschikbaar te stellen;

• b.

  de belanghebbende niet of niet volledig voldoet aan het verzoek van de inspecteur gegevens en inlichtingen te verstrekken welke voor de afhandeling van het bezwaarschrift van belang kunnen zijn;

• c.

  de inspecteur met betrekking tot het geschil waartegen het bezwaar is gericht, de uitkomst van een vergelijkbare procedure door de Raad wil afwachten;

• d.

  de inspecteur een verzoek om inlichtingen, welke voor de afhandeling van het bezwaarschrift van belang kan zijn, aan een bevoegde autoriteit van een andere staat heeft gedaan;

• e.

  een boekenonderzoek, ingesteld door de rijksbelastingdienst, welke voor de afhandeling van het bezwaarschrift van belang kan zijn, nog niet is afgerond;

• f.

  het bezwaarschrift niet is gemotiveerd en de belanghebbende het verzuim, binnen twee maanden na het indienen van het bezwaarschrift, niet heeft hersteld.

2

Van een verlenging van de termijn voor het doen van uitspraak stelt de inspecteur de belanghebbende schriftelijk in kennis. De inspecteur is gehouden om, zodra dat in redelijkheid van hem verwacht kan worden, uitspraak te doen.

1

Voor de behandeling van het bezwaar is geen recht verschuldigd.

2

De kosten die de belastingplichtige in verband met de behandeling van het bezwaar redelijkerwijs heeft moeten maken, worden ten laste van ‘s Rijks schatkist uitsluitend vergoed op verzoek van de belastingplichtige, voor zover de belastingaanslag of de voor bezwaar vatbare beschikking wordt herroepen wegens aan de inspecteur te wijten onrechtmatigheid.

3

Het verzoek wordt gedaan voordat de inspecteur op het bezwaar heeft beslist. De inspecteur beslist op het verzoek bij de beslissing op het bezwaar.

4

Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen nadere regels worden gesteld over de kosten waarop de vergoeding, bedoeld in het eerste lid, uitsluitend betrekking kan hebben en de wijze waarop het bedrag van de kosten wordt vastgesteld.

1

De Raad is gevestigd in de zittingsplaats van het Gerecht in Eerste Aanleg van Bonaire, Sint Eustatius en Saba. De Raad kan ook elders zitting houden.

2

De Raad doet uitspraak op beroepschriften inzake belastingen.

1

De Raad bestaat uit een voorzitter en twee leden.

2

Voorzitter is de President van het Gemeenschappelijk Hof van Justitie Aruba, Curaçao, Sint Maarten en Bonaire, Sint Eustatius en Saba of zijn aangewezen plaatsvervanger.

3

De leden worden door de voorzitter gekozen uit de bezoldigde met rechtspraak belaste leden, waaruit het Gemeenschappelijk Hof van Justitie Aruba, Curaçao, Sint Maarten en Bonaire, Sint Eustatius en Saba is samengesteld, hetzij voor een bepaalde termijn, hetzij voor een bepaalde zaak.

1

De Raad vergadert op plaats en tijd door de voorzitter te bepalen.

2

De vergaderingen zijn niet openbaar.

3

De Raad beslist bij meerderheid van stemmen.

4

Zijn meer dan twee verschillende gevoelens uitgebracht, dan wordt besloten in de zin, die het meest overeenkomt met het gevoelen van de meerderheid.

1

De belanghebbende kan tegen een uitspraak op bezwaar beroep instellen bij de Raad.

2

De termijn voor het instellen van beroep bedraagt twee maanden na dagtekening van de uitspraak op bezwaar.

3

Het beroep kan slechts worden ingesteld door:

• a.

  de belanghebbende aan wie de belastingaanslag is opgelegd;

• b.

  de belanghebbende die de belasting op aangifte heeft voldaan of afgedragen of van wie de belasting is ingehouden;

• c.

  degene tot wie de voor bezwaar vatbare beschikking zich richt, of

• d.

  degene van wie inkomens- of vermogensbestanddelen zijn begrepen in het voorwerp van belasting waarop de belastingaanslag of de voor bezwaar vatbare beschikking betrekking heeft.

4

De inspecteur stelt de in het derde lid bedoelde belanghebbende desgevraagd op de hoogte van de gegevens met betrekking tot de belastingaanslag of de beschikking voor zover deze gegevens voor het instellen van beroep of het maken van bezwaar redelijkerwijs van belang kunnen worden geacht.

5

De Raad bevestigt de ontvangst van het beroepschrift schriftelijk.

1

Het instellen van beroep geschiedt door het indienen van een beroepschrift bij de Raad.

2

Het beroepschrift wordt ondertekend en bevat ten minste:

• a.

  de naam en het adres van de indiener;

• b.

  de dagtekening;

• c.

  een omschrijving van de belastingaanslag of de beschikking waartegen het beroep is gericht;

• d.

  de gronden van het beroep.

3

Bij het beroepschrift wordt zo mogelijk een afschrift van de belastingaanslag of beschikking en de uitspraak op bezwaar overgelegd.

4

Het beroep kan niet-ontvankelijk worden verklaard, indien niet is voldaan aan een in dit artikel of in enig ander in deze wet gesteld vereiste voor het in behandeling nemen van het beroepschrift, mits de indiener de gelegenheid heeft gehad het verzuim te herstellen binnen een hem daartoe gestelde termijn.

5

Ten aanzien van een na afloop van de termijn ingediend beroepschrift blijft niet-ontvankelijkverklaring op grond daarvan achterwege indien redelijkerwijs niet kan worden geoordeeld dat de indiener in verzuim is geweest.

6

Hij die beroep instelt tegen meer dan één uitspraak kan dat doen bij één beroepschrift.

7

Artikel 8.92, vierde lid, is van overeenkomstige toepassing.

1

Van de indiener van het beroepschrift wordt ten behoeve van ’s Rijks schatkist een griffierecht geheven ten bedrage van USD 30.

2

De secretaris wijst de indiener van het beroepschrift op de verschuldigdheid van het griffierecht en deelt hem mee dat het griffierecht binnen zes weken na de verzending van zijn mededeling dient te zijn betaald aan de Raad.

3

Indien het griffierecht niet tijdig is betaald, wordt het beroep niet-ontvankelijk verklaard, tenzij redelijkerwijs niet kan worden geoordeeld dat de indiener van het beroepschrift in verzuim is geweest.

4

Indien de Raad het beroep geheel of gedeeltelijk gegrond verklaart, vergoedt de inspecteur het door de indiener van het beroepschrift betaalde griffierecht.

1

Binnen vier weken na verzending van het beroepschrift aan de inspecteur zendt deze de op de zaak betrekking hebbende stukken aan de Raad en dient hij een verweerschrift in.

2

De Raad kan de in het eerste lid bedoelde termijn verlengen.

1

Zodra het verweerschrift of de dupliek is ingediend, dan wel de termijn daarvoor is verstreken, worden partijen ten minste zes weken van tevoren uitgenodigd om op een in de uitnodiging te vermelden plaats en tijdstip op een zitting van de Raad te verschijnen.

2

Als partijen daarvoor toestemming hebben verleend, kan de Raad bepalen dat het onderzoek ter zitting achterwege blijft.

3

Tot tien dagen voor de zitting kunnen partijen nadere stukken indienen. Op deze bevoegdheid worden partijen in de uitnodiging gewezen.

4

Behoudens voor zover het beroep is gericht tegen een uitspraak waarbij een boete geheel of gedeeltelijk is gehandhaafd, vindt het onderzoek ter zitting plaats met gesloten deuren. De Raad kan bepalen dat het onderzoek openbaar is, mits de belangen van partijen daardoor niet worden geschaad.

1

Partijen kunnen zich laten bijstaan of door een gemachtigde laten vertegenwoordigen.

2

De Raad kan een partij oproepen om in persoon dan wel in persoon of bij gemachtigde te verschijnen, al dan niet voor het geven van inlichtingen.

3

Partijen die door de Raad zijn opgeroepen om in persoon dan wel in persoon of bij gemachtigde te verschijnen, al dan niet voor het geven van inlichtingen, zijn verplicht te verschijnen en de verlangde inlichtingen te geven. Partijen worden hierop gewezen.

4

Indien een partij niet voldoet aan de verplichting te verschijnen of inlichtingen te verstrekken, kan de Raad daaruit de gevolgtrekkingen maken die hem geraden voorkomen.

1

De Raad kan getuigen oproepen en deskundigen en tolken benoemen.

2

De opgeroepen getuige en de deskundige of de tolk die zijn benoeming heeft aanvaard en door de Raad wordt opgeroepen, zijn verplicht aan de oproeping gevolg te geven. In de oproeping van de deskundige wordt vermeld de opdracht die moet worden vervuld, en de plaats en het tijdstip waarop de opdracht moet worden vervuld.

3

Namen en woonplaatsen van de opgeroepen getuigen en deskundigen en de feiten waarop het horen betrekking zal hebben onderscheidenlijk de opdracht die moet worden vervuld, worden bij de uitnodiging, bedoeld in artikel 8.107, aan partijen zo veel mogelijk medegedeeld.

4

Alvorens zijn taak te aanvaarden legt de deskundige of tolk de eed of belofte af, dat hij de hem opgedragen werkzaamheden eerlijk, nauwgezet en naar beste weten zal verrichten en geheim zal houden, wat geheim behoort te blijven.

5

Aan door de Raad opgeroepen deskundigen en tolken worden een vergoeding toegekend volgens bij of krachtens algemene maatregel van bestuur te stellen regels.

1

Partijen kunnen getuigen en deskundigen meebrengen of bij aangetekende brief of deurwaardersexploit oproepen, mits daarvan uiterlijk een week voor de dag van de zitting aan de Raad mededeling is gedaan, met vermelding van namen en woonplaatsen. Op deze bevoegdheid worden partijen in de uitnodiging, bedoeld in artikel 8.107, gewezen.

2

De Raad kan afzien van het horen van door een partij meegebrachte of opgeroepen getuigen en deskundigen indien hij van oordeel is dat dit redelijkerwijs niet kan bijdragen aan de beoordeling van de zaak.

1

De Raad kan het onderzoek ter zitting schorsen. Indien bij de schorsing geen tijdstip van een nadere zitting is bepaald, bepaalt de Raad dit zo spoedig mogelijk. Artikel 8.107, tweede lid, is van overeenkomstige toepassing.

2

De Raad sluit het onderzoek, wanneer hij van oordeel is dat het is voltooid.

3

Zodra het onderzoek is gesloten, deelt de voorzitter mee wanneer uitspraak gedaan zal worden.

4

Indien de Raad van oordeel is dat het onderzoek ter zitting niet volledig is geweest, kan hij het onderzoek heropenen. De Raad bepaalt daarbij op welke wijze het onderzoek wordt voortgezet.

5

De secretaris doet zo spoedig mogelijk mededeling aan partijen van de heropening van het onderzoek en de wijze waarop dit wordt voortgezet.

1

Tenzij mondeling uitspraak wordt gedaan, doet de Raad binnen zes weken na de sluiting van het onderzoek schriftelijk uitspraak. In bijzondere omstandigheden kan de Raad deze termijn met ten hoogste zes weken verlengen, van welke verlenging mededeling wordt gedaan aan partijen.

2

De schriftelijke uitspraak vermeldt:

• a.

  de namen van partijen en van hun vertegenwoordigers of gemachtigden;

• b.

  de gronden van de beslissing;

• c.

  de beslissing;

• d.

  de naam van de rechter of de namen van de rechters die de zaak heeft onderscheidenlijk hebben behandeld; en

• e.

  de dag waarop de beslissing is uitgesproken.

3

De uitspraak wordt ondertekend door de voorzitter en de secretaris. Bij verhindering van de voorzitter of de secretaris wordt dit in de uitspraak vermeld.

4

De Raad spreekt de beslissing, bedoeld in het tweede lid, onderdeel c, in het openbaar uit, in tegenwoordigheid van de secretaris.

1

De Raad kan na de sluiting van het onderzoek ter zitting onmiddellijk mondeling uitspraak doen. De uitspraak kan voor ten hoogste twee weken worden verdaagd onder aanzegging aan partijen van het tijdstip van de uitspraak.

2

De mondelinge uitspraak bestaat uit de beslissing en de gronden van de beslissing.

3

Van de mondelinge uitspraak wordt door de secretaris een proces-verbaal opgemaakt.

4

Het proces-verbaal van de mondelinge uitspraak wordt door de voorzitter en de secretaris ondertekend. Bij verhindering van de voorzitter of de secretaris wordt dit in het proces-verbaal vermeld.

5

De Raad spreekt de beslissing, bedoeld in het tweede lid, in het openbaar uit, in tegenwoordigheid van de secretaris.

1

De Raad is bij uitsluiting bevoegd een partij te veroordelen in de kosten die een andere partij in verband met de behandeling van het beroep bij de Raad en van het bezwaar redelijkerwijs heeft moeten maken. Artikel 8.95, tweede en derde lid, is van overeenkomstige toepassing.

2

Een natuurlijk persoon kan slechts in de kosten worden veroordeeld in geval van kennelijk onredelijk gebruik van procesrecht.

3

Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen nadere regels gesteld worden over de kosten waarop een veroordeling als bedoeld in het eerste lid uitsluitend betrekking kan hebben en over de wijze waarop bij de uitspraak het bedrag van de kosten wordt vastgesteld.

1

Indien de Raad het beroep gegrond verklaart, kan hij, indien daarvoor gronden zijn, op verzoek van een partij het bestuursorgaan veroordelen tot vergoeding van de schade die die partij lijdt.

2

Indien de Raad de omvang van de schadevergoeding bij zijn uitspraak niet of niet volledig kan vaststellen, bepaalt hij in zijn uitspraak dat ter voorbereiding van een nadere uitspraak daarover de behandeling van de zaak wordt heropend. De Raad bepaalt daarbij op welke wijze de behandeling wordt voortgezet.

1

Bij algemene maatregel van bestuur kunnen ter voorkoming van dubbele belasting in gevallen waarin daaromtrent niet op andere wijze is voorzien, regels worden gesteld teneinde gehele of gedeeltelijke vrijstelling of vermindering te verlenen van de belasting die betrekking heeft op inkomen of vermogen uit Nederland.

2

De voordracht voor een krachtens het eerste lid vast te stellen algemene maatregel van bestuur wordt niet eerder gedaan dan vier weken nadat het ontwerp aan beide kamers der Staten-Generaal is overlegd.

1

Op verzoek van de ontvanger, bedoeld in artikel 1.3, onderdeel k, onderneemt de ontvanger, bedoeld in artikel 2, eerste lid, onderdeel i, van de Invorderingswet 1990, de nodige stappen om een schuldvordering aan BES belasting in te vorderen alsof het aan laatstgenoemde ontvanger verschuldigde belasting betrof.

2

Op verzoek van de ontvanger, bedoeld in artikel 2, eerste lid, onderdeel i, van de Invorderingswet 1990, onderneemt de ontvanger, bedoeld in artikel 1.3, onderdeel k, de nodige stappen om een schuldvordering aan belasting ontstaan in Nederland, in te vorderen alsof het aan laatstgenoemde ontvanger verschuldigde belasting betrof.

3

De bepalingen van het eerste of tweede lid zijn slechts van toepassing op verschuldigde rijksbelasting onderscheidenlijk BES belasting die onderwerp is van een executoriale titel op de BES eilanden of in Nederland, die niet wordt bestreden.

4

Op verzoek van de verzoekende ontvanger neemt de aangezochte ontvanger met het oog op de invordering van een in dit artikel bedoelde schuld conservatoire maatregelen zelfs indien de vordering wordt bestreden en nog niet invorderbaar is.

5

Aan de in te vorderen schuld, bedoeld in dit artikel, behoeft geen preferentiële behandeling te worden toegekend ten opzichte van vergelijkbare schuldvorderingen.